In eerste instantie zou de Koreaanse eigenaar van het hostel met zijn vrouw vandaag op pad gaan en konden wij aan sluiten omdat ze met het openbaar vervoer gingen. Hun tripje ging echter niet door, waarna hij tegen ons zei dat onze trip met openbaar vervoer eigenlijk ook onmogelijk werd. Omdat we echt een Koreaan nodig zouden hebben, zo zei hij. Vanwege de taal en de symbolen onderweg op bussen en borden. Klinkt logisch, maar wij geven niet zo maar op. Omdat wij voet bij stuk houden werkt de eigenaar een reisplan voor ons uit. We hadden ook al andere reisplannen gehad van hemzelf en een collega van de beste man dus met vier pagina's gaan we vandaag op pad. En met op pad bedoelen we al wel weer vroeg in de ochtend. Om 07.35 uur vertrekt onze trein, wat ook niet later kon omdat de volgende trein om 13.54 uur vertekt. Koreaanse logica waarschijnlijk. Na een half uurtje treinen (wat hier op een vrij laag tempo gebeurd), komen we aan in Singi. Een klein plaatsje wat op dit tijdstip in de ochtend behoorlijk doods is. Maar daarentegen is het misschien altijd zo doods... Vanaf hier moeten we overstappen op een bus welke een half uur tot drie kwartier later vertrekt en dat voor een rit van 15 minuten. Bij de tijd dat we klaar gaan staan bij de bushalte, komt er een man langs gereden wie ons naar de entree van het park wil brengen met zijn auto. De bus is al laat, dus wanneer we met de meneer mee rijden komen we er in ieder geval met zekerheid. Daarnaast regelt de beste man ook nog een kopje koffie en thee voor ons. We kunnen hier twee grotten bezoeken, Hwanseon Cave & Daegeum Cave. Omdat we wegens tijd en aansluitende bussen maar één grot kunnen bezoeken, kopen we een kaartje voor Hwanseon Cave - één van de grootste limestone grotten in Azië. Om daar te komen moeten we eerst een stuk omhoog lopen, waarbij we het steilste stuk met het trammetje besluiten te doen. Samen met twee andere groepen (Koreanen) gaan we naar boven toe. Ik verwacht dat zij niet snel zullen zijn en overal zullen stoppen, maar puntje bij paaltje lopen zij het eerst de grot weer uit. Omdat we er zo vroeg zijn, zijn we in eerste instantie de enige bezoekers met deze Koreanen. Door de grot is een heel parcours over platen en trappen uitgewerkt. Je hoeft nergens de grot zelf met je voeten te raken. Door de grot heen zijn verschillende bezichtig punten. Zo is er een hart te zien, watervallen, een krokodil, maar ook de bridge through hell om al je zondes achter je te laten. Het parcours heeft daarnaast soms nog hele felle kleurtjes/lichtjes, dus ze hebben zeker wel hun best gedaan! Waarneer we de grot uit komen gaan we niet met het trammetje naar beneden. We zijn blij dat we de keuze hebben gemaakt om deze wel omhoog te pakken, want man man wat is deze steil. Bij benedenkomst moeten we even wachten, maar er komt toch echt een bus welke ons naar het busstation van het plaatsje Samcheok weet te brengen. Eigenlijk wilden we hier in deze plaats overnachten, maar dit was volgeboekt of te duur, waardoor we zijn uitgeweken naar Donghae. Vanaf het busstation weten we bus 24 te vinden en met een horde oudere mannetjes stappen we in de bus. Een rit waar je met de auto ongeveer een half uur over kunt doen, doen wij met de bus en al zijn stops een uur over. Maar dan zijn we er; Haesindang Park. Oftewel het Penis Park. Na twee keer op facebook getagd te zijn dat er een park in Korea bestaat waar allemaal piemels staan, moeten we toch maar even een kijkje nemen. En inderdaad, er staan piemelbeelden. Heel veel piemelbeelden. Groot, klein, de bankjes hebben piemels, de hekken hebben piemels, één grote gouden piemel en er is zelfs een piemelkanon. Waarom vraag je je dan af hè...? Even opgezocht, maar: Volgens de legende liet een man zijn vrouw achter op een rots, terwijl hij ging werken. Wanneer hij terugkwam kon hij haar niet vinden vanwege een storm, waardoor men er van uit ging dat zij gestorven was. Hierna konden de dorpelingen geen vissen meer vangen, wat volgens sommige door de dood van de vrouw kwam. Op een dag kwam een visser klaar in in het water, waarna hij vervolgens vissen kon vangen. Men ging er van uit dat dit de overleden vrouw plezierde. Om haar verder te bevredigen maakte men de houtsculpturen en hielden ze ceremonies, waarna de vis na enige tijd weer terug kwam. Dus dat. Na dit bezoek gaan wij weer naar de bushalte, waarbij het even duurt voordat we deze kunnen vinden. Terwijl we wat zoekend rond lopen komt er al een auto onze kant op, welke ons wel naar het busstation van Samcheok wil brengen. Fijn, scheelt ons idiote reistijd. Vanaf hier in de bus naar Donghae, vanwaar we van het busstation ook nog de bus richting het hostel hebben. Omdat we weer voor twee uur aanwezig zijn bij het hostel en niet weer op een dichte deur zitten te wachten, gaan we nog even langs de supermarkt. Hier halen we alvast wat eten om het diner ellende van vanavond bespaard te blijven.