Nou spierpijn hadden we inderdaad, bij Jap viel het wel mee, maar ik kon echt niet meer op of om. Ik had echt heel erg veel spierpijn in mijn rug, billen en benen en ik kreeg het er maar niet uitgelopen. Beeld je iemand in die loopt als een houtenklaas omdat ze overal spierpijn heeft, verdubbel dat beeld dan met 4x. En het ergste was, de volgende stop was Milford Sound, om heerlijk weer te gaan wandelen. We hadden wel een dag rust gehouden waarbij we alleen naar een waterval zijn gaan kijken en verder lekker hebben zitten lezen. Maar vanaf daar wilde wel twee wandelingen maken, 1 dagwandeling op de Routhburn track, een van de great walks. En een wandeling naar lake Marian. Gelukkig hadden we eerst gekozen voor de dagwandeling op de Routhburn. We hebben er denk ik 2 keer zo lang over gedaan en werden aan alle kanten ingehaald, maar ik kon gewoon niet sneller, mijn benen trilde letterlijk als rietjes bij iedere stap. En natuurlijk was het weer volledig berg op en berg af, gelukkig niet zo stijl als op de Kepler track. Omhoog ging nog wel maar naar beneden was echt een ramp.. Ik weet niet of ik het gezwoeg waard vond maar het uitzicht vanaf de top van de berg was weer prachtig. Een mooi ver uitzicht op de bergen met besneeuwde toppen. De volgende dag, dag 3 van de spierpijn ging het gelukkig allemaal iets soepeler en zat mijn spierpijn me iets minder in de weg en zijn we weer heel de dag gaan wandelen, op naar lake Marian. De wandeling begon al prachtig, eerst over een flinke touwbrug het water over en na 5 minuten lopen prachtige watervallen en een vrij brede rivier met een enorme stroming weer in het prachtig groene regenwoud. Het water is hier overal zo mooi helder en blauw. Daarna begon de klim. Het was nu minder wandelen en meer klimmen. Van rots naar rots. Dit was erg leuk maar weer erg vermoeiend. En ook bij deze wandeling was het net als bij alle andere wandelingen die we gedaan hebben niet alleen fysiek zwaar maar ook mentaal. Je loopt namelijk vrijwel constant door het regenwoud waardoor je geen eindpunt kunt zien of kunt inschatten hoeveel ver je al bent gekomen. Er lijkt dan ook letterlijk geen eind aan te komen. Gelukkig zijn we niet de enige die daar last van hebben want op de terug weg hebben we tot nu toe bij iedere wandeling gehad dat mensen aan je vragen, ‘Hoe ver is het nog? Komt er een eind aan en is het het waard?’ In geval van lake Mariam was dat het zeker. Het was echt meer dan prachtig. Voor jullie zal het misschien een beetje eentonig worden maar het was weer een heel mooi meer midden tussen de bergen, de bergen hadden weer mooi besneeuwde toppen en het water was zo mooi kalm. Het zal misschien een beetje saai klinken al die meren met die mooie bergen, straks komen er nog meer verder op in het verhaal. Maar ze zijn allemaal zo anders en allemaal zo indrukwekkend. De details beschrijven waarom ze dan allemaal zo mooi en verschillend zijn van elkaar is allemaal moeilijk uit te leggen. We proberen natuurlijk alles goed vast te leggen op de foto’s en op de video maar waarschijnlijk kan dan ook niet helemaal weergeven hoe mooi het hier echt is. Vooral zelf een keer gaan kijken raden we aan, het is hier fantastisch. We stonden hier ook op een prachtige camping, weer een DOC site (zo’n 6 dollar camping) prachtig aan een meer en onze tent stond midden in het bos, het was echt een fantastisch mooie plek. We hadden hier ook een tent-dier, Gerritje. Gerritje is een heel klein zwart volgentje met even langen poten als dat zijn lijfje lang is, dat maakt hem heel grappig. Maar ze zijn ook ontzettend nieuwsgierig, Gerritje zat overal. Op onze tent, op of onder onze stoelen, bij de auto, hij was constant wel bij ons in de buurt. Hij heeft zelfs een stukje brood bij Jap uit zijn hand gepikt.

Van Te Anau zijn we vertrokken naar Queenstown. Dat was een lange rit van +/- 5 uur. Hemelsbreed is de afstand helemaal niet ver maar je moet helemaal om de bergen heen rijden. Gelukkig zijn de wegen hier een stuk mooier dan in NL, en ook deze route stelde ons weer niet teleur. We hadden al van verschillende mensen begrepen dat Queenstown erg druk en toeristisch was en dat ze te weinig accommodatie hebben voor de hoeveelheid bezoekers, vooral wat betreft campings. Onderweg heb ik alle campings gebeld die aangegeven stonden op de App Campermate. Campermate is echt een geweldige app, offline te gebruiken en alle campings staan er op, van 0-100 euro. Maargoed, alle campings waren fully booked.. Hmmm wat nu dachten we. Dan maar doorrijden naar het naast gelegen Arrowtown, stond in de lonely planet beschreven als een mooi historisch goud zoekersplaatsje. En hier was gelukkig nog plaats en hebben we meteen gereserveerd. Op het moment dat we aankwamen was ook deze fully booked. De faciliteiten op deze camping waren heel erg mooi, de campingplaatsen wat minder. Smalle dunne plaatsen van +/- 2 m breed en 5 meter lang, dat betekent dus dat je bijna met je tent tegen de tent van de buren staat en ieder gesprek, zuchtje en kuchje hoort. ’s Avonds zijn we gezellig het dorpje in geweest, dit was het eerste sfeervolle dorpje wat we zijn tegen gekomen, er waren leuke winkels, mooie restaurants, hele sfeervolle cafe’s, een leuk filmhuis en live muziek in het buurthuis. Alles was leuk aangekleed, het had voor het eerst echt sfeer. De overige dorpjes die we tegen waren gekomen waren allemaal heel erg praktisch en sfeerloos. We hebben lekker rondgelopen en een Australisch wijntje gedronken in een wijnbar. De volgende dag zijn we vanaf Arrowtown een dagje terug naar Queenstown gegaan om daar wat rond te neuzen en te shoppen. Queenstown was inderdaad erg druk en toeristisch en de meesten mensen die we tegen waren gekomen vonden het afschuwelijk, wij vonden het wel fijn weer even wat meer leven om ons heen te hebben. Even iets heel anders. Daar hebben vanuit de Starbucks ook lekker even gefacetimed met het thuisfront, het was weer erg fijn elkaar even te zien. Thuis hadden we gehoord dat het internet in New Zeeland slecht was, en dat is het ook. Vaak is er op de camping gratis wifi, maar die is zo langzaam dat het niet lukt om te verbinden met whatsapp. Dat vind ik echt frustrerend, het is er maar het doet het gewoon niet… Daar hebben we nu hopelijk een oplossing voor gekocht. We hebben bij een lokale telefoon provider een internet kastje gekocht met een prepaid kaartje erin van 1,5 gb. Via dit kastje kun je gebruik maken van 3G. We zullen zo zien of het werkt als we proberen dit stukje te uploaden op internet. De volgende bestemming werd Lake Wanaka. We kozen weer voor de senic route, mooi door de bergen heen. Onze auto had het er maar zwaar mee. Doordat het een automaat is ipv schakel en hij houd van eco rijden had de auto een veel te laag toerental om mee te klimmen. Het ging wel, maar langzaam, +/- 30 km per uur op een weg waar je 100 mag…. Het duurde daardoor ook langer dan gepland, maar uiteindelijk kwamen we op plaats van bestemming. Vooral het laatste stuk was echt prachtig, we reden op/tussen de bergen en een stukje lager lag daar het enorme lake Wanaka om over uit te kijken. Het was weer een prachtig mooie dag dus dan kun je ook heel erg ver weg kijken. Het landschap is het tegenovergestelde van waar we vandaan kwamen. Rond de Cathlins, Te Anau en Milford Sound is alles heel groen en tropisch, heel dicht bebost en heel vochtig. Hier is alles kurk droog, op de rivieren na, en er is nauwelijks begroeiing alleen wat grijs/zwart achtig uitziende bomen en struiken. De camping waarop we nu staan is ook het tegenovergestelde met die van Arrowtown, hier hebben we echt overdreven veel ruimte, er zou makkelijk nog 1 tent op onze plek kunnen zonder dat je last hebt van elkaar. Maar dat is nog alleen maar onze plek, vannacht staan we zelfs in ons eentje op een heel gedeelte van de camping. De camping is heel groot, 2 km hemels breed en bestaat uit twee delen, het deel waar wij op staan gaat buiten het hoog seizoen dicht, dat is vannacht. Maar omdat we nog een nacht blijven hoeven we niet voor die ene nacht onze tent te verplaatsen en hebben we dus 1 kant helemaal voor ons alleen! Luxe! En weet je wat al helemaal fantastisch is? ER ZIJN HIER GEEN SANDFLIES!!!! Joepieee! Ik haat die beestjes! Lake Wanaka is echt prachtig we hebben een hele mooie boottocht gemaakt naar een eilandje in het meer, op dat eilandje is een berg, met op de berg ook nog een groot meer. Als je dus op dat eilandje in lake Wanaka loopt naar de top van de berg, kijk je uit op een meer op een berg, op een eiland, in een gigantisch meer, met grote bergen op de achtergrond, met achter die bergen nog meer zijtakken van het gigantische meer, lake Wanaka. Ben ik nog te volgen? Zoiets kan echt alleen in Nieuw Zeeland. Jap is op de terugweg ook nog van de boot gedoken voor een zeer koude plons. Hij was er ook snel weer uit. Jap was de enige want het merendeel van de cruise liep al met wandelstok, hahaha! We zijn dan ook als enige samen met een meisje uit Amerika van onze leeftijd naar de top gelopen. Verder hebben we lekker aan het meer gelegen, in de schaduw. Ik ben zelf namelijk ontzettend verbrand op mijn borst en in mijn gezicht tijdens de boottocht, ik heb echt veel gesmeerd met zonnebrand crème maar dat is echt niet te zien. Het was tot nu toe nog niet gebeurd, maar op het water in de volle zon vond mijn huid toch te veel van het goede. Morgenochtend heb ik eerst een sollicitatie gesprek, ja je leest het goed, een sollicitatie gesprek. Via Skype met een praktijk in Waddinxveen, die hadden me gemaild en omdat ik niet snel reageerde, ook nog gesmst met de vraag of ik daar zou willen komen werken vanaf Mei. Daar had ik ze op terug gestuurd dat dat voor mij te vroeg is. Waarop ik terug kreeg dat ze dan zouden kijken voor een tussentijdse oplossing en per wanneer ik dan wel zou kunnen beginnen… Dat was een verassing. Ik heb ze alleen maar een tijd geleden mijn motivatiebrief gestuurd en een cv, ik ben er nog nooit eerder op gesprek geweest. Maar morgen hebben we dus een sollicitatie gesprek via Skype. Ik ben benieuwd. Daarna rijden we door via Haast pass naar Fox Glacier. We zijn heel benieuwt! Weer een hele andere omgeving.

Dikke kus voor iedereen!
Jap en Lon

Ps. Jasper heeft trouwens al een paar dagen kiespijn… En slikt al een paar dagen een volle dosis Ibuprofen. Heel erg fijn.. Als het over een paar dagen nog niet beter is gaat hij naar de tandarts. Hij heeft het al weleens eerder gehad, en meestal gaat het na +/- een week over, laten we het hopen!!