Autorijden op Sicilië is anders dan in alle andere landen waar ik tot nu toe heb gereden. De Sicilianen sjezen rond in hun gedeukte en gekraste autootjes en op hun scooters. Ze voegen zomaar in en uit, halen overal in en toeteren en gebaren zo vaak mogelijk. Gelukkig rijdt er bijna niemand op de snelweg, het zijn vooral de plaatsjes en kleinere wegen waar het druk is. Maar ik voel me nog steeds zen door Japan en geef me er maar aan over. Toch doet de toegangsweg naar ons volgende appartementje me even zweten. Het is een super steile en smalle weg de berg op. Bovendien zijn er wegwerkzaamheden en moet ik af en toe de berm in voor een tegenligger. Als ik stil sta om te gaan parkeren, is het zo steil dat ik de auto eerst een stukje moet laten terugzakken. Vervolgens moet ik vol gas geven om zo uiteindelijk het parkeerplaatsje op te grommen. Het voordeel van de berg is wel dat we vanuit het appartement en bijbehorend terras een geweldig uitzicht hebben over Cefalú en de zee.

Op zondag komen opa Wouter Jan en oma Lily ook naar Cefalú. Ze zullen een week met ons meereizen op Sicilië. We hebben elkaar een half jaar niet gezien dus er wordt veel geknuffeld en verteld! Op maandag 12 juni is oma Lily jarig en hebben we eerst een feestontbijt op ons prachtige terras. Wout en zijn vader beklimmen daarna de rots van Cefalú. Lil en ik gaan met de kinderen naar het strand, we vinden het te warm om te klimmen. Op het strand lopen veel Noord-Afrikaanse mannen die grote stranddoeken verkopen. Lil koopt er twee, een voor ons en een voor zichzelf, maar dat weerhoudt de verkopers er niet van ons steeds opnieuw te vragen of we nog een doek willen kopen.

Als de twee oudste Wouter Jannen terug zijn van de rotsbeklimming, eten we op z’n Italiaans met een uitgebreide lunch aan zee. De volgende dag slenteren we wat rond door het stadje met z’n smalle straatjes en oude gebouwen. Het is er druk met toeristen en winkeltjes. Hoewel we inmiddels wat dag- en nachtritme weer aardig aangepast zijn aan Europa, vind ik de drukte en de emotionele Sicilianen nog steeds wat veel. Ook Carien is af en toe nog een beetje van slag. Boven op onze berg vinden we het fijner dan beneden in de drukte.