Suriname

Rond 5 uur (Surinaamse tijd) was ik klaarwakker. Op zich niet gek, in Nederland was het namelijk al 10 uur (het tijdsverschil is 5 uur). Rond 7 uur gingen we ons bed uit en kleedden ons aan. Meneer Tjon kwam ons tegemoet lopen toen we net naar buiten liepen om te ontbijten. Hij stond te popelen om ons een korte rondleiding te geven door Paramaribo. Eenmaal in de auto reed hij naar het ziekenhuis, onze stageplek, en liet hij zien waar marktjes en supermarkten zijn. Ondertussen vertelde hij ook nog dingen over de gebouwen waar we langsreden en waar de 'belangrijke' mensen wonen. De informatie die hij ons gaf was best interessant maar ik was een beetje afgeleid door het verkeer. Ze rijden hier links, voorrangsregels kennen ze hier volgens mij niet en meneer Tjon wist ons te vertellen dat er zoveel getoeterd werd naar ons omdat we blank zijn. Na een uurtje was de rondleiding voorbij en gingen we bij de Subway een broodje eten. Hier hebben we dan ook onze eerste transactie in Surinaamse dollars (SRD) gedaan. We hadden nog wat moeite met het omrekenen van dollars naar euro's, dus geen idee of ze ons hebben afgezet haha.

Die middag hebben we voor het eerst boodschappen gedaan. We durfden vanwege onze

Evelien ten Have

34 chapters

Op ontdekkingstocht

September 14, 2016

Rond 5 uur (Surinaamse tijd) was ik klaarwakker. Op zich niet gek, in Nederland was het namelijk al 10 uur (het tijdsverschil is 5 uur). Rond 7 uur gingen we ons bed uit en kleedden ons aan. Meneer Tjon kwam ons tegemoet lopen toen we net naar buiten liepen om te ontbijten. Hij stond te popelen om ons een korte rondleiding te geven door Paramaribo. Eenmaal in de auto reed hij naar het ziekenhuis, onze stageplek, en liet hij zien waar marktjes en supermarkten zijn. Ondertussen vertelde hij ook nog dingen over de gebouwen waar we langsreden en waar de 'belangrijke' mensen wonen. De informatie die hij ons gaf was best interessant maar ik was een beetje afgeleid door het verkeer. Ze rijden hier links, voorrangsregels kennen ze hier volgens mij niet en meneer Tjon wist ons te vertellen dat er zoveel getoeterd werd naar ons omdat we blank zijn. Na een uurtje was de rondleiding voorbij en gingen we bij de Subway een broodje eten. Hier hebben we dan ook onze eerste transactie in Surinaamse dollars (SRD) gedaan. We hadden nog wat moeite met het omrekenen van dollars naar euro's, dus geen idee of ze ons hebben afgezet haha.

Die middag hebben we voor het eerst boodschappen gedaan. We durfden vanwege onze

ervaringen in het verkeer nog niet te fietsen dus gingen we lopend. We gingen de boodschappen halen bij de Tulip, een reusachtige supermarkt. Grappig dat ze hier super veel Nederlandse producten verkopen. Zo hebben ze Nederlandse kaas, Calvé-mayonaise, frikandellen en rijstwafels. Dit is iets wat mij totaal verraste. Eenmaal thuis waren we best moe. Het viel niet mee om met 35 graden zo'n eind te wandelen met zware boodschappentassen. Gelukkig konden we thuis even relaxen. Ik checkte m'n telefoon en zag dat ik een vriendschapsverzoek had op Facebook van een van de douaniers. Els en ik kwamen niet meer bij van het lachen.
Diezelfde middag hebben we nog een bezoekje gebracht aan de palmentuin. Wat is die prachtig zeg! Later die middag maakten we nader kennis met onze huisgenoten Michelle, Selma en Eline. Alle drie gekleed in witte uniformen, ze waren net klaar met stage. Hopelijk zijn het leuke meiden.

Vanuit het Saxion zijn er nog vier andere studenten voor hun stage. Om de stageperiode af te trappen besloten we met z'n zessen wat te gaan eten bij Café 't Vat. Hoewel het gezellig was hebben we het niet laat gemaakt, we waren nog moe van de reis.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.