Internship at Cedar Veterinary Hospital

Vandaag is het 19 oktober en dat betekent: Marco's verjaardag. Eerst kregen we uitslag van de progesteron terug van de Berner Sennen en deze was 3. Dit betekent dat deze hond in de pre-ovulaire fase zit. Als de hond gedekt moet worden moet het progesteron gehalte tussen de 5-12 zijn voor een succesvolle dekking. Hierna kregen we een Duitse Herder met een gebroken poot binnen. Deze was een maand geleden ook al geweest en nu gingen we weer X-rays maken om te kijken hoe het hersteld is. De botbreuk zag er beter uit en omdat de botten nog redelijk recht op elkaar stonden had het herstel niet moeilijk moeten zijn. De eigenaar vond het alleen zielig dat de hond een kap op moest en zo had de hond het verband eraf gegeten en eraan gelikt waardoor de hele wond en de poot was gaan ontsteken. Dit is totaal niet bevorderend voor het herstel. Het moest

xx.maxime

46 chapters

15 Apr 2020

Marco's best birthday present ever

October 19, 2016

|

Cedar Vet Hospital, Fresno, California, USA

Vandaag is het 19 oktober en dat betekent: Marco's verjaardag. Eerst kregen we uitslag van de progesteron terug van de Berner Sennen en deze was 3. Dit betekent dat deze hond in de pre-ovulaire fase zit. Als de hond gedekt moet worden moet het progesteron gehalte tussen de 5-12 zijn voor een succesvolle dekking. Hierna kregen we een Duitse Herder met een gebroken poot binnen. Deze was een maand geleden ook al geweest en nu gingen we weer X-rays maken om te kijken hoe het hersteld is. De botbreuk zag er beter uit en omdat de botten nog redelijk recht op elkaar stonden had het herstel niet moeilijk moeten zijn. De eigenaar vond het alleen zielig dat de hond een kap op moest en zo had de hond het verband eraf gegeten en eraan gelikt waardoor de hele wond en de poot was gaan ontsteken. Dit is totaal niet bevorderend voor het herstel. Het moest

worden schoongemaakt, er moesten drains in, opnieuw een spalk en enorm veel pijnstillers en antibiotica. Hier had de eigenaar natuurlijk weer geen geld voor en omdat hij ook nog Spaans sprak was het al helemaal niet makkelijk om de man over te halen dat dit echt het beste was voor de hond. Uiteindelijk vroeg hij nog hoeveel een euthanasie dan kost want hij was er eigenlijk een beetje klaar mee dat het herstel niet zo snel ging als dat hij had gewild en deze hond van nog geen half jaar oud had hem al iets te veel geld gekost. Michelle & ik gingen hier natuurlijk niet mee akkoord en weigerden een euthanasie te doen. We besloten het dan maar goed en grondig schoon te maken voor weinig geld en zo moest de hond met een kleine pijnstilling naar huis. Op hoop van zegen dat de eigenaar de e-collar thuis gebruikt zodat de hond er vanaf blijft.
Hierna zagen we op het spreekuur nog een labrador pupje die zilverkleurig was. Deze kleur ontstaat doordat er zich naast de A & B genen die zorgen voor zwart/bruin/blond ook nog een D gen bevindt

die de kleur bepaald in Labradors. Deze kleur kan ervoor zorgen dat een bruine kleur zilverkleurig wordt en een zwarte kleur blauw kleurt.

Daarna kregen we nog een hond met een gebroken tibia. Zoals te zien is op de X-ray is de tibia gebroken, gelukkig de fibula niet, alleen zitten er zoveel botsplinters in dat er eigenlijk wel geopereerd moet worden. Hier hadden de eigenaren natuurlijk weer geen geld voor dus besloten wij dat het het beste is voor de hond om de poot te amputeren. Hier kan een hond prima mee leven en dit is de meest 'goedkope' oplossing voor de eigenaar.
In mijn pauze zag ik op Facebook een aanbieding voor een vliegticket naar Australië. Normaal gesproken zien we dat wel vaker, maar deze keer was het écht. We weten van elkaar dat dit allebei onze droom is om er samen heen te gaan en waarom deze keer ook gewoon niet. We besloten een ticket te zoeken en voor 750 euro konden we al naar Perth in maart en april: de maanden dat ik nog vrij ben voordat de coschappen écht beginnen. Het leek bijna onwerkelijk toen we het gedaan hadden, maar waarom zou je je spaargeld altijd maar op je rekening laten staan. Het reizen hier in de USA heeft mij doen beseffen dat je moet genieten van ieder mooi moment dat je meemaakt en dat je nieuwe, mooie en bijzondere herinneringen te maken. En dat gaan we doen in Australië. We kunnen alvast gaan aftellen want het duurt nog 'maar' 134 dagen, 19 uur, 44 minuten en 50 seconden!
Na alle spanning over onze volgende reis moest ik nog een drain verwijderen uit kat die gebeten was in zijn gezicht. Ook kregen we nog een kat op het spreekuur die al een tijdje aan de diarree was. We besloten een X-ray te doen en zagen hier een mogelijk vreemd voorwerp op. Dit zou een operatie betekenen, maar omdat de dag alweer bijna voorbij was zou dit verderop in de week verschoven worden. Mijn dag eindigde hiermee weer en ik kon vandaag gelukkig een beetje op tijd naar huis.

Share your travel adventures like this!

Create your own travel blog in one step

Share with friends and family to follow your journey

Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.