Piazza Armerina is een heel mooi en oud plaatsje gebouwd op twee heuvels, in het binnenland van Sicilië. De familie Trigona heeft hier zijn sporen achtergelaten; de kathedraal is door de familie gebouwd en naast de kerk staat een enorm stadspaleis. Nu is het een museum maar vroeger was dat het verblijf van de familie Trigona. Wij slapen drie nachten in het buitenhuis van de familie, een prachtige villa die eind achtste eeuw is gebouwd. De laatste barones, signora Trigona, zit in haar rolstoel bij de deur. Ze is al 88 jaar en aan het dementeren. Elke keer als ze de kinderen in het oog krijgt, wenkt ze ze en vraagt ze hoe ze heten en hoe oud ze zijn. En dan roept ze: “Che sono belli!” (wat zijn ze mooi). Wouter Jan bedenkt dat hij de volgende keer gaat zeggen dat hij Willem Alexander heet, of Schurfie (de rat van Ron in Harry Potter), maar dat durft hij toch niet als hij voor de mevrouw staat.

Dichtbij Piazza Armerina ligt de Villa Romana del Casale. Van de villa zelf is niet heel veel overgebleven maar de Romeinse mozaïekvloeren zijn fantastisch. Omdat de villa zo groot en overdadig was, denkt men dat dit het buitenhuis van Marcus Aurelius Maximianus was, Romeins keizer in de derde eeuw na Christus. Er zijn vloeren met alleen zwart en witte steentjes en met eenvoudige motieven. Deze waren van de bedienden. De kamers voor gasten en voor de heer en vrouw des huizes zijn veel rijker versierd: meer kleuren en uitgebreide voorstellingen (waaronder een vrouw met blote billen op de slaapkamer, tot grote hilariteit van de kinderen).