Dat Heurt niet

Zondag 29 April
De laatste dag is een feestje geworden voor ons, niks geen vertrekverdriet of inpak stress, dankzij het ‘omdenken’. Het werkt echt, kan ik u verzekeren.
Het was heerlijk weer, dus we gingen gewoon lekker op een terras aan zee zitten nadat we alles ingepakt hadden.
Om het geheel nog feestelijker te maken begonnen we met een glas cava.
Daarna liepen we naar een restaurant waar we nog niet geweest waren,
https://www.tripadvisor.nl/Restaurant_Review-g187526-d4414303-Reviews-La_fosa-Calpe_Costa_Blanca_Province_of_Alicante_Valencian_Country.html
Het was er best druk, maar we kregen nog een tafeltje gelukkig. De eigenaren zijn Frans/Spaans en dat kon je merken aan het eten, een perfecte combi. De huiswijn kan ik u echter niet aanbevelen.
We hebben ongewoon goed en lekker gegeten, dit restaurant kan tippen aan El Cantal, dus volgend jaar gaan we switchen tussen deze twee.
Het was loeidruk op de boulevard en het strand, dat hadden we niet eerder meegemaakt, en we zeiden meteen tegen elkaar: “het is goed dat we gaan”.
Toen we naar huis liepen, zagen we weer een reddingsactie met de helikopter op de Penon.
We zijn nog even een afscheidsglaasje bij de social club gaan drinken en kregen een knulfel van Sammy, de uitbaatster, echt een lieve meid.
Helemaal voldaan keken we nog wat tv en gingen op tijd naar bed.

Maandag 30 April
Om 6 uur ging de wekker en om 7 uur stapten we in de bus van Beniconnect.
We mochten ons gevulde boodschappenkarretje in het appartement laten staan, Rachel, een medewerkster van ons verhuurkantoor zou dit later in de opslag zetten, top.
Tot volgend jaar Calpe, het was weer een heerlijk verblijf, we hebben totaal geen minpunten te melden.
Nog een ding is het vermelden waard; we deden niet meer aan liggen op een bedje bij het zwembad, we laten onze velletjes niet nog meer verouderen en houden zo meer tijd over voor wandelingen. Dat is ons goed bevallen, ook dat gekakel bij het

zwembad vonden we een aanval op onze privacy.
De controle op het vliegveld was dit maal enorm streng, alle electronica moest los in een bak, ook alle kabels (6), dus de boel lag flink overhoop toen ik mijn vele kabels uit mijn rugzak opgediept had. Mijn telelens had ik in een hemdje gerold ter bescherming, dat moest eraf, ik was doodsbang dat ze ook de doppen eraf zouden schroeven, wat een ellende. Het is gelukkig goed gegaan, maar de volgende keer zal ik de boel transparanter inpakken, of ik schaf eindelijk een fotokoffer aan.
De terugvlucht verliep voorspoedig en onze alleraardigste taxi http://www.taximarkies.nl stond ons op te wachten en reed ons zeer aangenaam binnen het uur naar huis en de koffers werden voor onze deur gezet, zo’n aardige man en zo hoffelijk, dankjewel weer Marc.
Het is superluxe om midden op de dag thuis te komen, je kan de koffers meteen uitpakken en de boel opruimen. Wasje draaien hoefde niet, want dat had ik in Calpe al gedaan.
Nog even naar AH voor het avondeten en wat schetste mijn verbazing?, die was dicht! Dat was flink balen, ze waren de boel aan het verbouwen om scan kassa’s te plaatsen.
Ik moest dus meteen weer beginnen met ‘om te denken’…….en……ik liep naar de cateraar ertegenover en kocht allerlei lekkers. Ons avondmaal was gered en lekkerrrr!!!

Dinsdag 1 Mei
Ik heb geen ochtendwandeling gemaakt, het regende en het was koud en…ik had totaal geen zin. Ik ben op de crosstrainer gestapt en later heb ik nog vele kilometers gelopen om alle boodschappen in huis te halen (onze AH, was nog dicht), dus mijn beweging zat wel snor.
Tja, en dan vallen de vele regeldingen weer op je, ik had/heb een hele lijst, pfffff.
Gelukkig kon ik wat afvinken

Woensdag 2 Mei
Gisteren kon ik al wat afvinken en vandaag de rest, dus deze dagen waren goed gevuld.
Vanmorgen wel gewandeld, maar niet van harte, ik vond het maar saai en de Mark is beslist geen zee en de ooievaar zit nog te broeden.
Ik ben mijn site aan het verbouwen. Omdat ik me steeds meer ga bezighouden met straat- en portretfotografie en sinds kort visitekaartjes uitdeel, heb ik een pagina aangemaakt die ik vul met mijn werk, ik zet er een nummer bij en degene die wat van me wil, kan me het nummer mailen, en ik mail het gevraagde dan gratis en voor niks in lage resolutie terug. Tegen betaling van 10 euro, krijgt u het in de grootste kwaliteit, geschikt om af te drukken.
Op deze manier hoop ik ooit nog eens een FF camera aan te kunnen schaffen. Wat een verbeelding he? Tja, dat krijg je van het omdenken.
Ook hebben we de oude dame bezocht, ze had ons niet gemist, maar was heel blij om ons te zien.
Ze maakt het goed en is tevreden. We hebben samen ‘meisjes’ wijn gedronken (half wijn en half water) en ondertussen snoepte de dame heel wat droste pastilles weg. Toen we haar terugbrachten naar de huiskamer, zag ze een doos bonbons staan, ze griste er meteen 2 uit en stak ze in haar mond, ik wist niet wat ik zag, dat zou ze vroeger nooit gedaan hebben, dat ‘heurt’ niet.
Dit was het voor nu, ik meld me volgende week weer, Ciao.