Mañana Mañana

Stage zit er dus op, wat nu?
De dagen vliegen echt voorbij hier. Eigenlijk leef ik hier nu in een surrealistische wereld. Veel feestjes, dagjes uit, uitslapen en vooral doen waar ik zin in heb. Zal afkicken worden als ik weer in Nederland ben. Hieronder een aantal dingen die ik heb beleefd in deze drie weken.

Onze grote vriend Art was op 11 december jarig. De beste man werd 31 jaar en dat we hebben we uiteraard gevierd. Een fles 'double black', gezellig drankjes doen en stappen was dan ook hetgeen Art op z'n verlanglijstje had staan.

De volgende dag waren we uitgenodigd voor de verjaardag van Kenzo (de broer van Art). Tevens werd de opening van Goudsmid Kenzo gevierd. Art en Jur haalden ons op en gezamenlijk reden we naar Commewijne waar de zaak zich bevond. Onderweg bewonderde ik alle sieraden die Jur om had. Ik vroeg hem of ik zijn sieraden een keertje om mocht doen. Nu moet ik toegeven dat deze sieraden mij echt goed staan, bekijk de foto en oordeel zelf.

In de juwelierszaak waren alleen wat familieleden en de zaak bleek nog niet eens verbouwd, laat staan dat er ook maar enig sieraad te vinden was.
We dronken een aantal biri's (biertjes) en maakten kennis met Arts kinderen. Art heeft twee biologische kinderen en een aangenomen kind. Zijn ex-vriendin was namelijk op het moment dat ze een stel werden al in verwachting. Art bedacht zich geen moment en zou het kind erkennen als zijn eigen kind. De biologische vader wilde per slot van rekening niks met het kind te maken hebben. Toch worden Arts kinderen voornamelijk opgevoed door zijn moeder, dat schijnt hier wel vaker voor te komen.

Groot nieuws voor de modeliefhebbers in Suriname! Er is sinds kort een Mango geopend in Paramaribo. Deze bevindt zich vlak bij de Hermitage Mall. Je ziet wel heel duidelijk dat vooral de rijkere Surinaamse vrouwen hier kleding kopen.

Misschien tijd voor een feestje? Ach waarom niet. Een avondje dansen in Euphoria bij Lady B en Childsplay was wederom genieten. Het leek ons een fantastisch idee om hierna nog naar een andere club te gaan. Met een aantal vrienden besloten we om weer eens naar Emergency 911 te gaan.
De volgende dag zijn we naar de bioscoop geweest. Och wat hebben we het toch zwaar.

Veel mensen die ik heb ontmoet hebben een tatoeage laten zetten hier, maar een tatoeage trok mij niet zo. Het leek mij veel leuker om mijn langgekoesterde wens in vervulling te laten gaan: een 'forward triple helix piercing'. Nadat de drie piercings waren gezet kreeg ik veel respect van de eigenaar van de shop. Hij vond maar dat ik ballen had omdat ik drie piercings in één keer had laten zetten. Nou bedankt man, doet me goed. Die middag heeft Els tatoeages laten zetten bij een neef van Art. Ze zijn echt prachtig geworden.

Alsof we nog niet genoeg feestjes hadden bijgewoond besloten we mee te gaan op een bootparty. Wat medestagiaires gingen daar ook heen, dus leek het ons een goed plan om samen te gaan. Op zich is het idee van een bootparty leuk. Nadeel is dat wanneer het feestje tegenvalt je niet van de varende boot kunt, tenzij je gaat zwemmen natuurlijk haha. Het feestje viel dus een beetje tegen. Zoals wij het noemden, een echt bakra punani (blanke poezen/vagina) feestje. Wat een vre-se-lijk stagiairefeestje was dit zeg. Maar ach... we hebben het overleefd.

De dag voor Els' verjaardag kwamen de ouders van Els aan in Suriname. Echt bizar om mensen vanuit Nederland op bezoek te hebben. Over een paar dagen komt mijn familie al. Ik verheug me er zo erg op om ze weer te zien. Het lijkt me fantastisch om ze weer te knuffelen en al het moois van Suriname te laten zien, mijn thuis.