Wilot:

Na een helse trekking van de afgelopen dagen, heeft onze nachtrust in een zalig bed deugd gedaan. Gisteravond laat hadden we nog een boottour van 4 dagen richting Flores geregeld, en deze vertrok dus al vandaag (woensdag 29 november). Veel tijd om te relaxen was er dus niet, zakken werden opnieuw gepakt en we waren al opnieuw vertrokken. Stella, een meisje uit Nederland die wij hebben leren kennen op de trekking van de Rinjani, had besloten om ons te vergezellen op de boot dus met zen drieën vertrokken we vol goede moed.

Eenmaal op de boot aangekomen, kwamen we nog 3 andere Belgen tegen die we eerder op de trekking al eens gezien hadden. De sfeer was dus al meteen goed ingezet, en dit bleek dan ook ons gezelschap voor de komende 6 dagen aangezien we na aankomst van de boot nog enkele dagen samen zijn gebleven.

De boottour was zalig! In totaal waren we 4 dagen, 3 nachten op zee en het is toch even wennen om continu het schommelen van de golven te voelen, maar niemand is zeeziek geworden (oef!). Elke dag hadden we enkele stops aan land gepland.

De eerste dag was kort, hebben we een kleine stop aan een onbewoond eilandje gedaan. Hier konden we een beetje zwemmen en snorkelen, wat wel een leuke verfrissing was. Later die dag was een prachtige zonsondergang te zien vanop de boot.

De tweede dag werd er opnieuw gestopt aan een eiland, waar we een waterval gingen bezoeken. Daar ter plekke konden we een beetje plezier maken (zwemmen, de waterval beklimmen, vanuit een boom in het water springen,...). Terug aan het strand gekomen kregen we nog even de tijd om nog een beetje te snorkelen. Hier hebben we het geluk gehad om een inktvisje te spotten! Hierna moesten we terug op de boot waar ons 20u varen te wachten stond. Omdat we zo'n leuke bende hadden, ging dit snel voorbij. Tijdens het varen werden we ook ineens verrast door een grote groep dolfijnen. Dit was zalig om te zien. Ze kwamen echt naar onze boot toe gezwommen en gaven ons zo enkele mooie beelden om waar te nemen (zie foto's!).

De volgende ochtend werden we wakker gemaakt omdat we waren aangekomen op onze volgende bestemming. Hier moesten we een kleine berg beklimmen, niet zo slim om dit in slippers te doen (Kyra was hier slimmer en had Nikes aan), waar we een mooi uitzicht hadden op de naburige eilandjes. Na dit eilandbezoek was eindelijk het moment aangekomen waar ik het meest naar had uitgekeken, Manta Point. Hier zouden we kunnen zwemmen met manta rays. Dit was onbeschrijflijk om mee te maken! Het waren er zoveel, en we zwommen er gewoon naast. Ik denk dat dit een van de leukste ervaringen is die ik al heb meegemaakt. Om hen zo in hun eigen omgeving te kunnen zien is ongelooflijk. Ze zijn zo groot en elegant tegelijk. Echt prachtig! Na deze prachtige ervaring was het tijd voor onze volgende stop, Pink Beach. Het strand zou hier roze moeten zijn, wat op het eerste zicht niet zo bleek, maar als je dichter keek zag je rood/roze spikkeltjes in het zand. Hier ter plekke hebben we enkele uurtjes gespendeerd waarvan ook enkele al snorkelend. Ik heb dus voornamelijk mijn tijd in het water gespendeerd om het prachtige koraal en de visjes te kunnen zien. Mijn geduld werd ook beloond want ik heb nogmaals een schildpad gezien wat mijn dag helemaal top maakte. Na deze geweldige dag gingen we terug op de boot, klaar voor de volgende dag! 's Avonds, terwijl de anderen in bed lagen te rusten, zat ik nog eventjes buiten. Hier heb ik een enorme groep vleerhonden zien voorbij vliegen, wat ook zo mooi was. De beestjes hebben mij hier zeker aangenaam verrast!

De vierde en laatste dag stond Komodo- en de Rinca eilanden op het schema. Beide eilanden hebben de komodovaranen als bewoners, deze kun je enkel op dit deel van de wereld bewonderen en zijn zeer dodelijk. Op elk eiland hebben we een kleine rondleiding gekregen van een gids en enkele komodovaranen kunnen zien. Ik moet zeggen, ze zien er niet zo spectaculair uit als je zou verwachten maar was toch leuk om ze eens van zo dichtbij te kunnen zien. Na deze eilanden hebben we nog een korte snorkelstop onderweg naar Labuan Bajo gemaakt. Kyra is hier nog eens vlug het water in gegaan, terwijl ik toch voor een dutje opteerde. In de namiddag kwamen we eenmaal aan in Labuan Bajo (Flores), waar we met ons groepje een slaapplaats hebben gezocht en dan het belangrijkste: een grote, westerse maaltijd. Na twee groepsreizen hebben we het even gehad met de Indonesische keuken. Moe maar voldaan van de afgelopen dagen kropen we in ons bedje hier...