The day after the night before

Jen & ik hadden nogal een hangover dus gelukkig besloot ze mij te brengen en hoefde ik niet naar de kliniek te fietsen. Ook dr. Nick die er al om acht uur was had nogal een hangover en zag er moe uit. Het was gister zo ontzettend gezellig dat het het wel waard was. De eigenaar van de puppies had vandaag geen tijd om voor ze te zorgen dus had ze ze 's ochtends vroeg bij ons afgegeven. De hele dag waren we in de weer met flesjes maken en buikjes wrijven. De eigenaar vertelde ons dat die nacht 1 pupje was overleden en nu waren er dus nog maar twee over: de twee zwaarste.
Toen ik ze in de ochtend ging wegen bleken ze 30 gram te zijn afgevallen. Zo zagen ze er ook uit. Het teefje wilde niet drinken uit de fles en daarom wilde we ze gaan voeden met een sonde, dit wilde de eigenaar alleen niet betalen. Ook moesten ze verwarmd worden en kregen ze fluids SC (onder de huid) omdat ze uitgedroogd leken. Ook dit wilde de eigenaar niet betalen.

Uiteindelijk mochten we de fluids wel geven maar de warmtelamp vond de eigenaar niet nodig en dus konden we dat niet geven. Het is heel frustrerend om steeds te moeten vragen bij de eigenaar of ze ergens mee akkoord gaan anders wordt er gewoon niks betaald. Ze moeten dan hun handtekening zetten onder de

rekening dat ze akkoord gaan met de prijs. Daarna kregen we een politiehond, een soort herder, waarvan ik bloed moest afnemen voor een hartworm sneltest. Deze was gelukkig negatief. De kliniek waar ik werk is aangesloten bij de politie, vandaar dat wij alle politiehonden over de vloer krijgen.
Niet veel later was het weer tijd voor een progesteron test van onze grote Leonberger, deze was afgelopen week ook al geweest maar toen was die nog niet vruchtbaar genoeg. Gelukkig was dit bloedvat van deze énorme hond zo groot dat het niet moeilijk is. Ook hadden we ook nog een arme hond waarvan de pootjes gebroken waren. De eigenaren vertelde ons dat het diertje van de bank was gevallen, maar meestal is dit een geval van erop gaan staan alleen durven ze dat dan niet te zeggen. Daarna kregen we onze Australian Shepherd Abbey, een hele mooie hond en echt een schatje. Deze is vorige week al twee keer geweest om een progesteron test te doen en vandaag was het eindelijk tijd om haar te insemineren. Het was vers gekoeld semen wat we moesten gebruiken en binnen een minuut was het gepiept. Als het goed is ga ik de bevalling van haar niet mee maken maar hopelijk kan ik wel de echo van haar puppies zien voordat ik weer vertrek naar NL.