Bij het registratie punt gisteren werden we een klein beetje zenuwachtig gemaakt met alle excursiemogelijkheden en of we wel dan niet snel moesten gaan beslissen. We hebben ons niet laten beïnvloeden want het blijkt altijd nog wel mogelijk (zoals altijd natuurlijk). Wel hadden we door dat we ons niet hoeven te vervelen met alle jungle trips, boot tours, avond activiteiten etcetera. We gaan vandaag zelf op pad door de jungle, althans op het pad waar je zonder gids mag komen. Een hoogtepunt - letterlijk en figuurlijk - blijkt (hoe kan het ook anders) een Canopy Tour te zijn. Dat wil zeggen, een loopbrug hoog tussen de bomen... Wederom een aanval naar mijn hoogtevrees dus en daarom doen we deze als eerste, dan zijn we er van af ook. Het ziet er allemaal goed stevig uit, ik ben niet de eerste/vele zijn mij voorgegaan en dus begin ik vol goede moed. Het begin is nog niet zo hoog maar halverwege de eerste brug heb ik toch ineens het gevoel dat ik niet meer verder durf. Ik zoek afleiding en vraag Kim om een verhaal. Ze begint te vertellen over de Fluffy Ducks, een liefkozend verhaal die Simon in Yogyakarta vertelde omdat Kim de avond ervoor slecht geslapen had door een ander verhaal van Simon. En met het verhaal over de Fluffy Ducks komen we vrij soepel over de loopbrug. En overleef ik zelfs het gammele trappetje wat ze tegen het einde van de Canopy tussen de bomen hebben gecreëerd! We zijn nu toch al in de jungle dus we besluiten door te gaan tot het uitkijkpunt. Het pad tot nu toe was gewoon op houten vlonders en dus verwachten we er niet extra lang of veel over te doen met ons loop tempo. Niets blijkt minder waar, het eerste deel is supersteil met de trap omhoog. Natuurlijk is het weer lekker warm, maar het uitzicht is wel weer heel mooi en verdiend. Wanneer we dan weer naar beneden gaan, is er eigenlijk geen houten vlonder meer. En als er al een houten vlonder was, dan is die nu vergaan en niet verstandig om over te lopen. Het is evengoed supersteil en het is nog modderig van de regen. Daarnaast al die boomwortels, omgevallen bomen en zelfs kleine beekjes waar we over moeten. Zodoende doen we er dus iets langer over dan in eerste instantie gedacht. Na het eerste deel op vlonders hebben we nu na dit pad wel een beetje het jungle gevoel hoor... Op een gegeven moment lopen we langs een soort strandje, wat uitnodigt om een duik te nemen. Helaas hebben we geen zwemspullen bij ons en hebben we ondertussen ook wel behoorlijke trek gekregen. Bizar is wel dat Kim net hier een oud klasgenoot tegen komt...! We lunchen weer bij één van de restaurants bij/op de rivier alvorens we een douche gaan nemen bij ons verblijf. In de avond doen we mee met een night safari, maar om eerlijk te zijn valt die een beetje tegen. Ze zeggen dat je verschillende dieren kunt spotten en wij hadden het idee dat we door de jungle zouden gaan, maar we rijden gewoon door een dor stuk land waar de bomen gekapt zijn en waar we maar liefst één kikker en drie vogels spotten. Dus. Tijd dus voor een biertje bij ons verblijf...