Dr. Nick is back again at Teppanyaki night

Na een vrije dag van gister omdat we een nieuwe roommie in Utrecht moesten kiezen en ik dus de hele dag aan het skypen was met mijn huisgenootjes, was Dr. Nick er vandaag weer. En dat betekende dat we vandaag weer gaan opereren! We begonnen de dag met een paar rooms van onder andere een hond met een positieve parvo test, die er doodziek bij zat en een Siamese kitten met diarree die voor een recheck kwam. Ook zagen we nog een andere rottweiler puppie van vijf maanden die ook een positieve parvo test had. Nog steeds verbaasd het me nog zo vaak dat het hier zo vaak gezien wordt. Gelukkig kan je als je de hond opneemt in de kliniek en op tijd begint met cerenia en fluids in 85% van de gevallen het dier redden. Het nadeel is dat mensen vaak te laat binnenkomen en omdat het virus bijna een half jaar in de omgeving kan overleven komen mensen soms jaren achter elkaar met zieke honden naar de kliniek.

Daarna zagen we een recheck van de zwarte hond die verlamd was van achter en niet meer zelf kon lopen, plassen en poepen. De X-rays waren opgestuurd naar de radioloog en na medicatie is ze zo erg opgeknapt dat ze nu weer zelf kan lopen. Echt een wonder!

Na de lunch was het tijd om te opereren. We begonnen met een hele lieve stabij, Molly, die kwam voor een dental behandeling kwam. Eerst maakte we X-rays om te kijken of ze blaasstenen had want naast dat haar tanden schoongemaakt moesten worden had ze ook recidiverende urineweginfecties. Gelukkig was dit niet zo en kon ze op de antibiotica gezet worden en konden we daarna aan de dental beginnen. De eigenaren hielden dit netjes bij waardoor we maar één kies hoefde te trekken en het duurde daarom ook niet zo lang.
Daarna konden we een laser castratie doen bij een jonge herderpup. Hier gebruiken ze de laser om een klein gaatje te maken in de huid, zodat de wond minder groot wordt en het sneller herstelt. Ik moest de huid dicht hechten en dit waren er dan ook maar vier deze keer.
Hierna hadden we nog een hond die waarschijnlijk iets verkeerds gegeten had, hij braakte en voelde zich overduidelijk heel ziek. Op de röntgen is niet altijd goed te zien wat er mis is, tenzij het een duidelijk voorwerp is maar dat was dit niet. De eigenaren vertelde ons dat de hond wel vaker dingen eet die hij niet mag eten en daarom besloten we een barium study te doen. Hierbij wordt barium opgedronken (of soms met dwangvoeding naar binnen gebracht) waarna dit oplicht op een röntgenfoto. Hierbij moet om het uur een foto gemaakt worden zodat je kan zien hoe het barium zich verdeelt over maag en darmen. Hierdoor kan je dus ook zien waar er een verstopping zit. Hier zat het duidelijk nog in de maag want je ziet een grote witte ophoping van lichtgevend barium. Uiteindelijk bij de

operatie kwam er een hele kluwe haar elastiekjes uit!
Mijn laatste patiënt voor vandaag was een blonde labrador die een gezwollen teen had en daardoor een beetje mank liep. Eerst dachten we dat het een soort hotspot was maar we zagen dat de nagel ontstoken was en er kwam pus uit. Toen we een X-ray maakte zagen we dat er hele erge artritis zat in de phalangen. Dit zou dus niet beter worden zonder ontstekingsremmers.

Rond half vijf moest ik alweer op mijn fiets zitten naar huis want om vijf uur is het hier al donker inmiddels. Rond zeven uur werd ik door Jason opgehaald en gingen we met Janet, Nick, haar ouders en broer en vriendin met aanhang uit eten. We gingen naar een Aziatisch restaurant waar we met de hele groep om een grote plaat zaten waar live eten werd voorbereid. Die man maakte er echt een show van. We kregen allemaal fried rice, champignonnen bouillon en een salade en ik bestelde NewYork steak met shrimps, surf & turf dus. Het was ontzettend lekker en Janet was heel blij met haar koffie kok & fotolijstje van ons. Maar het echte cadeau is pas morgen op haar verjaardag want dan gaan we een weekend naar Disneyland in Los Angeles!