2017: een nieuw jaar met nieuwe kansen

Een nieuw jaar ligt weer voor me, een onbeschreven boek met 365 maagdelijk witte bladzijden. Ondertussen heb ik mijn favoriete pen in mijn hand, klaar om de mooiste woorden te schrijven en nieuwe plannen te schetsen van alle ideeen die al een tijdje in mijn hoofd rondstuiteren. Het gebrek aan vastigheid, ingesleten patronen en knellende agenda’s heeft me het afgelopen jaar zeer creatief gemaakt en de ruimte gegeven om nieuwe ideeen te ontwikkelen.

Ik ben geen fan van ‘goede voornemens’ aan het begin van het jaar – immers, als je slechte gewoontes wilt aanpakken of verbeteringen in je leven wilt doorvoeren, hoef je daarvoor niet te wachten tot 1 januari. Iedere dag, zelfs ieder uur is een kans om een nieuwe stap te maken. Maar nu, zo tussen mijn twee reizen in, op een ontspannen avond na een enerverende Nieuwjaarsduik, geef ik mijn filosofische invallen toch wat ruimte in deze blog.

Door de vele fantastische gesprekken die ik sinds mijn

terugkomst in Nederland heb gehad, heb ik me gerealiseerd hoe waardevol mijn contacten zijn, en hoeveel energie ik krijg van alle fijne mensen in mijn ‘inner circle’. Met een gemiddeld bezoek van 1,77 (uniek) persoon per dag over de afgelopen 3 weken voel ik me vereerd dat iedereen de moeite heeft genomen om ruimte te maken in zijn/haar agenda om even bij te kletsen. Ik voel me gezegend met zoveel leuke en inspirerende mensen om me heen. De goede gesprekken, de voorliefde voor sport, reizen en humor die we kunnen delen. Als ik denk aan de support die ik de afgelopen weken heb gekregen, dan kruipen mijn mondhoeken automatisch omhoog tot een brede lach. Hierbij een speciale vermelding voor mijn nichtje Margreet, die me een bed en heel veel warmte heeft geboden en Karen bij wie ik af en toe gezellig mocht logeren.

Zou ik dan niet gewoon in Nederland moeten blijven, met zo’n geweldige familie- en vriendenkring? Waarom ga ik zo ver weg als ik hier zulke fijne mensen om mij heen heb? Tijdens mijn reis in Midden- en Zuid-Amerika heb ik gemerkt dat voor mijn inner circle ‘uit het oog, uit het hart’ niet geldt. Hoe er een stroom aan berichtjes binnenkwam, zodra op het nieuws was geweest dat er een orkaan of aardbeving in mijn gebied had plaatsgevonden. Hoeveel mensen via facebook en mijn blog meeleefden (ook al die ‘stille’ lezers, merk ik nu bij terugkomst) en dat ik kon kiezen uit 7 slaapadresjes nadat ik had aangekondigd terug te komen naar Nederland. Voor jullie maakt het niet uit of ik nu in Groningen of Galapagos zit – en gelukkig maakt de techniek van tegenwoordig het eenvoudig om via skype of whatsapp contact te hebben alsof je met elkaar aan tafel zit. Zonder uitzondering hebben jullie me allemaal

gesteund in mijn keuze om te gaan reizen – sorry dat ik jullie soms wat jaloers maakte – maar ik deel mijn enthousiasme nu eenmaal graag met de mensen die belangrijk voor me zijn.

Voor de komende maanden heb ik mijn favoriete landen in Azië uitgezocht en globaal de volgorde vastgesteld. Ik weet nog niet waar ik van dag tot dag ben, en dat vind ik juist wel prettig: alle opties blijven open zodat ik ergens langer kan blijven waar het mooi en gezellig is, en oninteressante plekken kan overslaan.
Voor ná mijn terugkomst is de meest gestelde vraag steeds: wat ga je doen als je straks na het reizen weer terug bent in Nederland? Tja, dat weet ik nog niet, en dat wil ik graag zo houden. Wie weet hoe ik me over een half jaar voel, en welke nieuwe skills ik dan heb geleerd? Welke kansen er zich dan voordoen? Zou toch zonde zijn als ik me nu al vastleg in

afspraken terwijl er nog zoveel kan veranderen?

Nu vallen geweldige kansen meestal niet ‘zomaar’ uit de lucht, en daarom ben ik - sinds ik vorig jaar februari besloot om te stoppen bij Unilever - begonnen met het opstellen van een ideeenlijst. Waar word ik blij van, waar wil ik wonen, welk werk geeft mij energie? Mijn lieve netwerk heeft me tot nu toe al heel erg geholpen met het brainstormen over wat er bij mij zou passen, en ook qua banen heb ik al aardig wat ‘lijntjes’ uitgezet. Mijn CV ziet er prima uit en ik heb het geluk dat de banenmarkt in Nederland flink aan het aantrekken is. Dus daar maak ik me absoluut geen zorgen over, ik zie wel wat (en wie :-)) er op mijn pad komt.

Het zorgeloze is een mooie bijkomstigheid van het reizen: iedere dag op reis is een uitdaging – je weet ’s morgens niet waar je ’s avonds zal slapen. Je kunt je wel druk maken om het onbekende, continu beren op de weg zien, maar dat is totaal zinloos, al je zorgen veranderen het eindresultaat niet en je geniet een stuk minder van wat je meemaakt. Zorgeloos reizen betekent overigens niet onverantwoord reizen – jullie kennen me goed genoeg om te weten dat ik me van tevoren

goed heb voorbereid en ingelezen. Wat als voordeel heeft dat ik door alle achtergrondkennis een land of cultuur veel beter kan doorgronden: dubbel genieten dus!

En dat is precies wat ik in 2017 ga doen: Genieten van al het moois dat de wereld biedt en de kansen die ik dag in dag uit weer krijg. Genieten van mezelf kunnen zijn, niet de persoon die ik door omstandigheden werd gedwongen te zijn. Genieten van inspirerende mensen en hartverwarmende vriendschappen.
En ik hoop van harte dat jullie net zo gaan genieten van 2017 als ik: maak van iedere dag een feestje en realiseer je hoeveel we in Nederland hebben om van te genieten. Pak de kansen die voorbij komen en treedt iedereen tegemoet met een glimlach!

Een dikke knuffel van mij, gewoon uit Den Haag!

Over de foto's: Gezellig logeren bij Margreet en Maël; hard aan het werk bij Karen; Prison Escape met Pieter, Michael, Ilona, Karolus en Martin; beachvolley en hapje eten met de beachvolley-vrienden; 'socializen' bij mijn ex-Unilever collega's; wandelen met Luuk in de Carnisse Grienden; Oud&Nieuw bij Inge met Willy, Luc, Karen en Jesse; Nieuwjaarsduik met Jesse en Karen en heel veel andere vrijwilligers; 'Eetclub' met ex-collega's Deborah, Patricia, Angela en Helene; Terug in Rotterdam bij ex-buuf Linda; Nieuwjaarsvolley-toernooi met Frank, Katja, Frank, Hugo en Frank; Indiaas diner met Abhisek en de rest van het Unox soep team: Jan-Paul, Niels, Lauren, Gabi en Laurens.