Bigi Pan en Parbo Bierfestival

Yes! Dit weekend gingen we voor het eerst op trip. Met haast meer begeleiding dan mensen die zich hadden aangemeld voor de trip gingen we op pad. Na een lange busrit van vier uur kwamen we aan bij Bigi Pan ('grote meer'), een natuurgebied ten oosten van Nickerie. Nickerie is de op één na grootste stad van Suriname. Hier wordt het grootste jaarlijkse festival van Suriname gehouden, het Parbo Bierfestival, maar daarover later meer.
Eenmaal aangekomen bij Bigi Pan moesten we nog een uurtje met de boot voordat we daadwerkelijk op het Bigi Panmeer waren. Wat was die boottrip mooi zeg! Natuurlijk weet ik dat Suriname een prachtige natuur heeft maar als je het dan uiteindelijk zelf mag

aanschouwen word je daar toch wel een beetje stil van. Aangekomen op het reusachtige meer konden we in een huisje op het water wat eten en genieten van het uitzicht. Na ongeveer anderhalf uur vervolgden we onze tocht naar de flamingo's. Het valt nog niet mee om die dieren fatsoenlijk op de foto te krijgen. Ze waren namelijk net te ver weg. Wel heel gaaf om ze eens een keer in het wild te spotten. Het was ongeveer 17 uur toen we terugvoeren richting de bus waarmee we naar een huis reden waar we zouden overnachten. Het was een gekke avond waarbij ineens matrassen verdwenen. Blijkbaar hadden we niet genoeg slaapplekken. Goed georganiseerd Elman haha. Rond 22 uur vertrokken we naar het Parbo Bierfestival. Ook hier werd alleen maar Nederlandse schuurmuziek gedraaid en werd je aan alle kanten geschuurd. Het verbaasde me wel een beetje dat wij de enige bakra's (blanken) waren. De hele dag trokken we al met dezelfde groep op en op een gegeven moment wilde een

van de jongens met mij dansen. Oké nu komt het: Hij is Surinaams en erg ritmisch aangelegd. Hij heeft een eigen dansschool, heeft meegedaan aan 'So you think you can dance' en heeft gedanst met Timor Steffens. Zijn danspartner verdient de volgende beschrijving: 100% Nederlandse met het ritmisch gevoel van een zeekoe en danst voornamelijk op liedjes als 'Liever te dik in de kist'. En Timor maar zeggen dat ik wél ritmisch was. Ik moet weer lachen als ik eraan denk.
Toen iedereen wel genoeg had gedanst gingen we naar huis. De volgende ochtend werden we wakker door Febo's kerkdienst. Omdat hij nu even niet naar de kerk kon moest de kerkdienst maar naar hem komen. Hij had zelfs een complete kerkdienst als muziekbestand op zijn telefoon staan. Uit volle borst zong hij alle kerkliederen mee. Al snel viel het op dat niet iedereen in het huis was. Waar was iedereen? Uiteindelijk bleken sommigen, wegens gebrek aan ruimte, in de auto of een ander huis te hebben geslapen. Nadat iedereen weer terecht was, werd het tijd om naar het zwembad te gaan. Grappig om te zien dat de meeste Surinamers helemaal niet kunnen zwemmen.