Ik trek niet meer aan een dood paard

We hebben een rustig weekje achter de rug, dus tijd zat om een paar dingen wat extra aandacht te geven.
Zo heb ik mijn foto’s in Lightroom van trefwoorden voorzien zodat ik perfect kan filteren. Ik filter bijvoorbeeld op ‘architectuur’, ‘kleur’, ‘Spanje’ et voilà,...kleurige Spaanse architectuur wordt gepresenteerd op mijn Mac. Heel handig.
Manlief is begonnen met ‘ontspullen’ en dat is heel wat voor een man die niets kan weggooien en hij lijkt het nog leuk te vinden ook. Ik zou zeggen: “doorgaan”.
Ik kan goed weggooien en geniet daarna van de gewonnen ruimte, geeft lucht en het scheelt de kids later veel gedoe. Het is natuurlijk wel zaak dat je geen nieuwe dingen meer gaat aanschaffen. Mijn motto is al vele jaren, 1 nieuw ding erin, 2 oude dingen eruit, zo niet, dan mogen we niets nieuws aanschaffen. Het werkt.
Ruimte in het hoofd had ik ook nodig, ik was al een tijd aan een dood paard aan het trekken, ik heb van alles geprobeerd en nu heb ik het opgegeven. Ik heb het over het contact maken met de EVV-er (eerste verantwoordelijke verzorger) van de oude dame. Deze verzorger is niet te bereiken en werkt ook nog maar eens een paar uur per week, ik heb het idee dat ze het te druk heeft of dat ze er geen heil inziet om contact met de familie te hebben. Gelukkig zijn alle verzorgers wel goed bezig met de cliënten, want die zie ik altijd keurig verzorgd en puntgaaf in de huiskamer zitten.
De dames (nog steeds geen heer in hun midden), maken allen een tevreden indruk en worden door de soort van bezigheidsleidsters in het watje gelegd hoor. Dus wie ben ik dan om me bezig te houden met dat dooie paard, laissez faire voorlopig.
Heerlijk zo’n week om schoon schip te maken, maar helaas voor jullie weinig boeiends om te melden.
Als extraatje zal ik jullie een ‘Markant’ voorschotelen, in beeld wel te verstaan. Zoals gezegd, heb ik er nu 7 en ik ga ze niet allen op mijn site zetten, privacy he? Mocht iemand zich herkennen en het niet fijn vinden om geshowd te worden, mail me en ik haal je er meteen van af, maar……liever voorkomen dan genezen.
Deze Markant vroeg uit zichzelf of ik hem wilde fotograferen, hij had een boodschap voor de krant zei hij. Welke boodschap is mij

onduidelijk.
Ik kom hem geregeld tegen, hij fietst woest en scheldend door het Markdal, hij maakt, zogenaamd telefonerend, ruzie met een vrouw, de gemeente, de belasting, de president en bestelt zelfs een kalasjnikov. Aanvankelijk was ik doodsbang voor hem, maar op een keer riep hij me toe dat hij niet gevaarlijk is. Als hij me nu ziet, houdt hij op met zijn geraas, groet me en gaat vol vuur verder met zijn kanonnades. Hij ziet er verzorgd uit, dus ik denk dat hij een verzorgende achterban heeft.
Nadat ik hem had geportretteerd, bedankte hij me, stapte op zijn fiets en ging weer verder met zijn monologen.
Nog wat updates:
De ooievaars groeien als kool, de ouders hebben het er maar druk mee.
Kleinkind1 is ‘over’ en gaat nu naar 3 VWO TTO (tweetalig onderwijs).

Kleinkind2 gaat naar de middelbare school, HAVO TTO.
Het is heel warm, maar mijn ochtendwandelingen zijn een koel feestje.
Ik heb de buurhond, Dolly, gefotografeerd.
Het stikt opeens van de reigers in het Markdal.
Ik krijg spieren.
Ik lees veel.
Ik maak plannetjes……..
Ciao