Peperpot

Wat moet je nog zien als je al zoveel te horen hebt gekregen over de slavernij? Juist, een plantage! Met z'n vieren en Vensky gingen we op pad. Alvorens we de plantage gingen bezoeken hebben we in Commewijne nog de fruitmarkt bezocht waar Vensky altijd z'n fruit haalt. Je kon m'n smaakpapillen bijna horen kreunen van genot.

'Toen Suriname door de Zeeuwen in 1667 op de Engelsen werd veroverd, bestond het plantagesysteem reeds. De meeste van deze plantages bevonden zich aan de Boven-Surinamerivier waar voornamelijk suiker en tabak werden verbouwd. In 1683 kwam het bestuur van Suriname in andere handen met als gevolg dat het Zeeuwse poldersysteem werd ingevoerd waardoor plantages benedenstrooms, dus dichter bij Paramaribo, met succes werden aangelegd.
Omdat de teelt van tabak niet naar wens ging, werd in 1702 gestart met het verbouwen van cacao en omstreeks 1720 met koffie. Peperpot behoorde tot de plantages waarop beide gewassen werden geteeld. Ondanks dat de exacte stichtingsdatum ontbreekt kan uit officiële documenten worden opgemaakt dat Peperpot een van de oudste plantages is van Suriname'.

Op de terugweg maakte we nog een boottocht over de Surinamerivier. We voeren onder

de Jules Wijdenboschbrug, ook wel Bosje Brug genoemd. Deze verbindt de plaats Meerzorg, dat in het district Commewijne ligt, met Paramaribo. Daarnaast voeren we langs het schip dat al sinds de tweede wereldoorlog middenin de rivier ligt. Veel Surinamers zeggen dat 'ze' te lui waren om het schip op te ruimen toen het zonk. Zonde, wat het werkelijke verhaal ligt iets anders. Want de Goslar, zoals het schip heet, is een Duits koopvaardijschip. Na de bekendmaking in 1940 dat Nederland in oorlog was met Duitsland, werden er in de Nederlandse kolonies Duitse koopvaardijschepen tot zinken gebracht. Echter, op het moment dat de daar gelegerde Nederlandse militairen de Goslar tot zinken wilden brengen, namen de Duitse koopvaarders het heft in eigen handen en lieten hun schip zinken om te voorkomen dat de Nederlanders het in handen kregen.