De zon schijnt! Gelukkig maar en dus gaan we op pad. Onze eerste metro stop is bij Senso-jo, een eeuwenoude tempel waar het ontzettend druk blijkt te zijn. Het is ons nog niet duidelijk of dat door de regen van gisteren komt of dat het altijd zo druk is hier. Wel een grappig dingetje is dat ze bij dit deel in Japan voor je klaar staan met koets en een hardloper voorop. Wij hebben er geen gebruik van gemaakt, ikzelf vond het een beetje een maf gezicht. Natuurlijk staan er voor de tempel zelf mega veel tentjes waar je toeristische items kan kopen. Er lopen ook verschillende dames in kimono kleding rond, dat is wel leuk om te zien! Na deze drukte gaan we naar het Ueno station. Vanuit hier lopen we naar het park, waar we even lunchen. Natuurlijk de meegebrachte broodjes en de pindakaas nog uit Maleisië want de tarieven liggen hier wat hoger dan waar we tot nu toe geweest zijn. In het park is ook een groot meer, waar je kunt waterfietsen met een grote zwaan voorop. Best bijzonder tussen de hoge flats... Vanuit hier lopen we naar Yanaka Ginza/Yanesen, een wijk waar je heerlijk door kan struinen op weg naar het hoogtepunt, een trap waar de katten op af komen. Maar bij ons is er natuurlijk geen kat te bekennen... Door de wijk lopen is al wel heel leuk, kneuterige straatjes, verschillende kleine huisjes en veel fietsers. Ja, veel fietsers! We denken dat dit het land buiten Nederland is waar we de meeste fietsen hebben gezien! We gaan door naar de wijk Shinjuku, Japans grootste entertainment wijk. Hier gaan we eerst langs de Sanrio winkel, het merk waar Hello Kitty ook van bekend is. Alleen de oude poppetjes zoals ik ze kon waren er niet echt meer, meer die nieuwe pastelgekleurde poppetjes... Maar geinig was het wel! We lopen nog een rondje en kijken onze ogen uit wat betreft de entertainment en lichtreclame. Dit betreft ook de wijk Kabukicho. Het is hier ook zo druk dat we eigenlijk al denken dat we op de Shibuya Crossing zijn, het meest drukke oversteekpunt ter wereld, maar achteraf bleek dit niet zo te zijn. Voor ons avondeten gaan we naar onze eigen wijk toe, waar we gisteren ook veel restaurantjes zagen. Het is nog even lastig naar welke we nu echt gaan, maar wanneer er mensen uit een restaurant komen en roepen dat deze aan te bevelen is, gaan we naar binnen. Er is een speciale kaart voor Engelstaligen waar we maar wat van aanwijzen. Om ons heen hangen nog veel Japanse woorden waardoor het lijkt alsof de kaart eigenlijk groter is maarja, dat is niet uit te leggen. De gebakken rijst, naanpizza en salade lijken allemaal normaal, maar wanneer de kippenstukjes komen krabben we even achter ons oor. Het ziet er een beetje uit als lever en kuikenkoppies, maar gelukkig liggen er ook 'normale' stukjes naast die beter aan ons besteed zijn...