Waar bent u van?

De kreeft zwom erin, zoooo lekker.
Het was een gezellige en gastronomische avond met de kids en dan voel je je rijk, kan ik jullie vertellen. Dankjewel lieve kids.
Deze week heb ik veel aandacht kunnen besteden aan het bewerken van foto’s, ik had er zoveel, maar eindelijk kan ik zeggen dat ik een geslaagde inhaalslag heb geleverd.
Het werd weer tijd voor nieuwe aanvoer, dus...... we trokken er op uit, naar Eindhoven dit maal. Uiteraard was broerlief ook weer van de partij. Een grote wens van hem en manlief was om naar het DAF museum te gaan. Ik vond het minder, maar genoot wel van het enthousiasme van de heren. Ach en er stonden ook best wel wat gave voertuigen tussen, eerlijk is eerlijk, oa de cabrio van de koninklijke familie, die ze gebruikten in Porte Ercole.
Na al dit DAF geweld liepen we naar het ‘Van Abbemuseum’, daar had ik mijn zinnen op gezet en........ het was TOP, altijd geweldige tentoonstellingen.
We hebben er uren rondgedwaald en hadden na dit geslaagde bezoek een gezonde trek gekregen.
Gelukkig had ik thuis al een restaurant uitgezocht, vlakbij het museum: Dijk9: https://www.dijk9.nl echt een absolute aanrader.
We kozen voor een menu van de chef, wat het zou worden was een verrassing, maar we konden wel aangeven, wat we beslist niet lekker vonden (manlief geen vis, haha).
Het eten was voortreffelijk, oa, tong, tartaar en biefstuk, met heerlijke sausjes, toefjes en groentjes. En dan de frietjes, we hebben ze zelden zo lekker gegeten.
We hebben genoten en besloten om nog een museumpje te pakken: het ‘Philips museum’.
Daar hadden we ons veel van voorgesteld, maar dat viel ons wat tegen, voor ons oudjes te bekend allemaal denken we.
We namen nog een afzakkertje op een terrasje en proostten ‘gebroederlijk’ op een geslaagde dag.
Op het station vroegen wij een machinist of we even een kijkje mochten nemen in de ‘cockpit’, in de gereedstaande nieuwe sprinter. Tot onze verbazing, mocht het, het zag er allemaal indrukwekkend uit en wat me het meest verbaasde, was de leren fauteuil waarin de man zat, die zou ik als bureaustoel ook wel willen. Het was wel even een klim om erin en eruit te komen, zeker op onze leeftijd, manlief heeft er zich maar niet aan gewaagd, hij kent zijn grenzen onderhand. Volgende week moet hij zich weer melden bij de neuroloog, feit is dat het steeds wat slechter met zijn

bewegingen gaat. Het is nu bijna onmogelijk om naast hem te lopen, hij waaiert alle kanten uit, dus we lopen meestal achter hem omdat wij toch regelmatig stil staan om te fotograferen, met als resultaat dat manlief uiteindelijk toch de snelste is.
Het is weer braderie in het Ginneken, met een kermis, heel gezellig en kneuterig allemaal. Als straatfotograaf kan ik er mijn hart ophalen, genoeg karakteristieke koppen (ik plaatst ze successievelijk op de pagina straatportret). Ik vraag keurig toestemming en krijg meestal JA als antwoord, ook vragen ze regelmatig waar ik van ben haha.
Elke dag loop ik even een ronde en heb altijd leuke momenten en gesprekken met deze en gene.
Vandaag is de laatste dag, er is een optreden van Django Wagner, die man kwamen we eens tegen in Macedonië, wie weet ga ik even luisteren. https://ciao.waarbenjij.nu/reisverslag/4549616/django-wagner-dorpen-en-bergen
En…….. morgen….. is er een einde gekomen aan de vakantie van de kids, ze gaan weer aan de studie en wij?……….hobbelen en genieten rustig verder, zolang het maar kan.
Tot slot: mijn 5 ‘Markanten’ heb ik inmiddels gepubliceerd op de pagina; ‘Straat/Portret”, deze serie heb ik als eindopdracht, genomen in het Markdal, deze mensen kom ik dagelijks tegen.
Ciao.