Het is weer tijd om onze tas te pakken, dus dat vraagt weer wat van onze tetris vaardigheden in de ochtend. Na het ontbijt gaan we richting Kyoto station, waar we onze tassen in een kluisje plaatsen. Wijzelf gaan eerst nog een kijkje nemen bij Kinkaku-ji tempel, de gouden tempel waar we eerder deze week al heen wilden maar te laat waren. We hebben gelezen dat je Kyoto niet kunt verlaten zonder een bezoek aan deze tempel, maar ook hebben we gelezen dat de foto's via internet mooier zijn dan wanneer je er in het echt voor staat. We gaan het beleven... En wij natuurlijk niet als enige. In geschuifel en voetje voor voetje lopen we in de eerste plaats naar de ticket office, waarna we verder schuifelen naar de entree. Dan is het pas echt druk en worden we meteen met de menigte maar links gerangeerd. Hier blijkt hét foto moment te zijn, pak de camera en leg de tempel voor eeuwig vast! Ja, het is mooi, maar de menigte maakt ons een beetje gek. Wij lopen dus al vrij snel verder, waarbij de route je eerst langs en achter de kleine tempel (de Gouden Tempel) midden op het water brengt. Natuurlijk kun je er verder niet in en lopen we door langs een watervalletje, een stukje tuin, nog een kleinere tempel en souvenirstoko's. Maar dan zijn we er al, de exit... Waar anderen een uur over schijnen te doen, rossen wij er met een kwartiertje doorheen. Oeps... Ja, dat krijg je met al die toeristen die in de weg lopen, dan lopen wij juist sneller... Wat we ook niet begrijpen is dat je na binnenkomst meteen de highlight van het bezoek krijgt en hutjemutje staat... Doe het dan andersom, de route... We pakken de bus terug naar het treinstation, wat ook een highlight van Kyoto schijnt te zijn. Het immense gebouw heeft dan ook naast de vervoersmogelijkheden shoppinggelegenheid, vele restaurants en zelfs een tandarts. Bovenop schijnt een Skygarden te zijn waar we benieuwd naar zijn. Helemaal boven heb je een goed uitzicht over Kyoto, maar de tuin is niet meer dan wat kleine grasveldjes en wat bomen. We hadden verwacht hier wat meer tijd voor nodig te hebben dus onze trein hebben we voor wat later gereserveerd. We gaan alvast naar het perron, maar de geluidjes vanuit de speakers zijn niet te kort. Vogeltjes wanneer je het perron op komt, pratende dame door de speaker én het deuntje wat er gedraaid wordt wanneer er een goederentrein langs komt denderen... Er zijn nog veel meer van dat soort geluidjes en dat helaas niet op fluister niveau... Nou ja, goed, de trein komt en met een half uurtje staan we op het station van Osaka. Hier is een treinloop met een rondje om Osaka en waar we gelukkig onze JR railpass ook voor kunnen gebruiken. We komen aan in ons hostel en in plaats van een kamer met acht tot tien anderen, hebben we nu weer eens een tweepersoonskamer. Dat betekend in Japan een hok waar ook niet meer in past dan een stapelbed en waarbij je beide muren tegelijk kunt raken. Oké, de backpacks passen er ook nog net in. Precies ruim genoeg dus..! Voor eten blijven we dicht bij het hostel, maar het is wel een locatie waar ik nog even Mario op de Nintendo kan spelen. Dat is een eeuwigheid geleden!