Cable Cars

Na weer hersteld te zijn gaan we vandaag op pad naar de Cable Cars. Wanneer je op Langkawi bent, móet je dit gedaan hebben. Schijnt. Ik met mijn hoogtevrees kijk er natuurlijk niet naar uit, maar hè, de kabelbanen in Rio de Janeiro, Salta - Argentinië en Letland zijn me ook gelukt (al dan niet door het bestuderen van schoenen), dan moet dit ook lukken! Eenmaal aangekomen is het één grote poppenkast met winkeltjes, restaurantjes en nog meer attracties. Ook in Maleisië kleden ze toeristische attracties lekker uit. Een kaartje voor de Cable Car is alleen mogelijk als combiticket, dus we kunnen nog een paar dingen doen wanneer we weer veilig beneden zijn ook. Met het gekochte kaartje gaan we naar de rij en met de eeuwige rij voor het treintje bij Penang Hill nog vers in gedachte, zou het best nog wel even kunnen duren voordat we naar boven mogen. Maar nee, voordat ik er nog een tweede keer over na kan denken wat ik eigenlijk ga doen en waar ik nu eigenlijk mee bezig ben, zit ik al in zo'n stom karretje op weg naar de top. Voor mijn eigen gevoel ben ik alleen wel op de grond gaan zitten en heb ik naar beneden - mijn handen - gekeken. Zo heb ik in ieder geval veilig het midden station gehaald! Vanaf hier heb je al prachtige uitzichten over Langkawi, maar we kunnen nog door... Dit is naar mijn inzien het allerengste gedeelte dus wederom op de grond. Nu hebben we alleen een panorama bakje gekregen met veel meer glas dus dit gedeelte gaat echt met de ogen dicht. Wederom op de top gaat het prima en zijn de uitzichten prachtig! Wat ze hier wel hebben is een brug over de hoogte die hangt aan kabels en waarbij in het midden delen van glas zijn. Het enige nadeel is alleen dat als je deze brug

over bent, je ook precies dezelfde weg terug moet... Ik kom hierdoor op twee derde en heb het doel dat ik mijzelf voor ogen had gesteld wel gehaald! Kim red de hele brug en staat/zit zelfs boven het glas... Idioot. Terug naar de Cable Cars blijkt dat er een technisch mankement is en dat de boel stil hangt. Fijn. Oké, 1x kan gebeuren, daarna loopt het weer soepel! Zou je denken... Helaas staan ze nog 4/5 keer stil en daar krijg ik natuurlijk wel knikkende knieën van... Uiteindelijk worden we uit de rij geplukt om met vier anderen in een bakje te gaan, aangezien de bakjes vanwege de lange rij zo vol mogelijk naar beneden gaan... Met mijn ogen dicht ga ik het gevaar weer aan met het idee dat ook wij stil komen te hangen... Op het meest enge gedeelte... Gelukkig, gelukkig gaat ons bakje vrij soepel door en gaan zelfs ergens mn ogen open. Maar blij dat we weer met beide benen op de grond staan ben ik wel! De combi ticket die we hebben moeten aanschaffen schijnt ook voor SkyDome en SkyRex te zijn. Een soort van 3D film en een achtbaan simulatie. Daarnaast hadden we ook toegang tot een zaal met 3D schilderijen. Hierbij kon je plaats nemen in het schilderij. Best grappig effect op de surfplank, naast de nijlpaard, panda of op het vliegend tapijt. Na dit bezoek rijden we door naar de waterval bij Seven Wells. Boven is het niet zo druk, halverwege des te meer. We besluiten niet het water in te gaan en terug naar ons tentje te gaan. Ik doe nog een poging tot hardlopen, maar het is echt veel te warm, zweet me rot. Na de koude douche in de dixi gaan we vlakbij nog even wat eten.