Internship at Cedar Veterinary Hospital

Vandaag was het feest want het is mijn verjaardag! Ik besloot een uurtje uit te slapen en was rond 10 uur op de kliniek met carrot cake. Toen ik binnenkwam werd ik al door iedereen gefeliciteerd en hingen er overal slingers, briefjes met felicitaties en versiersels aan de muur. We begonnen met de pitbull hond van gister waarvan het rechteroor was geamputeerd. Zijn hoofd was helemaal opgezwollen, waarschijnlijk van de operatie en de enorme hoeveelheid hechtingen. Hij vond zichzelf ook vooral heel zielig omdat hij een kap op moest, maar hij maakte het best goed. We maakten de wond schoon en als het goed ging vandaag mocht hij mee naar huis. Daarna hadden we een soort Duitse Herder die als politiehond zou moeten gaan werken. Toen we foto's gemaakt hadden van de heupen vroeg die man gelijk aan mij of het goed was en ik zei eigenlijk maar niks omdat ik direct zag dat het niet goed was. De heupkom en de heupkop sloten totaal niet goed op elkaar aan, er zaten overal osteofyten en er was arthrose te zien. Dr Nick bevestigde dit en zo eindigde hier de carrière van deze hond. Als deze mensen de hond goed op gewicht houden en niet te veel actieve dingen mee gaan doen, kan hij nog best oud worden.
In de lunchpauze had Sherri mijn verjaardagstaart opgehaald die door de kliniek geregeld was. Mijn alltime favorite: de carrot cake. In het Nederlands stond er op geschreven: gefeliciteerd Maxime en hij was versierd met oranje bloemetjes. Hij smaakte heerlijk en alle meiden hebben ook nog voor mijn gezongen. Na de lunch kon ik even skypen met het thuisfront. Ik voelde me echt jarig. Ook kreeg ik nog 2 kaartjes van pap, mam & melis uit NL. Wat een verrassing!

xx.maxime

46 chapters

15 Apr 2020

I'm the birthday girl today!

October 11, 2016

|

Cedar Vet Hospital, Fresno, California, USA

Vandaag was het feest want het is mijn verjaardag! Ik besloot een uurtje uit te slapen en was rond 10 uur op de kliniek met carrot cake. Toen ik binnenkwam werd ik al door iedereen gefeliciteerd en hingen er overal slingers, briefjes met felicitaties en versiersels aan de muur. We begonnen met de pitbull hond van gister waarvan het rechteroor was geamputeerd. Zijn hoofd was helemaal opgezwollen, waarschijnlijk van de operatie en de enorme hoeveelheid hechtingen. Hij vond zichzelf ook vooral heel zielig omdat hij een kap op moest, maar hij maakte het best goed. We maakten de wond schoon en als het goed ging vandaag mocht hij mee naar huis. Daarna hadden we een soort Duitse Herder die als politiehond zou moeten gaan werken. Toen we foto's gemaakt hadden van de heupen vroeg die man gelijk aan mij of het goed was en ik zei eigenlijk maar niks omdat ik direct zag dat het niet goed was. De heupkom en de heupkop sloten totaal niet goed op elkaar aan, er zaten overal osteofyten en er was arthrose te zien. Dr Nick bevestigde dit en zo eindigde hier de carrière van deze hond. Als deze mensen de hond goed op gewicht houden en niet te veel actieve dingen mee gaan doen, kan hij nog best oud worden.
In de lunchpauze had Sherri mijn verjaardagstaart opgehaald die door de kliniek geregeld was. Mijn alltime favorite: de carrot cake. In het Nederlands stond er op geschreven: gefeliciteerd Maxime en hij was versierd met oranje bloemetjes. Hij smaakte heerlijk en alle meiden hebben ook nog voor mijn gezongen. Na de lunch kon ik even skypen met het thuisfront. Ik voelde me echt jarig. Ook kreeg ik nog 2 kaartjes van pap, mam & melis uit NL. Wat een verrassing!

Rond 17 uur ben ik naar huis gegaan en thuis waren Jen, Chris en Shawn al klaar om te gaan. Ik kreeg van hun als cadeautje een ontzettend lieve kaart met een hele mooi tekst, een travelmug van Dutch Bros en een bodylotion met basilicum smaak. De Dutch Bros koffie is hier eigenlijk en enige echte lekkere koffie die je kan krijgen en ze had mij beloofd om er samen een keer heen te gaan. We gingen eten bij de Starving artist bistro en als voorgerechtje hadden we sweet potatoe fries en rozemarijnbroodjes met geitenkaas. Als hoofdgerecht nam ik de steak met verse groente en tator tods, een soort aardappelballetjes gemaakt van hash browns. In het restaurant was er een plek waar mensen live muziek kunnen maken maar deze avond was er een soort stand-up comedian die ook gitaarmuziek speelde.
Na het eten zijn we verhuisd naar de Standard, een soort lounge café waar je buiten bij de vuurkachels kan zitten. De Standard staat bekend om zijn Mojito's vertelde Shaw dus nam ik deze met mango smaak. Niet veel later kwamen dr. Nick & Janet ook een drankje doen en we bestelden apple cider shots. We zaten buiten in een soort nis waar je kan zitten op loungebanken en wat je dicht kan doen met gordijntjes. We zaten bij het vuur want het werd toch wel frisjes, voor hun doen maar nog steeds 15-20 graden. We bleven daar tot middernacht en ze hebben ons uitgenodigd om Halloween bij hun te vieren. Het was een top avond met alle lieve Amerikaanse mensen die ik hier heb leren kennen!

Share your travel adventures like this!

Create your own travel blog in one step

Share with friends and family to follow your journey

Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.