5 maanden in één koffer proppen

De dag na het geweldige feest met Hardwell werden Els en ik wakker met een brok in onze keel. We moesten nu dan toch echt het huis gaan opruimen en onze koffers pakken.
We pakten wat vuilniszakken en maakten een sopje. Een hoop spullen zijn de prullenbak in gegaan want we konden natuurlijk niet alles meenemen naar Nederland. Alle onaangebroken etenswaren hebben we aan meneer Tjon geschonken. We namen afscheid van onze prachtige kerstboom. Gelukkig konden we Art heel erg blij maken met de roze opblaasbare stoel die we ooit aan Michelle hadden gegeven voor haar verjaardag.

Het huis was opgeruimd, nu de koffers nog inpakken. Het scheelt dat ik al een hoop spullen aan m'n ouders had meegegeven want anders had ik nooit alles in de koffer kunnen krijgen. Zeker gezien het feit dat er ook een tweepersoons hangmat in moest. Na wat passen, meten en aanstampen is het me uiteindelijk gelukt om de belangrijkste spullen in de koffer te krijgen.

Onze laatste avond wilden we graag in stijl doorbrengen. We hadden besloten om ons afscheidsfeestje te organiseren in Loco. M'n hart brak toen ik zag dat bijna iedereen op wie ik gesteld was er was. Onze laatste avond in dit prachtige Suriname hebben we doorgebracht met leuke spelletjes en drankjes, het was heel gezellig. Het moment van afscheid nemen voelde dan ook heel erg raar. Op deze plek zal ik hoogstwaarschijnlijk nooit meer komen en deze lieve mensen zal ik waarschijnlijk nooit meer zien. Na iedereen een knuffel te hebben gegeven stapten we in de taxi. Waarom is afscheid nemen nou altijd zo moeilijk?