Billabong, Darwin, Litchfield np, Kakadu np en Nitmiluk NP.

Het is zo ver, we zijn in het Northen Territory. Het laatste deel in de camper. We hebben de Billabong, met pijn in ons hart, dan nu toch echt verlaten. En we denken er nog steeds hetzelfde over, we hebben zeer gemixte gevoelens om naar huis te gaan. Het duurt aan de ene kant al heel erg lang, maar aan de andere kant is het eigenlijk ook zo snel gegaan en echt te kort. Als we terug denken dat we in Nieuw Zeeland waren voelt dat echt al suuper lang geleden. Maar als we eraan denken dat we nog maar 3 weken hebben dan voelt het zo ontzettend snel gegaan en hebben we nog veel wat we willen zien en doen. Maargoed daar proberen we niet te veel over na te denken en vooral gewoon volop te genieten van waar we nu zijn. En dat is niet zo heel moeilijk, we hebben zo veel mooie dingen gezien de afgelopen dagen. Ik weet bijna niet waar ik moet beginnen, ik heb de neiging alles tegelijk op te schrijven. Ik zal maar gewoon weer bij het begin beginnen. De laatste dagen op de Billabong hebben we vooral heel erg veel gerelaxt, zo veel gerelaxt dat ik

me zelfs een beetje begon te vervelen. We hadden alles in de buurt wat wel wilde zien, gezien maar we hadden nog een aantal dagen voor onze vlucht naar Darwin ging. We hebben vooral heel veel met Sharky en zijn vrouw Lisa opgetrokken. Sharky is echt een figuur. En als dat voorheen nog niet duidelijk was dan wordt dat in dit verhaal wel duidelijk. Vooral omdat we de laatste dagen veel op de camping rondhingen en sharky zo’n 200.000 keer per dag op en neer over het terrein rijd. Of op zijn quad of in zijn auto, zagen we hem geregelmatig. Vooral aangezien er maar 1 weg is in de camping en die langs de camper komt. En die weg is niet lang +/- 200 meter. Maargoed als je dat 200.000 keer op een dag doet is het inderdaad wel een flinke afstand. Maar al die keren dat hij langs de camper komt zorgt hij wel voor een show. Hij komt of even kletsen, en op de een of andere manier liggen Jap en ik de helft van het gesprek in een deuk. De helft van zijn zinnen bestonden dan ook uit sound-effects en hij had het stopwoord, blablabla. Of hij rijd voorbij en stopt naast de camper, doet dan net of wij er niet zijn en doet net of hij in een file staat. Of hij rijd voorbij terwijl gekke bekken trekt. Ik weet niet of het grappig klinkt. Maar Jap en ik hebben de grootste lol, met en om hem gehad. Hij heeft 1 dag vrij in de week, de zondag. En dan verveeld hij zich dood. De laatste zondag kwam hij s’ ochtends al heel vroeg naar de camper toe voor een praatje, we hadden nog niet ontbeten. En we raakte aan de klets over ontbijt. En wat hij altijd at als ontbijt. Hij eet weetbix met melk en honing voor ontbijt. En wij hadden geen idee wat weetbix zijn. Dat was een schande volgens Sharky, Dus we moesten hup achterop de squad, mee naar zijn huis om daar weetbix te eten. Uiteindelijk zijn we daar de hele ochtend en een deel van de middag blijven hangen. De rest van de dag hebben we heel verassend, helemaal niets gedaan. De volgende dag hebben we ook weer niets bijzonders gedaan. Sharky heeft die dag voor ons de auto gereinigd met de hoge drukspuit. Jap moest van Sharky in de auto blijven zitten om te controleren of de binnenkant wel droog bleef. Jap vergeet het nooit om de handrem er op te zetten, maar nu was hij dat vergeten. Dus wat gebeurde, even beeld denken: Jap zit in de camper, Sharky begint met spuiten met de hogedruk spuit aan de voorkant van de auto, en de auto begint te rollen en blijft rollen, ik begin naar Jap te roepen en hij naar mij, ik bedenk me dat hij achterin zit en dus niets kan doen, dus ik ren achter de auto aan, trek de deur open, spring er in en trek aan de handrem. Sharky ligt ondertussen over de grond te rollen van het lachen. Hahah lekker klungelig. Nadat de auto prachtig schoon was zijn we nog gezellig wat gaan drinken bij Sharky thuis en heeft hij ons nog een keer meegenomen in de militaire trucks! Het was weer super gaaf! Sharky had ons weer meegenomen op de quad en hij wilde nog wat drankjes gaan halen uit de saloon. Het is een overdekte buitenbar die wordt gebruikt voor evenementen. Shakry heeft een hekel aan lopen, dus wat doet hij, hij rijd ons met de quad en al naar binnen, drempeltjes op en af, nog net niet de koelcel is. Hahaha, die man is echt gek. Daarna hebben we ons drankje gezellig weer bij hem thuis opgedronken en hebben we weer gezellig zitten kletsen met zun 4e. Lisa nodigde ons ook meteen uit om de volgende dag bij hun pizza te komen eten omdat het onze laatste avond was. Lisa en Sharky hadden ons heel enthousiast verteld over de Coffeeworks, een winkel waar ze zelf koffie branden, en zelf chocolade maken. Ze waren vooral heel erg enthousiast over de chocolade. Zelf hadden we er niet super veel interesse in, maargoed we hadden het verder toch al allemaal gezien en we vonden het wel leuk om een kleinigheidje voor ze te kopen. Uiteindelijk konden we er niet weg gaan zonder ook een reep chocolade voor ons zelf te kopen en Jap een stuk chocolade modder taart.. Veel te veel lekkers.. Na nog een heel gezellige avond met Sharky en Lisa was het dan echt zo ver. We gingen de Billabong verlaten. Het inleveren van de camper ging prima, de vlucht naar Darwin was prima, allemaal niets bijzonders. Het enige bijzondere misschien was meteen het klimaat verschil, en dan vooral temperatuurverschil. Pfff wat is het een stuk warmer in Darwin. We kwamen pas ’s avonds om 21:00 uur aan dus we konden niet direct de camper ophalen. We hadden al een goedkope tweepersoonskamer gereserveerd in een hostel. Dus het was een taxi er naar toe en gaan slapen. De volgende dag gingen we vol enthousiasme naar het verhuurbedrijf om de camper op te halen, mevrouw: ‘ Ja maar meneer Woutersen, er is geen camper voor u gehuurd voor vandaag. Er wordt vandaag wel een Mighty camper opgehaald maar die staat niet op uw naam.’ Wij: ‘ Huh, hoe kan dat nou weer.’ Mevrouw: ‘ U weet toch wel zeker dat het vandaag was toch.’ Ik: ‘ Jap je had gecheckt toch, toen je ook de vlucht tijd chechte.’ Jap: ‘ Nee, dat heb ik niet. We wisten toch zeker dat het de dag na de vlucht zou zijn.’ Mevrouw: ‘ heeft u de voucher bij u, dan kunnen we zien wat daar op staat.’ Wij: ‘Ow nee hea, het is morgen… ’ Hahaha lekker slim van ons, we waren dus een dag te vroeg. Ik snap niet zo goed waarom alleen. Waarschijnlijk hebben we dat gedaan om kosten te besparen en we toch ook Darwin wilde zien voor een dag. Maar in Darwin is geen openbaar vervoer. We moesten alles doen met taxi’s, van ongeveer 30 dollar per ritje. Dat is niet echt kosten besparen. Dus we keken de vrouw op ons aller aller liefst aan, en vroegen of het mogelijk was om de camper vandaag al mee te nemen. Dit was mogelijk, ze moest alleen even gaan bellen over wat de kosten voor die dag zouden zijn. Omdat het hoogseizoen is en de vraag naar Campers dus hoog, en omdat het zo last minute was zou dat een andere prijs zijn als wat we voor de andere dagen betaalde per dag. We hadden ook nog een vraag over de one way fee. Omdat we hem ophalen op 1 punt en weer inleveren op een ander punt moet je extra kosten betalen. Alleen hebben we dat tot nu toe nog niet hoeven doen door de lange termijn die we huren. En de fee is 360 dollar, dus nog best veel geld. We hadden even in de voorwaarden opgezocht wat de regels waren wat betreft de fee en daar stond dat je die niet hoefde te betalen als je langer huurde als 21 dagen. Wij huurde precies 21 dagen dus wij vonden dat we hem niet hoefde te betalen. Daar moest ze dan ook even voor bellen. Dat even bellen duurde uiteindelijk 20 minuten. Wat bleek nu, in de kleine lettertjes staat dat die regel van 21 dagen geld, alleen aan de west of oostkust. En gezien we in centraal Australië hem op pikken en weer inleveren in centraal Australië geld dit niet. Heeel flauw, dat vond die vrouw gelukkig ook, en die probeerde echt voor ons te regelen dat we die fee niet hoefde te betalen. Maar dat kreeg ze niet geregeld, wel kregen we de dag dat we te vroeg waren gratis, wat 176 dollar zou zijn anders. 176 dollar!!! Dat is 3x zo veel als wat we normaal betalen. Uiteindelijk waren we dus blij dat we een dag te vroeg waren, want anders waren we nog extra veel taxi ritjes kwijt geweest en hadden we geen extraatje gehad. We hadden ook nog nagevraagd hoeveel extra het zou zijn als we een upgrade zouden doen naar een 4x4 auto. Maar dat was echt ruim boven ons budget. Het leek ons gewoon leuk, en er zijn in de nationale parken wat plekken waar je alleen naar toe kan met een 4x4. Maar dat geeft niet. We zijn in deze camper in ieder geval niet meer gps tracked want er zit geen navigatie in. Dit betekend dat er als de kwaliteit van een dirt road oke genoeg is voor een gewone auto, we die kunnen nemen. Wel zolang we er maar voor zorgen dat we geen pech krijgen want officieel mogen we maar 12 km op een dirt road naar een officiële camping toe en verder mogen we niet over dirt roads, officieel. Nadat we de camper hadden opgepikt zijn we gaan bunkeren bij de supermarkt. We hebben alle basis dingen voor 3 weken ingeslagen. Onderweg zullen we veel in afgelegen gebieden zijn en daar zijn waarschijnlijk geen grote supermarkten, alleen maar van die kleine buurtsupers waar alles 3x zo duur is. Het enige wat we tussendoor moeten zien te scoren is wat verse groente en fruit. ’s Avonds wilde we graag naar de beroemde Mindle sunset markets in Darwin. Die markt is 2 keer per week van 4 uur ’s middags tot 10 uur ’s avonds. We waren lekker over de markt aan het struinen toen we 2 bekende van de billabong tegen kwamen, Linda en Sandro uit Italië. We hebben met hun nog even gezellig over de markt gelopen en de zonsondergang gekeken. Zij gingen toen naar hun camping en wij besloten lekker avond eten uit te zoeken bij de 100den etenskraampjes. We hadden allebei zin in Aziatisch, dus dat werd het ook. We hebben geen souvenirs meer gekocht want we waren al 6 kilo over ons bagage gewicht in het vliegtuig heen. In Darwin zelf was verder niet echt meer iets te beleven behalve winkeltjes, en aangezien we toch niets konden kopen besloten we maar snel de natuur in te gaan. Op naar Litchfield NP. We hadden hier heel erg veel zin in en waren heel erg benieuwt wat ons te wachten stond. In Litchfield ging het vooral om de watervallen en de pools onder de watervallen waarin je krokodilvrij kunt zwemmen. Hier in de regio zitten namelijk nog steeds heel veel zout en zoetwater krokodillen. Maar omdat de pools allemaal hoog gelegen zijn en er allemaal watervallen zijn, kunnen ze daar niet omhoog komen. Het eerste wat we in Litchfield gingen doen had alleen niets met water te maken. De eerste stop waren de Termite Mounts. Enorm grote termiete heuvels van zeker 3 meter hoog. Ze waren echt gigantisch, wel allemaal slank, maar echt zo ver als je kon kijken waren er 100den termiete heuvels. Door het NP liep 1 grote weg met allemaal korte zijwegen naar de bezienswaardigheden. We zijn we gewoon allemaal een voor een afgegaan. De volgende was Florence Falls, twee prachtige brede watervallen. Maar wat nog het mooist was, dat de cliffwanden helemaal aangesloten bleven aan de pool onder de waterval. Dus je had een ronde pool waar twee grote watervallen op uitkwamen We hebben hier heerlijk een duik gemaakt. Het was bloedje heet, zoals eigenlijk elke dag tot nu toe. Dus een beetje verkoeling konden we wel gebruiken. In het water zaten ook best veel vissen. En iedereen kent die visjes die aan je dode huidcellen knabbelen en je een gratis pedicure geven. Geen probleem, als het schattige kleine visjes zijn en ze het heel zachtjes doen. Maar deze vissen waren zeker tussen de 10 en 15 cm groot en kwamen echt hard tegen je aan botsen om een hapje te nemen. Dat voelt echt super akelig, hahaha. Het was echt een fantastisch mooie plek en we hebben er heel lang ook nog lekker zitten pootje baden en genoten van het uitzicht. De volgende ochtend was de eerste stop, Buley Rockholes. Dit was een soort rivier maar die bestond helemaal uit kleine watervalletjes, en bij de kleine watervalletjes waren allemaal kleine pools, op een paar honderd meter waren er misschien wel 10 pools, allemaal privé baden dus met super mooi helder water. Ik had ’s ochtends mijn bikini al meteen aan gedaan maar jap zijn zwembroek niet. Normaal ben ik niet zo gek op water en het was nog ’s ochtends vroeg dus het was ook nog niet zo heet dat we het al nodig hadden om af te koelen. Maar het zag er zo mooi uit dat ik gewoon even in een watervalletje moest gaan zitten. En het water was net als bij de florence falls niet eens zo koud. Het was echt heerlijk en omdat we zo vroeg waren waren er nog nauwelijks andere mensen. Hierna waren de Wangi falls aan de beurt. Dit was een beetje vergelijkbaar met florence falls alleen was de pool veel groter, dit was eerder een meer. Maar ook weer met twee mooie watervallen. En naast 1 van de watervallen kon je via wat rotsen een meter of twee omhoog klimmen en daar was dan nog een heel klein pooltje, alleen dit was meer een hot tub, omdat het pooltje zo klein was werd het water snel warm en je zit echt pal tussen de twee watervallen in wat een magisch gezicht geeft, het was echt prachtig. Toen we uit het water gingen om op te drogen kregen we alleen ook een mindere ervaring. De moeder die naast ons zat kwam in blinde paniek het water uit want haar 1 jarige dochtertje was in het water in shock geraakt. Jap en ik dachten in het begin dat ze verdronken was, maar dat was niet het geval. Gelukkig was het redelijk druk hier en waren er twee dokters en een spoedeisende hulp verpleegkundige. Die konden alleen niet heel veel doen buiten monitoren en het meisje er zo goed mogelijk door heen helpen tot de ambulance er was. Het meisje kwam soms kort even bij en dan huilde ze twijfelachtig een beetje maar bleef steeds maar wegvallen. En we zaten echt in de middel of nowhere. Jap en ik zijn op een gegeven moment weg gegaan maar het duurde echt heel erg lang voor de helicopter er was, bijna een uur.. Wat een afschuwelijke hel moet dat zijn geweest voor die moeder. Laten we hopen dat alles goed komt met het meisje. Hierna zijn hebben we nog een wandeling gemaakt naar de top van een waterval. Dat was die was mooi maar niet zo spectaculair als de andere in het park. En het laatste wat we hebben gedaan in het park waren de cascades, dat was een mooie wandeling langs een rivier. In het begin was de wandeling nog heel erg vlak en over een gewoon pad. Heel makkelijk en goed te doen. Daarna veranderde het in stapjes over kleine rotsjes, en die rotsjes werden steeds wat groter tot we niet meer aan het lopen waren maar meer aan het klimmen en klauteren op 2 handen en 2 voeten. Maar de plek waar we uitkwamen was weer net zo speciaal als de andere. Dit keer een lage waterval met weer een mooie pool er onder. We hebben eerst even lekker in de zon gezeten bij de bovenkant van de waterval, en hebben daarna nog heerlijk wat gezwommen. Het heeft gewoon iets magisch om onder een waterval te zwemmen. Toen we dit allemaal gedaan hadden waren de dingen die we konden doen in Litchfield op. Want zoals ik al zei Litchfield ging vooral om de prachtig mooie plekken waar je kon zwemmen en niet zo zeer om de grote weidse natuur, Kakadu daarin tegen wel. Dat werd de volgende stop. De afstand er naartoe was iets te groot om in een keer te overbruggen dus hebben we onderweg nog een keer overnacht. En dat was op een prachtige camping. Het was op een echt holiday park, dus met alles er op en der aan, keuken, washok, redelijk luxe douche en toilet faciliteiten en zwembad. En normaal zijn die campings allemaal vrij krap opgezet en sta je allemaal hutje mutje. Maar deze camping was echt overdreven ruim opgezet. Het was echt enorm. Het waren enorme grasvelden en je kon gaan staan waar je maar wilde. We hadden een fantastische plek gevonden waar we zo ver konden kijken als maar mogelijk was met niets dat ons zicht blokkeerde, behalve tientallen lieve kleine rond hupsende wallaby’s. We hebben nog even lekker gechiled aan het zwembad en met heel veel leuke gezellig mensen gekletst en toen snel eten en naar bed. Om weer de volgende dag vroeg op te kunnen om de zonsopkomst te zien en op tijd naar Kakadu NP te gaan. Kakadu is een van de drukst bezochten nationale parken in Australië. En ze hebben hier bedacht dat entree moet betalen voor het park, 40 dollar per persoon… En nou vinden we het niet erg dat je we moeten betalen om iets te kunnen zien, maar toch voelt het gek dat verder alle nationale parken gratis zijn of je moet 5 dollar betalen ofzo, en dan hier meteen 40 dollar. En als het nu allemaal netjes onderhouden zou zijn, en er allemaal netjes toiletten zijn.. En als klap op de vuurpijl zijn de camping ook nog heel erg duur voor wat je er voor krijgt. Een nacht stonden we op een gewone parkeerplaats, waar een longdrop wc was, 30 dollar! Die mooie camping met alles er op en eraan was 24 dollar.. Maargoed dat was genoeg geklaag, want verder hadden we echt niets te klagen. Het park was echt fantastisch mooi. Hele mooie weidse natuur en mooie cultuur. Kakadu staat bekent om zijn Aboriginal rock-art. Het was nog best een eind rijden voor we in het park aankwamen. Dus toen we aankwamen was het midden op de dag. In de auto hebben we gelukkig airconditioning maar buiten is het zo bloedje bloedje heet. We hebben eerst even rustig een boekje zitten lezen in de schaduw van de camper op de camping voor we het park gingen verkennen, het was gewoon echt te warm om ook maar iets te doen. Daar hadden we in Litchfield al last van maar daar kon je gelukkig na een stukje wandelen altijd zwemmen om lekker af te koelen. En Kakadu zijn er wel wat veilige zwemplekken maar daar kon je alleen naar toe met een 4x4 auto. Heel veel koelt het niet af, vooral ’s avonds heb ik daar veel last van. Als ik eten ga koken is het nog warmer in de auto als buiten en het koelt niet af omdat het buiten ook warm is. En dan sta ik boven de pannen. Ik heb een paar avonden gehad dat ik om de 5 minuten even naar buiten moest om ‘af te koelen’. We hebben in kakadu 1 nacht gehad waarbij het buiten ’s avonds ook nog echt heel erg warm was, echt te warm om samen in de camper binnen te zitten. Maar buiten waren zo ontzetten veel muggen. Er waren gewoon zwermen met muggen om je heen. Dus buiten zitten ging ook niet echt. Het was zielig, maar ergens ook wel grappig. Ik was op een gegeven moment op een punt dat ik gewoon heel stil lag te lezen, me probeerde niet te druk te maken en vooral niets aan te trekken van de warmte, ook al waren mijn haren nat van het zweet. Maar jap wist echt niet wat hij aan moest met zichzelf. Hij ging steeds van buiten naar binnen en weer van binnen naar buiten. En hij liep maar te zuchten en te klagen. Maar je kon aan alles zien dat hij het gewoon echt te warm had in de camper. Uiteindelijk is hij voor in de camper gaan zitten, de sleutels in het contact gedaan en heeft even 5 minuten de airco van de camper later lopen, vooral om zelf een beetje af te koelen, want achterin de camper zelf deed het niet zo veel. Hij is uiteindelijk uit ellende om 8 uur ’s avonds als een blok in slaap gevallen. Ik weet niet hoe die het heeft gedaan, maar gelukkig viel die in slaap. Hahaha hij wist echt niet wat hij aan moest met zichzelf. Ik kreeg niet eens een kusje voor hij ging slapen, dat was te warm. Hahah! Maargoed nadat even gelezen te hbben zijn we om 3 uur toch maar op pad gegaan. We hadden in de lonely planet gelezen over een paar wandelingen die we wilde doen. De eerste was een wandeling door het bos, shaduw dus dat leek ons een goede om mee te beginnen. De wandeling klonk erg mooi in de omschrijving, maar alles was heel dood en dor en helaas was het grootste deel van de wandeling afgesloten, te onveilig ivm krokodillen. Dus we zijn heel snel weer omgedraaid. De volgende wandeling had heeel erg weinig schaduw, maar was zo indrukwekkend dat we de hitte bijna vergaten. Het is altijd moeilijk te beschrijven wat je dan ziet op zo’n wandeling en waarom het dan zo mooi is maar ik ga weer een poging doen. Het was een heel woestijnachtig gebied, heel droog veel bruin en rood tinten en een klein beetje groen hier en daar. En eigenlijk was alles vooral heel vlak en de beplanting laag maar daar tussen waren ineens hele grote sandstone rotsformaties, hele hoge bergen met steile klifwanden. Hier konden we heel mooi tussen door en omheen lopen. Het was heel mooi, vooral heel anders als wat we thuis of in Europa hebben, het deed me denken aan Afrika. De volgende wandeling die we wilde doen was bij Ubirr, een plek waar je en wandeling kunt maken langs verschillende plekken met rock-art. Veel van de rock-art hier was helaas al aangetast door de natuur omdat het zoo ontzettend oud is. Ze zijn tussen de 1000 en 15000 jaar oud en het was vaak moeilijk te achterhalen hoe het er origineel uit gezien moet hebben of wat het betekend heeft. Er was ons verteld dat er op deze plek ook een uitkijkpunt zou zijn waar je mooi de zonondergang kon kijken. We hadden ons iets voorgesteld bij de zondondergang maar niet echt iets verwacht bij het uitzicht vanaf het punt zelf. Maar het uitzicht was echt zo ongelooflijk mooi. Je kon 360 graden echt zo ontzettend ver kijken en het landschap aan de rechter kant was heel vlak, als een soort savanne, en aan de linkerkant heel berg en rotsachtig, heel ruig. Echt fantastisch mooi. De zon ging onder op het savanne stuk en die was niet heel spectaculair, maar we hebben ruim een uur voor de zon onder ging echt met verwondering zitten genieten van het uitzicht. Voor ons was het helaas niet heel veel meer te doen in het park, de volgende dag hebben we nog een wandeling gemaakt op een plek met nog meer rock-art, deze was wel beter bewaard gebleven, en er was een grote touring groep met een gids die over de art vertelde en die hebben we af en toe afgeluisterd, dus dat was heel erg leuk. Hier was ook nog een mooi uitkijkpunt. Maar toen zat het er alweer op voor ons in Kakadu. Veel mensen zeggen dat Litchfield mooier vinden als Kakadu, maar wat wij gezien hebben van de twee parken zijn ze echt absoluut niet te vergelijken en allebei prachtig. Dit is nu al veel meer ons ding als veel dingen die we aan de oost kust hebben gezien. Tuurlijk aan de oost kust hebben we ook echt prachtige dingen gezien en gedaan, en we hebben daar ook een fantastische tijd gehad. Maar het lekker in de ruige natuur zijn vinden we toch echt wel heel erg fijn. De volgende stop was redelijk dichtbij. Nitmiluk NP, ook wel Kathrine gorge NP genoemd, Nitmuluk is de Aboriginal naam. Hoe gaan we hier nu weer van beschrijven wat we hier gezien hebben. Zoals de naam al zegt, het is een gorge, Het is een rivier die loopt tussen clifwanden van een gebergte. Dat is denk ik de beste omschrijving, de gorges worden gescheiden door grote rotsen en er zijn er 8. Op de dag dat we hier aankwamen hebben we een kanotocht geboekt voor de volgende dag en zijn we in het National park naar een prachtige look-out gelopen om de zonsondergang te zien over de gorges. Op de kanototcht de volgende dag werden we met een gewone boot door de eerste gorge gevaren. Ze konden niet inschatten of die gorge zout water krokodil vrij zou zijn omdat het water nog te diep was. In het natte seizoen staat het water in de gorge ongeveer 10 meter hoger als dat het nu staat. Van de volgende gorges zijn ze zeker dat er geen zout water krokodilen zitten, en weten ze ook zeker dat er wel zoetwater krokodillen zitten. Ik vind dat alsnog geen fijn idee, maar alleen omdat ik niet zo’n beeld heb bij zoetwater krokodillen, alleen bij de zoutwater. Maar iedereen hier zegt dat die echt geen kwaad kunnen, dus dat nemen we dan maar aan. In het water mag ook gewoon gezwommen worden. Maargoed ik dwaal weer af, ik ben erg lang van stof dit keer merk ik. We werden dus met een boot door de eerste gorge gevaren en afgezet om een stukje te lopen naar de tweede gorge en daar in te stappen in onze kano’s. Voor de volgende gorges moesten we onze kano een aantal meter over wat rotsen tillen om het daarna weer in het water te leggen en dan zo door te gaan weer naar de volgende gorge. Bij de 4e gorge hebben we onze boot eerst even stil gelegt om te kijken hoe het vervolg eruit zag, maar toen hebben we besloten niet verder te gaan dan de 3e gorge. Vanaf de 4e stond het water erg laag en was het meer tillen over rotsen heen als echt kunnen varen, en de gorge was ook minder mooi en hoog als de 2e en 3de dus we vonden het ook wel goed. We besloten op een lekker rustig tempo terug te varen en onderweg op lekker wat punten te stoppen en even aan te meren om van het uitzicht te genieten en even af te koelen in het water. Het uitzicht was echt fantastisch, de clifwanden waren echt zo hoog en als je er zo tussendoor vaart in zo’n kleine kano voel je je zo ontzettend klein. De natuur is zo ruig. We hebben heerlijk gekanood, gepicknickt, wat gezwommen (in mijn geval pootje gebaden). Maar als je een hele dag onderweg bent dan moet je op een keer plassen, vooral als je heel veel moet drinken voor de hitte, dat is normaal. Er waren alleen geen toiletten onderweg, en verder alleen maar rotsen en water. Ik wilde proberen niet op de rotsen te plassen, bang dat dat op de langere termijn zou gaan stinken in de hitte, dus ik probeerde vanaf de rotskant in het water te plassen. Dat ging op zich goed, zou het niet dat er net op dat moment een windvlaag komt in de richting van jap die 2 meter bij mij vandaan zijn appeltje zat te eten…

Dat was het weer voor deze keer. Morgen gaan we naar Edith falls, watervallen met pools waarin je kunt zwemmen niet ver hier vandaan en naar wat hotsprings. De volgende stop daarna wordt Mataranka ook voor verschillende hotsprings.

Dikke kus en knuf Jap en Lon