We beginnen onze dag opnieuw bij het station van Odawara. Dit keer geen bus maar de trein. Vandaag doen we het volledige rondje van de vijf verschillende vervoersmiddelen. Dit begint in Hakone-Yumoto, met een trammetje. Twee Spaanse jongens die bij ons in het hostel zaten stappen tegelijkertijd in en gaan natuurlijk dezelfde kant op. Hoewel wij onze grote backpacks in het hostel hebben achtergelaten, hebben zij alles bij zich. En als ik zeg alles, dan bedoel ik ook alles. De één heeft een mega grote tas en de ander heeft een stok uit de vechtsport aangeschaft die hij nu dus ook meezeult. Ze vragen ons nog of ze ergens hun bagage kunnen achterlaten, en we geven nog aan dat dat bij dit station kan, maar ze ondernemen verder geen actie. Wanneer ze bij de volgende stop gaan kijken of ze bagage kunnen achterlaten zijn ze natuurlijk al te laat. Zoals aangegeven doen we een rondje en komen we dus niet meer terug waar we nu langs komen. Op Gora stappen we over van tram op een ander soort tram maar wat ze hier 'cable car' noemen. Voordat we daar aankomen maakt het trammetje veel retourbochten op de stations waardoor we de ene keer vooruit en de keer daarna achteruit reizen. Houdt het spannend, zo weet je het nooit... Bij de overstapstations kun je stempels verzamelen en wanneer je er vier hebt, ontvang je een schriftje. Vol enthousiasme heb ik dus ook weer mijn doel van vandaag gevonden, maar dat is mede voor een beetje afleiding van het volgende vervoersmiddel, de kabelbaan of 'ropeway' zoals ze dat hier noemen. Deze overstap is bij/in Souzan, met een overstap van karretje bij Owakudani. Voordat je hier aankomt ga je met de kabel over een vulkanisch vallei waar je ook sulfaat en de 'black eggs' kunt terug vinden. Het tweede deel van de kabelbaan zou één van de mooiste uitzichten op Mount Fuji moeten geven, maar... Natuurlijk hebben wij wolken/mist. Wel is het uitzicht op het meer super mooi, en zien we die oude 'VOC schepen' alweer varen. In het plaatsje Togendai-Ko stappen we dan ook weer over op de boot. Een andere kleur dan gisteren en iets mooier weer, dus we kunnen mooi op het buitendek staan. Uiteindelijk komen we in Motohakone-Ko, waar we weer de bus kunnen pakken naar Odawara. Daar aangekomen regelen we onze stoelreservering voor de treinrit naar Kyoto. De Spaanse jongens lopen uiteraard nog steeds met hun tas en kunnen direct de trein naar Tokyo pakken, terwijl wij onze bagage nog op moeten halen. We hebben echter ruim de tijd, kunnen nog langs een supermarkt voordat we naar het station gaan en zijn dus blij dat wij onze tassen bij het hostel gelaten hebben. Op het station vliegen verschillende bullittreinen al langs, wat een snelheid! Op internet lezen we terug dat de vertraging gemiddeld 54 seconde is. Onze trein staat er dan ook stipt op tijd en je moet zorgen dat je op tijd instapt. Met twee uur zijn we in Kyoto, waarbij de dame van de trein ook om roept dat je wel tijdig de trein moet verlaten. Elke nieuwe plaats is even zoeken, maar een trein en een metro verder en een stukje lopen, zijn we bij ons nieuwe hostel. We gaan nog even op pad voor wat eten, maar voor de rest zit het ons ook wel goed voor vandaag.