DMZ

Waar we al even naar uit kijken en waarbij veel mensen vragen 'of we dat ook gaan doen?!', vandaag gaan we naar DMZ. DMZ is een bufferzone tussen Noord en Zuid Korea. Aan beide kanten van de grens is er een militaire lijn van twee kilometer. Onze ochtendexcursie begint bij de metrohalte vanwaar we worden opgehaald met een touringcar. We zijn niet de enige voor deze trip en samen met andere Nederlanders, Amerikanen en nog meer nationaliteiten (en nog meer touringcars..) gaan we die kant op. Er staan vier stops op het programma welke begint met een herinneringslocatie. Het eerste wat ons verbaasd is het pretpark die we zien voordat we de parkeerplaats op rijden, maar dat even ter zijde aangezien deze gesloten lijkt. Bij een uitzichtpunt richting Noord-Korea, waar ook een oude trein ter herinnering staat, hebben we een korte stop. Hier heb je de mogelijkheid om een lintje aan te schaffen, hier je eigen vredesboodschap op te zetten met stift en deze aan een hek bij alle andere lintjes te hangen. Hier doen wij aan mee voordat we van onze gids terug moeten zijn bij de bus. Onze gids dacht trouwens van te voren dat Kim Koreaanse zou zijn vanwege de naam Kim. Onze gids heet (net als veel andere Koreanen) namelijk ook Kim, Dora Kim - als achternaam dus. De volgende stop is bij één van de vier tunnels die Zuid-Korea ontdekt heeft na de oorlog en welke gemaakt zijn door Noord-Korea. Kilometers lange tunnels tussen de grens en Seoul om zo de stad aan te kunnen vallen. Naar verwachting zijn er meer van deze tunnels, maar er zijn er nu dus vier echt gevonden/ontdekt. Voordat we naar beneden gaan in de tunnel krijgen we een filmpje te zien. Deze sluit af met iets in de trant dat Zuid-Korea vrede wil met Noord-Korea, maar zo lang dit niet het geval is zal de DMZ (de scheidingslijn tussen beide landen) blijven bestaan. Het werd zo enthousiast gebracht dat het typische toeristentrekpleistergehalte weer groot was... Nou ja goed, in polonaise dan maar de tunnel in. Een vrij steil stuk naar beneden van 358 meter waarbij we in totaal 73 meter onder de grond komen. Je kunt lopen tot een soort blokkade punt, waar ze een raampje open hebben staan zodat je er doorheen kunt kijken. Vervolgens loop je terug door de tunnel en dezelfde weg weer omhoog. Ons volgende punt is bij twee 'dorpjes' binnen de grens lijnen. Wij staan van ver en hebben uitkijk op de dorpjes met hun vlaggen. Door de strijd om de hoogste vlag heeft Noord-Korea ondertussen de hoogste vlag ter wereld. Maar, Noord-Korea heeft ook een nepdorpje neer gezet, deze huisjes zouden helemaal niet bewoond zijn. Alleen maar omdat de Zuid-Koreanen... Je kent het wel. De laatste stop is bij een

treinstation. Mij is eigenlijk niet helemaal duidelijk waarom hier gestopt wordt. Maar, dit station is aangelegd toen het goed gingen tussen Noord en Zuid om goederen te vervoeren. Hoe trots ze hier ook op waren, enige tijd geleden werd er een Zuid-Koreaanse toerist doodgeschoten door Noord-Korea ergens bij de grenslijn waardoor het station en dus de connectie tussen beide landen weer gesloten werd... De bus vertrekt, terug naar Seoul. Zo denken wij. Alvorens we volledig terug zijn hebben we natuurlijk nog die commerciële stop. En dus stappen we uit bij een Ginsengmuseum/winkel. Het ziet er uit als een wortel van iets, maar schijnt wanneer je het nuttigt goed voor eigenlijk alles in je lichaam te zijn. We kunnen een slokje thee proberen, maar daarna lopen wij weer vlot naar de bus zelf. Hierna gaan we echt naar Seoul, waar we op een centrale locatie gedropt worden. Hier lunchen we en lopen we nog een rondje langs de winkels. Na dit rondje lopen we terug naar de metro voor de rit naar ons hostel. Hier maken we weer prima/gewoon onze eigen noodles vanavond.