Emergency is on their way

Vandaag kan ik gelukkig de week beginnen met een halve dag, want dr. Nick is er vandaag niet. Hij is deze week drie dagen naar San Diego voor een conferentie over interieurbouw voor de nieuwe kliniek en dat betekent dus weinig tot geen operaties. Dat betekende ook dat het vandaag niet druk zou worden, want de meeste klanten komen voor dr. Nick en hij is altijd de persoon die de moeilijke casussen doet en de moeilijke operaties. Mijn middag begon met een spoedgeval. Een Bulldog die gebeten was door een Pitbull en de hond was in shock, dat zagen we aan zijn bloedwaardes en zijn ademhaling. We gaven hem zuurstof en namen X-rays om te kijken of er iets gepuncteerd was of dat er botten gebroken waren. De eigenaar, een fire-fighter, was erbij en heeft zijn hond direct naar onze kliniek gebracht. Omdat we op de X-rays niks ernstigs zagen, konden de tech's de hond scheren zodat we de wonden beter konden bekijken. Vaak kan je aan de buitenkant nog niet zien wat de schade is, zelfs niet als het niet zo erg bloed. Het kan namelijk zo zijn dat er belangrijke spieren of zenuwen geraakt zijn of dat het weefsel geinfecteerd of afgestorven is onder de huid. Het zag er

(nog) niet heel ernstig uit en met een paar drain's erin die we morgenochtend gaan doen en een schoonmaak beurt zou het goed moeten komen. Dus morgen tijdens de operatie zullen we dat gaan zien, maar tot nu toe is Murphy buiten levensgevaar.
Na de lunch deden we een laserbehandeling bij een kat, waarbij we een soort kleine tumoren van de neus en de oren weg konden laseren. Het stonk ontzettend en deed mij herinneren aan de muggen die Marco altijd cremeert met zijn elektrische vliegenmepper. Binnen tien minuten was het klaar en daarna konden we door naar de volgende patient: een mogelijk gebroken poot bij een hond. Het was een kleine chihuahua/dachshund en we maakten X-rays. Hierop zagen we dat de fibula en de tibia beiden gebroken waren. Omdat dr. Madsen niet heel ervaren is deden we er een splint omheen en moesten we wachten totdat dr. Nick terug is om te kijken of er een operatie nodig is. De laatste patiënt die ik zag was een soort pitbull die in een soort glas had gestaan. Hierdoor zat er een hele diepe snee in zijn grootste voetzooltje, van ongeveer vijf centimeter lang, en hebben we geschoren, schoongemaakt en gehecht onder algehele anesthesie. Vanavond blijf ik in het huis van Janet slapen om op Bisous & Katje te passen.