Wilot:

Na eenmaal aangekomen te zijn in Guayaquil, zat er nog een (normaal gezien) kort taxiritje op naar mijn hostel. Ik stap uit de busterminal, vind een taxi, toon het adres waarop de chauffeur knikt (wat ik versta als ‘ik weet het zijn’) en we spreken een prijs af. Ik stap in de taxi en na een tiental minuten wil hij me ineens aan een random hostel afzetten. Ik zeg dat het hier niet is en hij begint in het spaans te brabbelen tegen mij. Ik kan wel een beetje spaans ondertussen, maar als ze snel en binnensmonds babbelen versta ik er dus niks van. Ik zeg hem dat ik het niet versta, dat ik geen spaans praat (want als je hier zegt dat je een beetje spaans praat beginnen ze gewoon tegen je te praten alsof je vloeiend bent). Hij begint stilaan te roepen en het enige wat ik versta is ‘pregunta’. Ik ga dus op zijn bevel gaan vragen in de hostel of zij weten waar mijn hostel is. Die gast van daar is gelukkig zo vriendelijk om naar buiten te komen en het uit te leggen aan de taxichauffeur. Hierna stap ik terug in, in de veronderstelling dat de chauffeur het nu weet zijn. Om zeker te zijn volg ik mee op mijn kaart op mijn gsm, en jawel, na een vijftal minuten slaat hij opnieuw een random straat in die duidelijk niet de juiste richting is. Ik zeg meteen dat het niet de juiste kant op is waarop hij begint te roepen in het spaans dat hij het niet weet zijn en dergelijke. De chauffeur is ambetant en begint zijn frustraties dus uit te werken op mij, waardoor ik het ook op mijn zenuwen begon te krijgen. Ik haal mijn kaart boven en leg hem straat per straat uit naar waar hij moet rijden. Elke keer opnieuw roept hij naar me welke richting hij uitmoet, ik blijf rustig en geef hem gewoon instructies. Uiteindelijk komen we aan op de plaats waar het zogezegd zou moeten zijn (ik zie niet meteen een bordje maar ik had het gehad dus wilde gewoon uit de taxi), ik betaal hem en wat een verrassing, hij geeft te weinig terug. Ik ga nog een kleine discussie aan maar heb het uiteindelijk volledig gehad met die vent waardoor ik gewoon mijn zakken heb gepakt en ben uitgestapt. Een leuke aankomst in Guayaquil dus. Na nog eventjes te moeten zoeken vind ik uiteindelijk mijn hostel en gelukkig was de gastvrouw supervriendelijk, gaf mij een welkomstdrankje en was mijn bed meer dan deftig.

De volgende ochtend was het eindelijk zover: DE GALAPAGOS EILANDEN!!

Ik kijk hier al superlang naar uit, het is hier blijkbaar een paradijs voor dierenliefhebbers en ondanks enige twijfel om te gaan en een gigantische smak geld ben ik superblij dat ik de beslissing gemaakt had. Na een korte vlucht kom ik al rond 11u in de ochtend aan, ik doe snel een zoektocht in de stad om nog te duiken diezelfde dag (om geen tijd verloren te laten gaan) en geniet nog rustig van een middagmaal. Aangezien alles hier superduur is (uitstapjes, overnachting,...) probeer ik een beetje te besparen op eten. Ik vind een lokaal restaurantje met een lunch voor maar 5 dollar. Blijkbaar een populair restaurantje bij de locals want ze bleven maar 1 voor 1 binnenstromen, goeie keuze dus! Het eten was superlekker, voor die prijs kreeg ik een kreeftensoepje, een superlekkere ceviche van kreeft en een quinoasapje. In België zou je hier sowieso minimum 30€ voor mogen betalen, geen slechte deal dus!

Diezelfde middag kon ik nog gaan duiken en ik was superenthousiast. Omdat ik in de late ochtend was toegekomen waren alle duiktours al vertrokken maar ik had toch nog iemand gevonden die mij wilde meenemen voor twee duiken in de namiddag. Ik mocht dus niet klagen aangezien ik voor een goedkopere prijs een privé duiksessie had gekregen. Hij ging me meenemen naar een plaats waar de tours nooit gaan duiken, een nieuwe duikplaats maar waar er superveel te zien valt. Na een hobbelige rit op de boot (ik heb normaal geen last van zeeziekte maar hier had ik het op het einde toch eventjes lastig) kwamen we eindelijk aan, maar uiteindelijk bleek de stroming te sterk waardoor het niet mogelijk was om daar te duiken. Zo beslisten we naar een andere plaats te gaan en 10min later konden we er eindelijk aan beginnen! Mijn verwachtingen waren misschien iets te groot, en ik besef dat ik al verwend ben geweest met de plaatsen waar ik heb kunnen duiken, maar bij de eerste duik was ik eigenlijk een beetje teleurgesteld. Ik had verwacht veel meer te zien maar uiteindelijk viel er op dat moment niet meer dan een zeeleeuw, steenvis en schildpad te zien. Ik had alle hoop op haaien gezet waardoor mijn enthousiasme niet zo groot was jammergenoeg. Maar er was altijd nog de tweede duik, en eigenlijk wist ik niet dat er zelfs een tweede duik op de planning stond dus ik was aangenaam verrast. De tweede duik was een nachtduik rond een scheepswrak. Dit is een heel andere ervaring en je ziet dus eigenlijk enkel waar je zaklamp schijnt. Deze duik kwam ik veeeeel enthousiaster boven water! Er zwom continu een zeeleeuw rond ons, en in het begin zie je eigenlijk gewoon een schaduw naast je flitsen aangezien het zo donker is en uiteindelijk kwam hij naar ons toe en continu met ons aan het spelen. Hij was duidelijk geinteresseerd en kon ons niet met rust laten. De zeeleeuwen zwemmen ook echt recht naar je gezicht toe om dan de laatste seconde weg te draaien, ZO COOL! Verder heb ik hier ook een gigantische, maar echt GIGANTISCH, kreeft gezien. Zeker 1m groot, ik overdrijf echt niet want dan zou ik 2m zeggen. Een slapende schildpad en een wandelende (feit dat hij wandelde maakte het zo cool) zeester hebben we ook gezien. Deze duik was voor mij dus echt meer dan geslaagd en opnieuw weer eens iets anders aangezien het een nachtduik was.

De volgende dag begon mijn boottour van 5 dagen, deze startte echter in de namiddag dus ik had nog een ochtend op het eiland te vullen. Na een korte wandeling kwam ik aan op La Lobería, een strand gekend voor de aanwezigheid van zeeleeuwen en mariene leguanen. Na een korte duik in het water en het mogen lenen van snorkelmateriaal van een vriendelijke toerist, zorgde ervoor dat ik hier tussen de zeeleeuwen en zeeschildpadden kon zwemmen. Het is echt te zot hoe normaal dat hier blijkt te zijn. Zalige tijd! Hierna nam ik nog een korte wandeling langs de kust om de leguanen te spotten, die echt in honderdtallen aanwezig zijn en die je dus ook echt van superdicht kan observeren. Het is echt zo mooi om te zien dat iedereen hier ook respect heeft voor de dieren en ze met rust laat. Niemand raakt ze aan en blijft op een aanvaardbare afstand, dit is echt hoe men zou moeten omgaan met wildlife, heel leuk om te zien!

De boottour die ik had geboekt, was geregeld via een contactpersoon die ik via via had doorgekregen. De trip zelf was met g adventures maar het was dus niet met een officieel reisbureau geboekt waardoor ik een veel goedkopere prijs had kunnen bemachtigen. Maar tot op het moment dat je effectief op die boot zit is er toch altijd een kleine ongerustheid aanwezig of je wel degelijk een boot hebt, haha. Ik was dus op het afgesproken uur op de pier, wachtend en wachtend.. en niemand verscheen. Ik zat daar ook helemaal alleen en ik had al rondgevraagd en de zogenaamde boot lag wel degelijk voor de kust dus desnoods nam ik een watertaxi naar die boot. Vijf minuten voor ik effectief stappen ging ondernemen kwam de kapitein gelukkig af en nam me mee richting de boot, oef! Alle andere passagiers hadden de boot wel degelijk via een reisbureau geboekt waardoor zij werden opgewacht op de luchthaven en dergelijke.

Eenmaal op die boot, was ik echt MEGA enthousiast. Die boot zag er voor mijn waarden geschift uit, grote luxe!! Ik had er al meteen superveel zin in en na iedereen te leren kennen was mijn enthousiasme heel groot. De groep was heel divers, van oude mensen (in de 70) tot koppels en enkele jonge mensen, en iedereen was echt super aangenaam gezelschap. Ook de gids bleek echt een topgast te zijn, chance! We begonnen met de lunch (wat trouwens superlekker was), en terwijl we aan het eten waren keek ik uit het raam en zagen we walvissen zwemmen. Echt hoe geschift is dat eigenlijk allemaal niet. Chillen, eten, walvisjes spotten, echt zo ongeloofwaardig allemaal! Na de lunch namen we een bezoekje aan een eilandje waar we de endemische vogelsoorten konden zien (frigate birds en blue footed boobies). Ook zeeleeuwen kon je hier spotten, die zijn echt overal aanwezig. Na het eilandbezoekje was het tijd om te snorkelen in de omgeving. Ook hier konden we weer zeeleeuwen zien in het water, vele schildpadden en uiteindelijk ook enkele stingrays gezien wat wel cool was! Zo zat de dag er eigenlijk al snel op en was iedereen klaar voor bed, haha.

Snorkelen is hier eigenlijk de hoofdactiviteit van de dagen op de boot (wat ik totaal niet erg vind want ik hou er echt van om in het water te zijn), en zo gingen we de volgende dag 3 keer gaan snorkelen op verschillende plaatsen. Na eerst nog een eiland te hebben bezocht, nog meer vogels te hebben gezien (haha), konden we weer in het water. Net voor het snorkelen zagen we vanop de boot niet superver opnieuw enkele walvissen zwemmen. We zijn er uiteindelijk proberen naar toe te gaan met het klein bootje om te snorkelen, maar we vonden ze jammergenoeg niet meer terug waardoor we terug naar de geplande plaats zijn gaan snorkelen. Hoe zot ging dat niet geweest zijn, snorkelen tussen de walvissen! Uiteindelijk heb ik hier een octopus kunnen spotten en opnieuw kunnen spelen met enkele zeeleeuwen. Eenmaal terug op de boot konden we een rogge uit het water zien springen, ale hoe zot is dat allemaal. Tijdens de tweede snorkelsessie was er eigenlijk niet superveel te zien, opnieuw enkele zeeleeuwen en verschillende visjes. Vanop het strand kon je ook de pelikanen en boobies zien vissen, zij gaan echt als een torpedo het water in om uiteindelijk een vis te vangen. Is wel cool om te zien! De derde keer snorkelen was aan Léon Dormido, ook supergekend als een goede duiklocatie. Ik had jammergenoeg geen tijd meer om hier te gaan duiken maar tijdens het snorkelen hebben we eigenlijk ook redelijk wat kunnen spotten. Enkele kleine blacktip reefsharks en vele schildpadden. Iets dieper was er ook een grote school vissen te zien, dit is ook waar de haaien zwommen. Ik weet niet waarom de anderen allemaal aan het oppervlak bleven maar ik heb dus ipv te snorkelen continu zitten duiken om tussen de vissen en haaien te kunnen zwemmen en ze dus beter te kunnen zien. Ik vind het nu al zo zot hier, ik ben precies een kind in een snoepwinkel. Wat een paradijs!

Tijdens de derde dag gingen we twee maal gaan snorkelen. De eerste keer heb ik een pufferfish kunnen zien (zo’n vis die opblaast als hij zich bedreigd voelt) en enkele stingrays. Twee ervan waren echt gigantisch, en kon je enkele zien liggen als je enkele meters naar beneden dook omdat ze onder een grot aan het rusten waren. Alle anderen hebben ook een haai gezien maar ik ben er dus niet in geslaagd om die te zien, haha, hoe hard ik mijn best ook deed kon ik hem maar niet vinden. Tijdens volgende snorkel konden we opnieuw schildpadden en zeeleeuwen zien. Tijdens elke snorkelsessie ben ik eigenlijk altijd de laatste om uit het water te gaan. Het feit dat het water koud is kan me eigenlijk niet veel schelen, ik vind het gewoon zo interessant om de ‘onderwaterwereld te zien en kan er dus echt naar blijven kijken. Tijdens de tweede keer die dag was iedereen dus eigenlijk al snel uit het water. Ik keek omhoog en ik dacht dus dat het tijd was, maar ik mocht blijkbaar nog langer in het water blijven. De gids bracht iedereen terug naar de boot terwijl ik nog een beetje rond zwom. Toen ik alleen in het water zat kwamen twee zeeleeuwen op me af en hebben we continu ‘gespeeld’ met elkaar. Ik dook naar beneden, de zeeleeuwen volgden mij en zwommen rond me en naar me toe. Echt een ongelooflijke ervaring. Gewoon het feit dat dit wilde dieren zijn en zo speels en vriendelijk naar de mens toe in hun eigen omgeving, echt zalig om mee te maken. De gids is teruggekomen en heeft dit eventjes gefilmd dus ik hoop het filmpje ooit in handen te krijgen! Dit was allemaal nog maar in de ochtend, in de middag gingen we nogmaals een eilandje bezoeken. Hier konden we de Nazca boobie en de albatrossen zien. Een albatros heeft een gigantische vleugellengte maar op het land gezien vind ik het eigenlijk een combinatie tussen een eend en een kalkoen, haha ik kan het moeilijk uitleggen maar het wandelt zoals een oud bommatje, schuddend met hun kont. De kuikens zijn echt gigantisch, dat is precies gelijk een kind die in een carnavalkostuum zit. Ale, ik vind het een vreemde vogel, haha. Op de terugweg naar de boot is een van onze mensen gestruikeld en gevallen, recht op zijn gezicht. Om het kort te houden, veel bloed, naar het ziekenhuis gevoerd en een man minder op de boot. Het was eigenlijk echt triestig om te zien want het was een vent van 74 jaar oud, supervriendelijk, maar al bij al kon het erger geweest zijn dus een ‘geluk’ bij een ongeluk.

Zo zijn we al aangekomen aan dag 4 op de boot. Ook vandaag gingen we snorkelen en ook hier waren er weer veel zeeleeuwen en schildpadden te zien. Op het aangrenzende strand was er een ‘pirate office’ wat eigenlijk het oude postkantoor van vroeger was toen de piraten hier nog rondvaarden. Het is eigenlijk een oude ton (waar vroeger drank in werd bewaard) waar nu postkaartjes worden in ‘gedumpt’. Het principe werkt zo: wanneer je je postkaartje in de ton steekt, bekijk je de andere postkaartjes die hierin steken. Als er eentje bijzit uit jouw land en die dicht genoeg in de buurt is om persoonlijk af te leveren, neem je die mee en lever je het ter plaatse af. Van de honderden kaartjes die erin zitten zat er geen enkel (!!) kaartje uit België bij, ik kon dus geen kaartje meenemen om af te leveren. Ik heb er wel een kaartje in gestoken dus ik ben eens benieuwd hoe lang het zal duren voor deze aankomt, als hij ooit aankomt want het eiland is enkel bereikbaar als je op een boottour zit. We zullen zien!

Op dit eiland hadden de crewleden van de boot ook eventjes hun vrij momentje, er is hier een amateuristisch voetbalveldje gemaakt, en het was echt entertainment op zich om de crewleden van onze boot tegen die van een andere boot een match te zien spelen. Eenmaal terug op de boot was het een korte vaartocht naar de volgende snorkelplaats. Ik zaag al sinds dag 1 aan de gids om in het water te zwemmen rond de boot wanneer we eventjes niks te doen hebben en vandaag was EINDELIJK het moment waarop hij me toeliet om dit te doen. Ook hier was ik weer de enige enthousiasteling, de anderen zijn blijkbaar geen waterratten, maar na enkele keren van de boot te springen, terug op de boot te kruipen en opnieuw en opnieuw en een beetje te zwemmen in open water (zalig gevoel!) was het tijd om weer met zen allen te snorkelen, een allerlaatste keer. Jammergenoeg, zat het geluk ons niet mee en superveel hebben we hier toen niet gezien. Het zien van (hamer)haaien staat hoog op mijn lijstje maar ik zou dus nog eventjes geduld moeten hebben. Ik had nog hoop aangezien ik nog ging duiken eenmaal deze boottrip afgelopen was. Onze laatste avond sloten we af door een laatste eilandje te bezoeken, hier konden we de flamingo’s spotten, en we hebben blijkbaar veel geluk gehad omdat we ze van megadicht hebben kunnen zien (wat meestal niet het geval is). Een laatste strandwandeling hier met ondergaande zon en terug naar de boot.

De volgende dag was onze laatste ochtend op de boot. We zijn nog een laatste keer aan land gegaan om de landleguanen te spotten en daarna zat het erop. Ik kan echt niet omschrijven hoe triestig ik dit vond. Die vijf dagen zijn echt een paradijs voor me geweest. Het was een dure trip en het heeft lang geduurd voordat ik uiteindelijk beslist had om het te doen maar het is het allemaal meer dan waard geweest. Elke dag in het water, superveel dieren gezien, een mega luxueuze boot, een fantastische groep en echt geschift eten. Ik heb er niks op aan te merken. En serieus, dat eten, ik heb nog nooit zoveel gegeten en 24op24u zo’n vol gevoel gehad als hier op die boot. Een gigantisch ontbijt, snack in de ochtend en de lekkerste warme chocolademelk ooit nadat je uit het water komt, driegangen lunch, snack in de middag met een vers sapje en een tweegangen diner en dan continu koffie/thee en chocolaatjes ter beschikking. Laten we zeggen dat het niet goed voor mijn lijn was, haha. Het was TE ZOT!

(Ik ben blijkbaar nog altijd niet gewend dat mensen me Kimberly noemen want na enkele dagen vroeg er mij iemand hoe ik thuis word genoemd aangezien ik niet altijd reageerde wanneer hij Kimberly riep, oepsie!)

Diezelfde middag installeerde ik mij dus op het eiland Santa Cruz waar ik nog enkele dagen langer verbleef om te kunnen duiken. Die dag ben ik nog het Darwin center gaan bezoeken waar je de verschillende reuzenschildpadden en enkele landleguanen kan zien. Dit centrum doet eigenlijk vanalles van research naar fauna en flora en het behoud ervan. Hier wordt er dus ook gekweekt met de landschildpadden waardoor je de mogelijkheid hebt om ze in allerlei verschillende levensstadia te zien. Te zot hoe klein zo’n gigantisch beest start.

De volgende twee dagen had ik in totaal 4 duiken gepland. Mijn Spaans wordt hier meer en meer op de proef gesteld aangezien ik erin ben geslaagd om dit allemaal in het Spaans te regelen. Uiteindelijk werd op de twee dagen met verschillende duikshops meegestuurd aangezien ik verschillende duikplaatsen wilde ervaren. De eerste dag gingen we naar Gordon Rocks. Dit is de populairste duikplaats hier en staat gekend dat je superveel verschillende dieren kan zien. Mijn hoop stond nog altijd op de hamerhaaien, dus mijn enthousiasme was groot. Dit werd helaas een beetje minder nadat ik na mijn eerste duik bovenkwam en geen enkele haai had gezien, zelfs niet de ‘gewone’ haaien. Ik weet dat ik niks mag verwachten en dat elke duik met geluk te maken heeft maar ze moeten maar niet zeggen dat de kans dat je ze ziet bijna altijd voorkomt. Ik heb wel murenen, een steenvis en schildpad en enkele pufferfishes kunnen zien. De duiken hier waren trouwens echt niet zo simpel aangezien de stroming sterk is en de zichtbaarheid niet supergroot was. De volgende duik, diezelfde dag, had ik al iets meer geluk en heb ik een mantaray (ik was echt vergeten hoe gigantisch die beesten waren) en enkele black tip reefsharks gezien. Al bij al dus zeker een geslaagde duik! We waren al vroeg in de middag terug, een van de divemasters had me uitgenodigd om mee te gaan snorkelen aan een dichtbijgelegen strand en een klif. Aangezien ik toch niks gepland had ben ik meegegaan, en aangezien ik zelf geen snorkelmateriaal had kwam dit wel goed uit. Bij de kliffen viel er niet zoveel te zien maar aan het strand daarentegen heb ik ZO VEEL gezien. Het is echt te zot want het is gewoon een strand waar iedereen een beetje ik het water zit te spelen maar als je snorkelt zie je dat er haaien, verschillende soorten roggen, schildpadden, waterslangen en zoveel meer zit. Echt te zot! Diezelfde avond werd ik nog uitgenodigd om met hem iets te doen, maar ik heb dit voorstel vriendelijk afgeslaan aangezien ik niet kon uitdokteren wat zijn motieven precies waren, haha. Maar opnieuw een topdag op dit eiland!!

De volgende dag ging ik duiken met een andere shop, eenmaal op de boot bleek ik in een groep met enkel spaanstalige mensen te zitten. Mijn Spaans werd dus opnieuw op de proef gesteld en Engels kwam er niet aan te pas hier. Wel allemaal supervriendelijke mensen en ik heb echt met hen allemaal een topdag gehad, en ondanks de taalbarrière kon ik toch met iedereen communiceren. Ook met hen had ik twee duiken die dag. Voor onze eerste duik, deden we een kort ‘testduikje’ om te zien of al het materiaal in orde was en dergelijke. Tijdens deze testduik had ik al een haai (whitetip reefshark) gezien dus ik had er een goed gevoel bij! Tijdens de eerste duik zagen we enkele roggen, nog meer whitetips, een grote vlakte met honderden gaatjes in de grond en uit elk gaatje kwam een waterslang, als je dan dichterbij kwam kropen ze in hun holletje, echt komiek. Op een gegeven moment zag ik alle vissen aan de kant gaan en ik dacht ‘ok nu komt het’, en ineens kwam er een zeeleeuw gelijk een torpedo voorbij gestormd, haha echt cool om te zien. Tijdens onze safetystop naar boven waren we ook omgeven door een gigantische school vissen, dat is echt een andere wereld waarin je je bevindt, ik kan het niet uitleggen maar het geeft je zo’n apart gevoel. Maaaaaarrrr nog steeds geen hamerhaaien! Er werden er wel gespot tijdens deze duik door andere mensen in mijn groep maar ik deed zo hard mijn best maar zag echt niks. Ik had dus nog een duik te gaan en mijn laatste hoop was hierop gevestigd! Mijn divemaster bleef echter super gemotiveerd, hij moest en zou er vinden voor me. Mijn enthousiasme was dus alleszins zeker nog aanwezig! Uiteindelijk was het tijd voor mijn tweede duik en JAWEL enkele minuten later EINDELIJK mijn eerste hamerhaai! Oh fack, ik kan zelfs niet uitleggen hoe enthousiast ik was. Mijn dag kon niet meer stuk en ik had nog een halfuur duiken te gaan. Uiteindelijk hebben we meerdere gezien en op een gegeven moment ben ik ook heel dicht kunnen komen bij de haaien, ZO COOL!!!!! Verder hebben we ook een grote school barracuda’s gezien (echt te zot) en enkele roggen. Die roggen zijn eigenlijk echt leuk om te zien, is precies een vliegend tapijt die door het water zweeft. Eenmaal terug boven water was ik dus de enthousiasme zelve en ondertussen had ik al ‘vrienden’ gemaakt met enkele locals die mee waren gaan duiken dus heb ik de rest van de dag met heb gespendeerd. We zijn die middag nog naar Tortuga Bay, een parelwit strand, gegaan om uiteindelijk de avond af te sluiten door met zen allen te gaan eten. Bij de eettentjes zijn we de anderen van op de boot nog tegengekomen en zo is het een supergezellige avond geworden. Na het kopen van een fles lokale drank, en met zen allen dit op te drinken (shotjes) op enkele bankjes aan het water en na twee keer betrapt te zijn door de politie (openbaar drinken mag hier blijkbaar niet) zijn we uiteindelijk toch maar braaf naar bed gegaan.

Het alleen reizen verloopt eigenlijk echt vlot, maar sinds ik alleen ben kom ik natuurlijk veel meer in contact met mensen, meestal zijn dit gasten (vraag me niet waarom), maar het is echt zo moeilijk om als meisje alleen bevriend te worden met gasten, een leuke tijd samen te hebben, zonder dat de gast tenminste een keer iets probeert bij je. Echt zo irritant. Dat is momenteel het enige nadeel die ik ervaar aan het alleen zijn. Gelukkig kan ik het vaak luchtig ontwijken, dus veel problemen heb ik nog niet!

Mijn dagen op de Galapagos zaten er jammergenoeg op, met veel spijt moest ik die volgende dag het vliegtuig op terug richting het vasteland. Mijn divemaster had me de avond ervoor nog met vanalles en nog wat proberen te overtuigen om mijn vlucht te wijzigen en te blijven. Ik heb hier toch eventjes over getwijfeld omdat ik hier zo’n zalige tijd heb gehad maar het is wat het is, mijn tijd zat erop en eerlijk gezegd kon mijn budget het ook niet aan om daar nog langer te blijven. Op weg naar de luchthaven maakte ik nog snel een tussenstop aan een lokale ranch waar de grote landschildpadden in een reservaat leven. Je kan de schildpadden hier in ‘het wild’ zien, maar toen ik op bezoek was lagen ze eigenlijk gewoon allemaal te slapen dus spectaculair was het niet, haha. Maar het is wel cool om die dieren van zo dicht te kunnen zien. Als je hier op de baan rijdt zie je trouwens hier en daar een schildpad langs de baan, of eentje die de weg oversteekt, ze leven hier dus echt gewoon in het wild overal. Geschift, haha! Vooraleer door te rijden naar de luchthaven heb ik dit nog gecombineerd met een bezoekje aan de lavatunnels. De lavatunnels zijn ontstaan wanneer de buitenste lagen van de lava begint te stollen en het binnenste gedeelte vloeibare magma is die blijft stromen. Uiteindelijk blijft er een lege tunnel achter.

En zo zat Galapagos erop en was ik enkele uren later al terug op het vasteland. Diezelfde middag heb ik nog de bus naar Montanita genomen, klaar om te surfen!