White beach

Zaterdagochtend zijn we met z'n allen naar de Chinese markt geweest, we hadden handdoeken nodig. Aangekomen bij de markt bleek dat ze geen grote badhanddoeken hadden en van neutrale handdoeken hadden ze ook nog nooit gehoord. Nu heb ik dus superleuke kleine handdoeken met haaien en tijgers erop, wie wil dat nou niet? De Chinese markt is een belevenis op zich. Je kunt er van alles kopen. Van eten, handdoeken tot aan kleding. Echt georganiseerd ziet het er niet uit maar dat heeft zo z'n charme.
Met onze nieuwe handdoeken gingen we naar White Beach, een wit strand op een uurtje rijden van Paramaribo. We hebben hangmatten en een hutje gehuurd zodat we hier de rest van de dag konden vertoeven. De Surinamers kunnen overigens een hongerwinter overleven met de voedselvoorraad die ze meenemen naar het strand. Een ander opmerkelijk feitje is dat de lokale meisjes joelen naar mensen op jetski's. Elke keer als zo'n ding voorbij kwam begonnen ze te joelen. Geen idee waarom ze dat deden.

De avond brak aan en we besloten naar Club Tequila te gaan. Wel leuk dat deze club op steenworp afstand is van ons huis. Uiteraard rukte half Paramaribo uit om bij ons te komen indrinken want we hadden in de eerste dagen een hoop vrienden gemaakt. In Club Tequila was het al behoorlijk druk. Dat snap ik ook wel als Damaru op komt treden met 'Ik heb een tuintje in m'n hart' haha. Eline heeft die avond een bijzondere vriendschap gesloten met een palmblad. De hele avond was ze er druk mee. Gelukkig hoefde ze er die avond geen afscheid van te nemen want hij staat nu te pronken bij ons op de bar. Ineens besloten heel veel mensen dat ze bij ons bleven slapen. Na wat geschuif met bedden en geïmproviseerde bedden kon iedereen lekker slapen.

De volgende ochtend werden we eraan herinnerd dat we de luxe van een 'alarm' hebben. Iedereen schrok namelijk wakker van het alarm omdat een jongen het raam open had gedaan. Op de vraag waarom hij het raam open had gedaan antwoordde hij dat hij geschreeuw hoorde. Toen we naar buiten keken zagen we twee mannen die ruzie hadden. De een had een groot snijmes in z'n hand en de andere een kapmes. Na wat gezwaai met die messen en wat geschreeuw ontdekten de mannen dat wij met z'n allen achter het raam stonden te kijken. Ze besloten toen dat het maar beter was om de ruzie te staken.