Angkor Wat?

De laatste week waarin ik samen met Pieter, Michael en Nico reisde, brachten we door in Cambodja, een land met 15 miljoen inwoners dat ingeklemd ligt tussen Thailand, Laos, Vietnam en de Golf van Thailand. Het land heeft een tropisch klimaat en het grootste deel van de bevolking leeft van de opbrengsten van het land. Ook de textiel-industrie en het toerisme zijn belangrijke bronnen van inkomsten.

De meeste toeristen in Cambodja komen voor de indrukwekkende tempelcomplexen van Angkor Wat (Wat = tempel), en die staan toevallig ook hoog op mijn wensenlijstje. Nadat we op vrijdagavond landden op de luchthaven van Siem Reap worden we opgehaald door een tuktuk-chauffeur die we de volgende dag ook inhuren als onze chauffeur in Angkor Wat, dat op 25 autominuten van Siem Reap ligt. Het gehele Angkor complex beslaat 400 vierkante kilometer en bevat de indrukwekkende ruïnes van

verschillende hoofdsteden uit het Khmer koninkrijk van de 9e tot de 15e eeuw en staat sinds 1992 op de lijst van Unesco Werelderfgoed. De tempels zijn voorzien van zowel boeddhistische als hindoeïstische symboliek en maar ook de bruggen, toegangspoorten en waterreservoirs in het complex zijn voorzien van allerlei beelden en symbolen. Bomen en wortels groeien soms dwars door de tempels heen en dat maakt het geheel extra mystiek.

We bezoeken onder andere Ta Promh waar ook de film Tomb Raider is opgenomen, de hoge Ta Keo tempel met de steile trappen en de indrukwekkende Bayon Temple waar iedere toren aan alle vier zijden een boeddhistisch gezicht heeft. Na de lunch bezoeken we de rest van het grote Angkor Thom complex met de olifantenpromenade en het koninklijke paleis. Het is goed warm en we verfrissen ons met verse mango, ananas en kokoswater. We beklimmen een heuvel om vanaf de Phnom Bakheng tempel van het uitzicht op de heuvel te genieten en we sluiten de dag af bij de meest indrukwekkende

tempel: Angkor Wat.

Eenmaal terug bij ons guesthouse mogen we gelukkig nog even douchen alvorens we diezelfde avond in de nachtbus stappen naar Sihanoukville. We slapen op matrassen in relatieve brede tweepersoonscompartimenten en komen redelijk uitgerust aan in de kustplaats waar we vervolgens op de boot stappen naar het tropische eilandje Koh Rong Sanloem. Hier kunnen we een paar dagen relaxen na het drukke programma van de voorgaande weken. Alle ingrediënten zijn aanwezig: een simpel maar gezellig hostel op 15 meter van de zee, een heerlijk strand met azuurblauw water en een paar restaurantjes met heerlijk en betaalbaar eten.

We vinden weer een beachvolleybalnet, dat, afhankelijk van het

getijde in kniehoog water staat. Dit houdt ons echter niet tegen om lekker te spelen, naar een bal duiken krijgt ineens een heel andere betekenis. We lopen de hele dag in zwemkleding, drinken verse fruit shakes en luieren met een (puzzel-)boek in de hangmatten met uitzicht op zee.

We blijven nog even aan het strand nadat we de boot terugnemen naar Sihanoukville, het kustplaatsje waar we voor 2 dagen bungalows vlakbij het strand hebben geboekt. Ook hier is het zeewater verrukkelijk en kunnen we terecht voor beachvolleybal. We maken nog een excursie naar Ream National Park, waar we met een boot door de mangroves varen en balanceren over een plankenstelsel in de wetlands.

Op donderdagmorgen nemen we afscheid van de kust en gaan we met een minibusje naar Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja. Diezelfde middag nog huren we een tuktuk die ons brengt naar de Killing Fields. Ook Cambodja heeft in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog en de Franse kolonisatie weinig rust gekend: eerst werd het land overspoeld door Amerikaanse bommen vanwege de Vietnamoorlog, en vanaf 1975 heerste het schrikbewind van de Rode Khmer, dat uiteindelijk 1 miljoen Cambodjanen de dood in zou jagen.

De Killing Fields (Choeung Ek) is het monument dat is opgericht op de plek waar ooit tienduizenden slachtoffers van de Rode Khmer werden vermoord en in massagraven begraven. Met een audio guide bezoeken we dit monument,

geluidsfragmenten vertelden ons wat zich had voorgedaan op de locaties op het terrein, inclusief getuigenverslagen van overlevenden. De massagraven zijn nog steeds zichtbaar. Sommigen zijn opengemaakt om de slachtoffers te kunnen identificeren, anderen zijn nog intact. Hier en daar zie je botscherven of tanden die na al die jaren boven de grond komen. In een stoepa, een boeddhistische toren, zijn een groot deel van de schedels en botten van de genocide-slachtoffers zichtbaar opgeslagen, zeer indrukwekkend, alhoewel ik me afvraag of het respectvol is om de schedels zo tentoon te stellen, nadat deze mensen een gruweldood zijn gestorven.

De volgende dag ga ik naar het Tuol Sleng Genocide Museum om meer te weten te komen over deze zwarte bladzijde uit de

Cambodjaanse gevangenis, terwijl Nico en Pieter gaan fietsen langs de Mekong rivier. Het Genocide Museum is gevestigd in de voormalige Tuol Sleng Gevangenis waar velen Cambodjanen onder dwang hun ‘misdaden’ moesten bekennen alvorens ze ter executie werden afgevoerd. Ook hier is een audiotour beschikbaar die toelichting geeft bij de verschillende ruimtes en exposities in de gevangenisgebouwen.
Om het toch nog wat luchtig te houden, bezoek ik die dag ook nog het koninklijk paleis, het Onafhankelijkheidsmonument en verschillende boeddhistische tempels.

Die avond is alweer onze laatste avond in Cambodja en de laatste avond van onze gezamenlijk trip en dat vieren we met een lekker diner in een lokaal restaurantje. We genieten van de lekkerste loempia’s en rijstgerechten en ook de desserts op de kaart zijn niet te versmaden. Als bedankje voor het plannen van de reis kreeg ik nog een massagebon, die ik diezelfde avond nog inwisselde bij een massagesalon naast ons hotel.

De volgende ochtend checken we uit en nemen de taxi naar Phnom Penh Airport waar de mannen via Ho Chi Minh City terugvliegen naar Nederland. Met een hoofd vol geweldige herinneringen aan deze 3 weken vlieg ik door naar Kuala Lumpur, waarover meer in mijn volgende blog.
Pieter, Michael, Nico: Bedankt voor deze 3 topweken, ik vond het top dat jullie er waren en dat we zoveel moois van Vietnam en Cambodja samen mochten beleven! Op naar de volgende gezamenlijke trip!