Singapore, land nr 68

Singapore – ik kende het van naam, het ligt ergens in het oosten van Azië, maar waar precies? Tijd om dat eens uit te zoeken, en dus vlieg ik op woensdag vanuit Langkawi (uiteraard via Kuala Lumpur) naar Singapore, dat op de zuidelijkste punt van het Maleisisch schiereiland ligt. En het blijkt nog kleiner te zijn dan ik dacht: het is een groep van 63 eilanden met een totaal oppervlak van maar 716 km2, dus ongeveer net zo groot als Nederlandse Noordoostpolder. En op dat kleine oppervlak wonen 5,7 miljoen mensen (dus bijna 8.000 personen per vierkante kilometer!), wat Singapore tot het op 2 na meest dichtbevolkte land maakt (na Macau en Monaco; Nederland staat pas op plaats 27 met 408 mensen per km2). Ook op het lijstje van rijkste landen ter wereld staat Singapore op een 3e plek, na Qatar en Luxemburg. Nederland staat overigens op een prima 13e plaats.

Typisch voor Singapore zijn de zogenaamde capsulehotels: hotels die kleine hokjes met de oppervlakte van een bed en ongeveer een meter hoog

verhuren. Singapore is niet echt goedkoop, dus ik besloot voor deze ervaring te gaan, maar ik koos wel bewust voor een hokje met een gordijn als afsluiting: mocht het bed te kort zijn voor mijn 1.88m, dan kon ik mijn benen in ieder geval naar buiten steken. Ondanks de beperkte slaapruimte was het hotel verder gewoon luxe met airco, ontbijt, net sanitair en kluisjes. Ik kreeg een beetje het San Francisco-gevoel bij dit hotel, met een receptie die alleen tijdens kantooruren bemand was, en een pasjessysteem waarmee je in het hotel én in de ruimte met jouw hokje kon komen. Het was dus niet aan te raden om je pasje ergens te laten liggen, want dan kwam je buiten kantooruren niet meer binnen.

Ik kies de locatie van mijn onderkomen meestal op basis van ervaringen van andere reizigers, en ook dit keer pakte dat

prima uit. Het hotel bevond zich in een gezellig straatje met Victoriaanse huizen en westerse restaurants; dit werkte als een magneet voor de in Singapore wonende expats, die zich in groten getale op de terrasjes bevonden. Toen ik vanaf de airport met de metro aankwam en de laatste 500 meter met mijn backpack op mijn rug naar mijn hotel liep, voelde ik me direct al thuis met de westerse muziek en Europese gezichten.

Ik had precies één volledige dag voor Singapore en had daarom van tevoren een plan gemaakt wat ik wilde zien. Bij aankomst had ik een metropas aangeschaft, en dat werkte perfect: het metro-netwerk is heel efficiënt, treinen (die op afstand bestuurd worden, dus zonder machinist) komen om de 5 minuten. Zelfs toen ik ‘s morgens vroeg naar de Botanic Gardens vertrok, was het niet druk in de metro, ook al was het

ochtendspits. De botanische tuinen zijn een oase van groen tussen de hoogbouw, en vanwege de schaduw een prettige plek om te wandelen – ook in Singapore is het met 32+ graden en een hoge luchtvochtigheid niet altijd even aangenaam. Airconditioning is voor de meeste locals een must: thuis, in de metro, in shopping malls en op kantoor, in Singapore kun je niet lang zonder. Vanwege de ligging vlakbij de evenaar is de zon ook nog eens ongenadig fel, dus eigenlijk kun je me maar niet te veel buiten komen.

Het grootste deel van de inwoners van Singapore heeft een Chinese achtergrond (77%), verder zijn Maleiers (oorspronkelijke bevolking van Maleisië, Indonesië, Zuid-Thailand en Filippijnen) en Indiërs goed vertegenwoordigd. Om die reden kent Singapore 4 officiële talen: Maleis, Engels, Mandarijn (Chinees) en Tamil (Indiaas) en dat zie je overal terug in het straatbeeld. Informatieborden en aankondigingen (bijvoorbeeld in de metro) zijn beschikbaar in alle vier de talen. Over het algemeen spreekt bijna iedereen

Engels, alhoewel dit nog maar weinig met het Britse Engels te maken heeft. Zelf noemen de inwoners het Singlish, Singapore English, Engels met een Aziatisch accent en gemixt met de andere 3 talen – een leuke uitdaging voor mij om de locals te begrijpen!

Mijn volgende stop was Little India: een wijk waar veel Indiërs wonen, met leuke Indiase winkels en restaurants. Hier at ik mijn lunch: roti met oranje kokos en uiteraard lassi. Daarna zocht ik de koelte op van de geairconditionde shopping malls rond City Hall en vervolgens maakte ik een rondje door Chinatown. ‘s Avonds nam ik de metro naar de Marina Bay Area, waar de enorme kantoortorens zich bevinden. Ook is daar een een groot park (Gardens by the Bay) waar ‘s avonds een muziek- en lichtshow werd gegeven tussen de prachtig

verlichte bomen. Het thema van die avond was ‘film soundtracks’ dus er kwam veel bekende filmmuziek voorbij. Extra grappig was dat ik het merendeel van deze soundtracks zelf had gebruikt in een quiz die ik had gemaakt toen Pieter, Michael en Nico in Vietnam en Cambodja waren.

Hoe kan zo’n klein land, zonder natuurlijke hulpbronnen, toch zo succesvol zijn? Door de centrale ligging in Azië heeft Singapore ná Shanghai de grootste haven ter wereld. Rotterdam is inmiddels allang van die positie verstoten, en staat wereldwijd op plaats 6, echter in Europa heeft ‘onze’ haven nog wel de 1e positie. Verder heeft Singapore een heel goed ondernemersklimaat, de lonen zijn laag, het personeel is goed opgeleid, het is stabiel en veilig en daardoor is het een grote trekpleister voor buitenlandse investeerders. In de

afgelopen jaren is Singapore daardoor het mondiale centrum voor zakelijke en financiële dienstverlening geworden.

Dat Singapore zo veilig is, heeft een reden: de straffen zijn erg hoog en voor vergrijpen als vandalisme en diefstal zijn stokslagen niet ongebruikelijk – de stok is een puntige rietstok die pijnlijke wonden en langdurige littekens op de huid nalaat.
Ook voor vervuiling staan hoge straffen, waardoor Singapore een schoon land is – het bezit van kauwgom is ten strengste verboden en voor het op straat gooien van afval staan hoge straffen. Als je bijvoorbeeld betrapt wordt op eten of drinken in de metro krijg je een boete van 500 Singapore dollar (EUR 335,-). Op straat zie je daardoor bijna geen afval, er zijn geen zwerfhonden of ontsierende graffiti: een verademing na alle troep in de vorige (Aziatische) landen.

Na precies 42 uur in Singapore verlaat ik op vrijdagochtend deze imposante stad voor het volgende bijzondere (kleine) land: Brunei. Meer hierover in mijn volgende blog!