Opnieuw grotten en piemels

Het is geen rustige nacht, regelmatig worden we wakker. Maar ik moet bekennen, dat hoewel ik de boot wel heen en weer voel gaan ik me niet (meer) misselijk voel. Om 06.00 uur worden we wakker van een gigantische toeter. Het teken dat we in de buurt komen van de haven van Jeju Island. We zijn om 19.00 uur gisteravond vertrokken en zijn dus ruim elf uur onderweg geweest. De mensen van de boot zetten vervolgens de muziek luid aan van onder andere ABBA en The Carpenters, waardoor blijkt dat slapen ook niet meer de bedoeling is. Ik loop nog even naar buiten waar ik zie dat Jeju Island snel dichterbij komt. En dus, als één van de weinige blanken (er is nog een groepje van drie aan boord) verlaten we het schip weer. We moeten op zoek naar de bus, of eigenlijk het busstation. En dus pakken we de taxi om 07.00 uur in de ochtend naar het busstation. De bus gaat alweer vrij snel, maar je raad het al... De weg waar de routeplanner even ruim een half uur over doet, doen wij anderhalf uur over. Maar het 'leukste' komt nog. Om 09.00 uur komen wij uiteindelijk aan in het hostel, maar we kunnen pas om 16.00 uur inchecken. Welkom op Jeju Island! Het is echt een beetje Koreaans om je strikt te houden aan de inchecktijden, maar dat niet alleen want de deuren zijn in de middag ook gewoon dicht. Tussen 10.00 uur en 16.00 uur kun je ook gewoon je kamer niet in... Dus ja, wat ga je dan doen? En dus besluiten we naar de Manjanggul Lava Tube te gaan. Een lavagrot aan de westkant van het eiland. Van de drie ingangen is er één toegankelijk voor het publiek, waar wij dan ook een kijkje gaan nemen. Het is er erg donker dus je moet goed op je voetpassen letten. Verschillende plekken zijn verlicht om de wanden te bewonderen. En op het 'eindpunt' zie je waar de lava de grot is binnengestroomd, voordat je rechtsomkeert gaat. In de grot zelf lijkt het eigenlijk alsof je gewoon op straat loopt, maar dan in het donker met straatlantaarns aan de zijkanten van de weg. Wanneer we uit de grot komen is het nog maar begin van de middag. Wanneer we nu terug gaan zijn we dus eigenlijk te vroeg bij het hostel. En de beste dame van het hostel heeft wel een andere naam genoemd van een attractie die we kunnen bezoeken, maar die Koreaanse namen zijn nog steeds niet aan ons besteed en weten we dus niet meer... Omdat Jeju ook bekend schijnt te staan om zijn sexmuseums, vertrekken we naar Love Land. Het klinkt heel makkelijk: eerst de bus naar Jeju en vanaf daar een bus naar een park wat iets zuidelijker ligt dan Jeju. Maar de uitwerking... Die busrit duurt natuurlijk weer mega lang, met een chauffeur die het gaspedaal goed weet te vinden. De rem iets minder, want hij staat er telkens net iets te laat en dus te hard op... Voordat we er zijn duurt het dus even, maar in het park hebben we alle tijd aangezien deze pas om 23.00 uur dicht gaat. Bij binnenkomst spotten we meteen de toiletdeuren, waarbij de handgreep bij de heren uit borsten bestaat en bij de dames uit een piemel. En hoewel Haesingdang Park met name uit piemels bestond, hebben de studenten zich hier voornamelijk

uitgeleefd op standjes en vrouwelijke vormen/lichamen. Dit park wordt ook iets beter bezocht waardoor we weer tussen de fanatieke Koreanen en hun wandelkleding lopen. Oké, de bus terug. Het is even rennen om de bus te halen, maar vervolgens hebben we wederom alle tijd om te blijven zitten. Uiteindelijk zijn we 21.30 uur terug bij ons guesthouse, waarbij we een ontvangstcomité van het echtpaar van het hostel hebben met de vraag waar we bleven en waar we geweest waren. Lieve mensen die ons gelijk naar boven, naar onze bedjes brengen. Al gaan wij gewoon weer terug naar beneden om nog even wat te eten voordat we na een warme douche in bed duiken.