Fort Nieuw-Amsterdam

De volgende dag hadden we weer een druk programma. Gelukkig waren we helemaal opgeladen en konden we er dus weer tegenaan. Vandaag stond namelijk een tour naar Fort Nieuw Amsterdam op de planning. 'Het Fort Nieuw-Amsterdam ligt op een strategisch zeer belangrijk punt, precies waar de Commewijnerivier en Surinamerivier, vlak bij de oceaan, samenvloeien. Het Fort Nieuw-Amsterdam is opgezet als verdedigingswerk voor de achterliggende plantages aan de bovenloop van beide rivieren. Het is een royaal opgezet aarden fort, een vijfhoek (polygoon) met 5 bastions'.
We gingen met de boot naar het fort. We kregen een uitgebreide rondleiding door het complete openluchtmuseum. Uiteraard stond ook in dit verhaal het slavernijverleden centraal. In de grote pan die je op de foto ziet werd het eten voor de slaven bereid, hoezo massaproductie?
We liepen verder over het terrein en kwamen terecht in een ruimte die vol hing met een soort affiches. Op deze affiches stonden foto's

met een persoonlijk verhaal van een slaaf die heeft gewerkt op dit fort. Ik kan je vertellen dat dit zeer veel indruk op mij heeft gemaakt.
De rondleiding ging verder. We kwamen langs huisjes waar de vrouwen moesten verblijven wanneer ze onrein waren, we proefden suikerriet, liepen langs een prachtig kerkje en ontmoetten het plaatselijke brandweercorps. Uiteraard moest mijn favoriete brandweerman even met hen op de foto.
Vensky liet ons weer vele vruchten proeven waar we het bestaan niet van kenden. Echt verrukkelijk! Jammer genoeg zullen we deze vruchten nooit in Nederland kunnen eten.

Per boot gingen we verder naar de volgende activiteit. Stel je voor... wij in een bootje, motor uit, dobberend op de Surinamerivier, dolfijnen aan het spotten, onder het genot van bananen, gember- en chilichips! Na een tijdje dobberen zeiden we de dolfijnen goedendag,

de motor ging weer aan en we vervolgden onze tocht richting een vissersplaatsje.

Aan wal kregen we meteen een heerlijke maaltijd voorgeschoteld. Nadat iedereen verzadigd was hebben we een wandeling gemaakt door een typisch Hindoestaans dorpje. Na een winkeltje te hebben bezocht en 3 grote Hindoestaanse mannen op een scooter voorbij te hebben zien komen (vraag me nog steeds af hoe dit heeft kunnen passen) liepen we naar het volgende bootje.

Aangekomen bij de volgende boot was het al bijna donker. Dat was ook precies de bedoeling want we gingen kaaimannen spotten. Varen, varen, varen en nog eens varen. Onze gids wist natuurlijk precies hoe hij moest varen. Ik was bij de dertigste keer links- of rechtsaf allang de weg kwijt geweest. Eenmaal diep in het moeras, toen de muggen ons zeer welkom heetten met hun beten, gingen de hoofdlampen uit om niet alle kaaimannen meteen af te schrikken. Alleen de stuurman had zijn lampje nog aan. Hij scheen in het rond en zo kon je de kaaimannen spotten door de reflectie van het licht in hun ogen. Ik wist al dat kaaimannen, die al eens gevangen zijn geweest, zich verschuilen wanneer een zaklamp in hun ogen schijnt. Wanneer een kaaiman nog nooit gevangen is geweest, blijft hij stil liggen als een lamp in zijn ogen schijnt. We vingen twee kaaimannen, een grote en een jonkie. Prachtige dieren!