Beautiful Yosemite Falls

Vanochtend gingen dr. Nick en ik rond half 9 alweer van huis op weg naar Yosemite, ruim twee uur rijden. We haalden onderweg lekker een cranberry scone bij Starbucks en een Chili Mocha voor mij. Ook mocht ik een mok uitkiezen om mee naar huis te nemen en ik koos die van California. Hier staan allemaal dingen op die typisch Californisch zijn: ‘the golden state’, de zwarte beer, golden popping bloemen, citrusvruchten, mt. Whitney (de hoogte bergtop hier), sequoia bomen in de redwoods, goudzoekers, aloë vera & cactus planten, the bay bridge, avocado’s, wijn, hollywood, deep sea fishing, amandelen, palmbomen & Yoshua trees. Tot nu toe een van mijn leukste souvenirs!
Na een korte tussenstop bij de starbucks reden we verder voor ongeveer nog een uur. Eenmaal in het park aangekomen maakten we natuurlijk een stop bij het super mooie uitkijkpunt over de valley. Daarna reden we helemaal naar het einde van het park en zochten we een parkeerplek dichtbij de start van onze trail die ons zou brengen naar de watervallen. We zouden vandaag naar de Vernal Fall en de Nevada Fall lopen, een tocht van 4-7 uur volgens het boekje.

Met Marco ben ik hier ook al geweest maar hebben we de top van de Vernal Fall nooit gered. Omdat het nu helemaal niet het toeristische seizoen was konden we gelukkig snel onze auto kwijt en liepen we naar het begin van de trail. Het begin was een énorm steil geasfalteerd pad en bracht ons in een half uur naar een brug met uitzicht over de Vernal Fall. Daarna was het pad gelukkig minder steil en kwam je steeds dichterbij de waterval. Uiteindelijk ging het pad over in een soort stenen trap waarbij je nog geen paar meter van de waterval verwijderd was. Dit pad heet de mist trail omdat het water wat op de stenen naar beneden valt zorgt voor waterdruppeltjes in de lucht en dit vormt een soort mist. Het laatste stukje tot de top van de Vernal Fall was een smal pad met touwen langs de zijkant waar je je aan vast moest houden met een hele steile afgrond. En na een uur waren we al bovenop de Vernal Fall. Wat een enorm mooi uitzicht over de valley was dit nu al! Omdat het de afgelopen tijd veel gesneeuwd heeft in de bergen was de waterval enorm wild en gaaf.

Na een lunchpauze liepen we verder richting de Nevada Fall en na nog geen half uur lopen konden we ook die al zien in de verte. Uiteindelijk zijn we in 1,5 uur naar de top van de Nevada Fall gelopen, midden in de zon en ook dit pad bestond alleen maar uit stenen waardoor het eigenlijk net traplopen was. Inmiddels hadden we ook al 1500ft geklommen en twee miles afgelegd en kon je merken aan de hoeveelheid zuurstof in de lucht dat het een zware beklimming was. We waren bijna bij de top en door de warmte zieden we al tegen elkaar dat een lekker koud biertje niet verkeerd zou zijn, wisten we niet wat we zagen toen we bij de top van de Nevada Fall aankwamen. Daar zaten vijf Amerikaanse vrienden met een klein coolboxje én koude Stella Artois biertjes, én ze waren zou aardig om er ons ook twee te geven. Echt de ultieme beloning voor zo’n tocht, en wat smaakte die lekker! Nadat we bovenop de waterval hadden gestaan zijn we onze tocht naar beneden begonnen. Dit was nog zo’n twee uur lopen via de John Muir Trail. Hij was een belangrijke ontdekker en beschermer van de nationale parken in de USA. Gelukkig was dit pad iets minder steil en makkelijker te lopen. Binnen vijf uur waren we uiteindelijk weer terug bij de auto en dat was maar goed ook want het begon al aardig donker te worden. Toen we het park uit reden zagen we in de meadows herten grazen. Helaas hebben we wéér geen beer gezien en de kans dat we die nog gaan zien wordt ook steeds kleiner vanwege de winterslaap. We stopten onderweg nog bij het Wawona hotel en dronken daar een lekker glas wijn met een kaasplankje. Wat een gave dag was dit weer! Een ontzettend mooie hike en afgesloten met een lekker glas Purple Heart cab-sav uit California.