Maria Grazia di Carini, Sicilie

Het oorspronkelijke plan was om na Cefalú vier dagen in Palermo te verblijven. Maar vier dagen in zo’n grote en warme stad, waar we dan eerst met de auto doorheen moeten zien te komen, lijkt ons na Catania eigenlijk helemaal niet meer zo aantrekkelijk. Bovendien vinden we het gezelliger om een accommodatie te delen met Lil en Wouter Jan (ons hotel was al vol, dus moesten zij iets anders boeken in Palermo). We besluiten daarom onze hotels te annuleren en een villa voor zes personen te boeken op zo’n 30 kilometer van de stad.

Voor de laatste keer rijden we de steile berg bij Cefalú af en vertrekken richting Palermo. Het verkeer is er chaotisch en de weg staat slecht aangegeven maar gelukkig hebben we goede navigatie en via de buitenwijken van de stad rijden we omhoog naar Monreale. Daar maken we een stop om de kathedraal met fantastische mozaïeken te bekijken. ’s Middags vervolgen we onze weg naar Maria Grazia di Carini, onze nieuwe bestemming. Zodra we de snelweg verlaten, wordt de weg slecht en ligt er veel rotzooi in de

bermen. We rijden langs de zee. Ondanks het afval dat hier aan de kust gedumpt is, zijn er mensen die er zwemmen en zonnebaden. De villa die we geboekt hebben was vrij goedkoop en ik begin me een beetje zorgen te maken over wat we zullen aantreffen nu ik dit allemaal zie. Maar gelukkig is dat onterecht. De villa is mooi en heeft een enorme tuin. De eigenaars, meneer en mevrouw Gaetano, zitten ons al op te wachten met water, fris en koud bier. Het oudere echtpaar spreekt geen Engels dus we moeten ons redden in het Italiaans. Als ik vraag waar een supermarkt is, biedt de meneer direct aan om er met Wout en mij naartoe te rijden.

De volgende dag komt Signor Gaetano ons om half elf ophalen. We rijden naar Carini, de plaats waar hij geboren en getogen is. We maken natuurlijk een foto van Carien bij het bord met de plaatsnaam: Carien in Carini! Eerst krijgen we in een bar een kopje koffie en de kinderen een groot ijsje. We mogen niet betalen, wij zijn zijn gasten. Daarna neemt de meneer ons mee naar het kasteel midden in het stadje. Hij praat even met de kaartjesverkoper bij de ingang en gebaart dan dat we naar midden mogen, opnieuw zonder te betalen. Meneer Gaetano was vroeger gemeenteraadslid in Carini en het is duidelijk dat hij veel inwoners kent: hij begroet en kust vele mensen. Hij heeft voor ons ook een gids geregeld die ons meeneemt door het kasteel en ons vertelt over de geschiedenis. Vooral het verhaal over barones Laura, die vermoord is door haar vader omdat

ze een minnaar had, vinden de kinderen indrukwekkend. En de bloedafdruk op de muur in de kamer van deze moord (zo’n 450 jaar geleden) is helemaal spannend! Meneer Gaetano neemt ons daarna mee naar zijn huis waar we water en cola krijgen en zijn dochter en kleindochter ontmoeten. Wouter Jan en Carien worden bewonderd en gekust, zulke blonde kinderen met mooie blauwe ogen!

De volgende dag gaan Wout en zijn vader naar Palermo. De kinderen zijn moe en hebben geen zin om een stad te bezoeken. Ze vinden het fijn om zoveel ruimte te hebben en weer lekker te kunnen spelen. En ik heb ook nog steeds niet veel zin in drukte. Ik denk dat we vermoeider zijn door alle indrukken van de afgelopen maanden dan we dachten. Lil, de kinderen en ik brengen daarom de dag door in het zwembad en de tuin bij onze villa. Wout en Wouter Jan sr. komen ’s middags enthousiast terug van Palermo. Het parkeren was moeilijk, maar de stad prachtig en rustiger dan verwacht.

Zaterdag 17 juni komen meneer en mevrouw Gaetano naar de villa voor de check-out. Maar niet voordat we een zak met kleine peertjes en citroenen hebben geplukt voor onderweg. Wat we met de citroenen moeten doen, weet ik niet maar de meneer staat erop dat we ze aannemen. We moeten ook meteen afscheid nemen van Lil en Wouter Jan, zij vliegen vanavond terug naar Nederland. We drinken nog iets in de bar in het dorpje en dan scheiden onze wegen, tot groot verdriet van de kinderen. Maar het afscheid is deze keer niet voor lang. Over een paar weken vliegen ook wij weer na huis, na ruim zes maanden.