Grotten, tunnels, motoren & beachvolley

Inmiddels waren Pieter, Nico, Michael en ik nog geen week in Vietnam, maar het voelde alsof er al een maand verstreken was, zo vol was ons programma. In een kort tijdsbestek wilden we zoveel mogelijk zien en doen, en ook nog eens op zoveel mogelijk verschillende manieren verplaatsen. Vietnam is gelukkig een land dat zich daar prima voor leent: op het gebied van natuur, outdooractiviteiten, cultuur en

geschiedenis is er vanalles te zien en te doen. En het is ook nog eens erg betaalbaar, én het eten is er heerlijk – wat willen we nog meer?

Mijn vorige blog eindigde met onze aankomst per trein in Dong Hoi, een stadje aan de oostkust van Vietnam en tevens uitvalsbasis voor een aantal indrukwekkende grotten. De volgende dag deden we een tour langs twee van deze grotten. Als eerste bezochten we de Paradise Cave, een enorm grottencomplex van wel 34 kilometer diep, uitgesleten in het karstgebergte. Via een nauwe doorgang kwamen we de grot binnen, de eerste ruimte had al de omvang van een flinke concertzaal. In de druipsteengrotten hadden zich de wonderlijkste stalagmieten en stalactieten gevormd met prachtige gelijkmatige patronen, die door elektrische

verlichting indrukwekkend werden uitgelicht. Er was een wandelpad aangelegd tot 1 kilometer diep de grot in, echter toen we bijna op het verste punt waren, viel de stroom uit, best spannend om je dan zo diep in een berg te bevinden! Met de zaklampen op onze telefoons wisten we uiteindelijk op het pad te blijven, na een minuut of tien ging de verlichting gelukkig weer aan.

‘s Middags hadden we een actiever programma in de Dark Cave: via een zipline kwamen we in een grot terecht waar we in onze zwemkleding en met een helm met verlichting op door een donker gangenstelsel klauterden om uiteindelijk in ... een modderbad te eindigen! Erg grappig om weer in een modderbad te springen na mijn ervaring van vorig jaar in de moddervulkaan in Colombia. Na een half uurtje drijven in de

modder glibberden we weer terug naar de uitgang waar we ons zo goed als mogelijk afspoelden in een waterpoel. Daarna sprongen we in een kayak om in de naastgelegen rivier een stukje stroomafwaarts te peddelen waar een klimparcours over het water was aangelegd.
Al met al een leuke en actieve middag! ‘s Avonds aten we in een klein restaurantje met Nederlandse connecties, want de hele avond werd Nederlandse Skihut-achtige muziek afgespeeld.

De volgende ochtend vertrokken we na het ontbijt met een privé-taxi in zuidelijke richting. De taxi bleek een minibusje met 12 stoelen, dus we zaten lekker ruim met zijn vieren. Onderweg vroegen we de chauffeur te stoppen bij de Vinh Moc tunnels – een complex van tunnels en ondergrondse woningen uit de tijd dat de VS heftige bombardementen uitvoerde op de grens tussen Noord- en Zuid-Vietnam. Van 1966 tot 1972 woonden 60 families in deze handgegraven tunnels, waarvan het laagste niveau op 23 meter diepte lag.
De tunnels waren laag - wij konden er nauwelijks rechtop

lopen; we zagen de uitgegraven holtes waar 5 personen moesten leven op een ruimte van nauwelijks 3 vierkante meter. Het is moeilijk voor te stellen dat men zo lang onder de grond leefde, zonder daglicht en privacy.

Aan het einde van de ochtend kwamen we aan in het historische stadje Hué, de oude keizerlijke hoofdstad van Vietnam. ‘s Middags bezochten Michael en ik het voormalig keizerlijk paleis (Unesco Werelderfgoed en een replica van de Verboden Stad in Peking) terwijl Nico en Pieter op de fiets de omgeving verkenden.

Vietnam op de motor ontdekken is een must, maar aangezien wij geen van allen over een motorrijbewijs beschikten, huurden we 4 motorrijders in die ons en onze bagage de volgende dag

achterop de motor meenamen in de richting van Hoi An.
Dat we deze route per motor wilden afleggen was geen toeval, dit is één van de mooiste trajecten van Vietnam. We reden door vissersdorpjes waar hele families woonden aan boord van kleine vissersbootjes, we kwamen langs een mooie lagune en we gingen een stukje het binnenland in voor een bijzondere waterval. Minder mooi was dat we de gevolgen van een treinongeluk zagen dat de avond ervoor had plaatsgevonden (waarbij 3 doden waren gevallen, lazen we achteraf in het nieuws). Een vrachtwagen had de spoorovergang geblokkeerd; de trein was hier in volle vaart opgebotst en vier wagons waren ontspoord en van het talud afgerold. Dit was dezelfde spoorlijn als waarop wij van Hanoi naar Hong Doi waren gereisd....

De motorrijders reden vervolgens naar de Hai Van Pass, een

indrukwekkende 21 km lange bergpas langs de Vietnamese oostkust. Verschillende keren stopten we om van het geweldige uitzicht te genieten en foto’s te maken. We lunchten in een voorstad van Da Nang en na een korte stop bij het strand vervolgden we de rit naar onze eindbestemming Hoi An. Wat een geweldige trip was dat!

Na een verfrissende douche wandelden we naar het centrum van Hoi An, een historisch plaatsje met Chinese invloeden dat was omgetoverd in een sfeervolle toeristenstad – zeker in het donker lichtten de honderden gekleurden lampions prachtig op. We kwamen echter niet alleen voor de gezelligheid van het stadscentrum; de volgende dag gebruikten we de fietsen van ons guesthouse om op het nabijgelegen strand te komen, waar we een beachvolleynet vonden.

Beachvolleybal was een essentieel onderdeel van onze trip en voor die reden had Pieter zijn volleybal meegenomen. We speelden tot het begon te schemeren en toen we daarna een verfrissende duik in zee namen werden we verrast met een verse kokosnoot door de security guard van het nabijgelegen resort die de hele middag ons spel had bekeken.

Van Hoi An vlogen we de volgende ochtend in een uurtje naar Ho Chi Minh City, het vroegere Saigon. Als stad zelf niet heel bijzonder, het meest indrukwekkend was het War Remnants Museum waarin de aanleiding, het verloop en de gevolgen van de Vietnamoorlog werden toegelicht, inclusief de heftige gevolgen van Agent Orange, de gifgassen die de VS inzette tijdens deze oorlog om (tevergeefs) de Vietnamezen tot overgave te dwingen.

Een dag later was het tijd om afscheid te nemen van het indrukwekkende Vietnam, ‘s avonds vlogen we naar Siem Reap in Cambodja, waarover meer in mijn volgende blog!