We rijden richting de zuidoostkust, naar de stad Siracusa. Gelukkig hoeven we niet het alleroudste deel van de stad in, ons appartement ligt daar net buiten. De straten zijn hier iets breder, hoewel ook vol gaten en hobbels en met auto’s die vier banen maken op een tweebaansweg. Maar dat ben ik inmiddels wel gewend en ik rijd gewoon met de rest mee.

We hebben een groot appartement op de derde verdieping gehuurd voor drie nachten. Het heeft stenen vloeren, een ruime woonkeuken en wat speelgoed van de zonen van de eigenaresse: o.a. (plastic) zwaarden en pistolen en een Italiaans sprekende wereldbol. Carien kan het al snel allemaal napraten en praat af en toe voor de grap Nederlands met een Italiaans accent. We voelen ons meteen thuis in het huis en ook in de stad. We vinden vooral het oudste gedeelte, Ortygia, met zijn smalle steegjes, prachtige huizen en oude kerken heel leuk en mooi. We dwalen er twee dagen een beetje rond en brengen de middagen door in ons appartement. De kinderen zijn nu bijna klaar met hun schoolwerk en de koffer met boeken is aanmerkelijk leger (de volle werkboeken laten we achter).