Op naar Myanmar

Rond half elf in de avond (gisteravond) kunnen we in checken voor de vlucht, onze vlucht is om 01.05 uur vanaf Incheon airport in Seoul. We waren ruim op tijd op de luchthaven en dus hadden we een lange rij voor de incheckbalie. Uiteindelijk komen we er achter dat wanneer je online hebt ingecheckt dat je in een andere rij mag staan en dus gaan we net iets sneller dan onze medepassagiers. Onze tassen zijn ingecheckt en wij maken koers richting de douane. Wat wel apart is, is dat je geen stempel in je paspoort krijgt ten teken dat je het land verlaat. We moeten nog even wachten alvorens we kunnen boarden en dan gaan we na enen, midden in de nacht, de lucht in. We hebben drie stoelen met zijn tweeën en dus de ruimte. Om kwart voor vijf lokale tijd en met twee uur tijdsverschil van Zuid-Korea, komen we aan in Bangkok. Onze overstap tijd is ruim, maar we moeten ook door de douane, onze tas ophalen en opnieuw inchecken. Maar omdat we pas drie uur van te voren in kunnen checken, moeten we nog even geduld hebben. Tijd voor ontbijt dus. We zitten er wel een beetje bij als zombies, maar wat wil je na een korte nacht vlucht waarbij je weinig slaapt. Zo'n tweeëneenhalf uur van te voren gaan we naar de incheckbalie, maar ons obstakel zit dit keer natuurlijk hier... De dame van de balie geeft aan dat ze ons geen ticket kan geven en de bagage niet kan inchecken

voordat we onze e-visum voor Myanmar uitgeprint hebben. En dus moeten we naar een internetcafé bij een hotel om deze uit uit te printen. Volgens de dame van de balie is daar nog wel tijd voor en dus gaan we op pad. Op dit obstakel na verloopt het soepel, tassen (inclusief inhoud) zijn goedgekeurd en we komen gewoon de douane door. Met Rick naar Chiang Mai zaten we op een nieuw gedeelte van de luchthaven en zag alles er gelikt uit. Nu zitten we in een oud gedeelte te wachten met vier/vijf gates en dus heel veel mensen. Het is een beetje onduidelijk wanneer we kunnen boarden en we zijn hier toch nooit de eerste in, maar in plaats van de busrit naar het toestel hebben we dit keer de minivan voor de allerlaatste mensen waar we met nog vier anderen in zitten. Het vliegtuig zit vol, ook volop met blanken die deze kant op gaan. Na een goede vlucht komen we aan op de kleine luchthaven van Mandalay, waar we ook weer soepel door de douane komen. Met onze tas staan we in de rij voor de ATM tussen de andere Westersen. Hierna gaan we met een minibusje naar de stad zelf waar we worden gedropt voor ons hostel. Ideaal. Na even wat op adem te zijn gekomen en een douche te hebben gehad, gaan we op pad Mandalay in. Aan de ene kant van de straat valt de stoep van ellende uit elkaar en aan de andere kant staan hypermoderne winkels. Een stad van uitersten dus. We weten eigenlijk niet goed welke kant we op moeten/kunnen en slaan de Lonely Planet er op na. De stad is opgebouwd uit rechte straten, waardoor alles uit vierkanten bestaat en je continu moet over steken. Er zijn weinig kruispunten met stoplichten en het is eigenlijk wie het eerste komt, die gaat. We belanden bij een soort van Indiër, waar ze de menukaart ook naar het Engels vertaald hebben. Tot nu toe valt het ons erg mee, ze spreken in Myanmar vrij goed Engels of zijn mega bereid er moeite voor te doen? En we zijn in ieder geval weer lekker terug bij de rijst! ;)