Ghana 2016

Vanochtend vroeg was ik al onderweg naar het familiehuis van Nuria. De meiden, Bie, Patience and Faith hadden vandaag vrij, omdat het de nationale onafhankelijkheidsdag was van Ghana en om de meiden een leuke dag te bezorgen hadden we afgesproken dat ik ze mee zou nemen naar het stadion waar een tradefair gehouden werd. Ik had me al wat verslapen dus enigszins gehaast gedouched en de taxi ingesprongen om op de afgesproken tijd daar te zijn. Nu nemen ze het in Ghana niet zo nauw met de tijd dus achteraf had ik heel wat rustiger aan kunnen doen. Toen ik aankwam was iedereen nog druk bezig, de een was aan het vegen de ander maakte eten klaar en ze moesten allemaal nog wassen. Grandma and Grandpa moesten weg, want die hadden opnieuw een begrafenis. Het is of een begrafenis of een bruiloft, maar beide bezoeken ze met een vaste regelmaat. Omdat een van de tantes ook meeging werden er nog drie kinderen bij mij gedropt en uiteindelijk anderhalf uur later konden we weg. Met 8 man in een taxi op naar de tradefair. De tradefair stelde eigenlijk weinig voor en omdat ze zagen dat ik blank was vroegen ze de hoofdprijs, de kinderen joegen ze weg bij de kraampjes ondanks dat ze geld hadden. Uiteindelijk hebben we maar ergens eten gehaald en hebben we het op ons gemak met frisdrank erbij in het stadion opgegeten. Voor de kinderen die eigenlijk naast school nergens komen is dit een echte uitstap. Een paar van hen waren nog nooit in het stadion geweest en op de tradefair werden artikelen vanuit heel Afrika gehad sommige die ze nog niet gezien hadden. Het was een gezellige drukte, maar ik was om 1 uur al helemaal uitgeblazen. De hitte en al de kinderen. Ik kon niet wachten om in de taxi terug naar huis te zitten. Daar aangekomen stond me nog een verrassing te wachten, want omdat ik de meiden had meegenomen was er nog geen lunch gekookt en er werd mij gevraagd groente te hakken en saus te maken voor de Jollof rijst. Op zijn Afrikaans, koken op kooltjes, maar het resultaat mocht er met een beetje hulp wezen. Na er zelfs nog wat van gegeten te hebben ben ik terug naar mijn huis gegaan waar ik van vermoeidheid de rest van de middag geslapen heb. Maar het was het wel allemaal waard de meiden hadden genoten van dit onverwachte dagje weg.

Heleen Kunz

33 hoofdstukken

16 apr. 2020

Dagje met de kids op pad.

maart 07, 2016

Vanochtend vroeg was ik al onderweg naar het familiehuis van Nuria. De meiden, Bie, Patience and Faith hadden vandaag vrij, omdat het de nationale onafhankelijkheidsdag was van Ghana en om de meiden een leuke dag te bezorgen hadden we afgesproken dat ik ze mee zou nemen naar het stadion waar een tradefair gehouden werd. Ik had me al wat verslapen dus enigszins gehaast gedouched en de taxi ingesprongen om op de afgesproken tijd daar te zijn. Nu nemen ze het in Ghana niet zo nauw met de tijd dus achteraf had ik heel wat rustiger aan kunnen doen. Toen ik aankwam was iedereen nog druk bezig, de een was aan het vegen de ander maakte eten klaar en ze moesten allemaal nog wassen. Grandma and Grandpa moesten weg, want die hadden opnieuw een begrafenis. Het is of een begrafenis of een bruiloft, maar beide bezoeken ze met een vaste regelmaat. Omdat een van de tantes ook meeging werden er nog drie kinderen bij mij gedropt en uiteindelijk anderhalf uur later konden we weg. Met 8 man in een taxi op naar de tradefair. De tradefair stelde eigenlijk weinig voor en omdat ze zagen dat ik blank was vroegen ze de hoofdprijs, de kinderen joegen ze weg bij de kraampjes ondanks dat ze geld hadden. Uiteindelijk hebben we maar ergens eten gehaald en hebben we het op ons gemak met frisdrank erbij in het stadion opgegeten. Voor de kinderen die eigenlijk naast school nergens komen is dit een echte uitstap. Een paar van hen waren nog nooit in het stadion geweest en op de tradefair werden artikelen vanuit heel Afrika gehad sommige die ze nog niet gezien hadden. Het was een gezellige drukte, maar ik was om 1 uur al helemaal uitgeblazen. De hitte en al de kinderen. Ik kon niet wachten om in de taxi terug naar huis te zitten. Daar aangekomen stond me nog een verrassing te wachten, want omdat ik de meiden had meegenomen was er nog geen lunch gekookt en er werd mij gevraagd groente te hakken en saus te maken voor de Jollof rijst. Op zijn Afrikaans, koken op kooltjes, maar het resultaat mocht er met een beetje hulp wezen. Na er zelfs nog wat van gegeten te hebben ben ik terug naar mijn huis gegaan waar ik van vermoeidheid de rest van de middag geslapen heb. Maar het was het wel allemaal waard de meiden hadden genoten van dit onverwachte dagje weg.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.