G’day! Pin me er niet op vast, maar ik verwacht dat dit voor de verandering een korter hoofdstuk zal worden. Het was niet zo’n gevarieerde week, het was vooral, veel in de auto, veel surfen voor jap en veel, heel veel regen…
In Manly gingen we zoals Jap al had beschreven de volgende dag verschillende surfstranden af. Uiteindelijk heeft hij er maar op 1 strand gesurft maar wel echt heel de dag. Hij is er 2 keer uitgekomen, een keer om even uit te rusten en een keer om te lunchen, en verder is hij van 10:00uur ’s ochtends tot 15:30 s’ middags in het water geweest om te surfen. Het ging dan ook erg goed. Het is heel leuk om het steeds weer een beetje vooruit te zien gaan. En dat ondanks dat hij nog maar 1 les heeft gehad. Hij kon hier voor het eerst surfen op het blauwe van de golf in het plaats van het wit. Het wit betekent dat de golf al is omgeslagen en dat je daarop mee stroomt richting het strand. Bij het blauwe van de golf ben je op een hogere golf nog voordat hij omslaat, de golven slaan om naar links of naar rechts en je probeert om voor het omslaan te blijven, dus zelf surf je richting het strand maar vooral ook naar links of naar rechts afhankelijk hoe de golf omslaat. Ja ja, ik surf dan wel niet, maar als fanatieke supporter van Jap lijkt het net of ik er nu ook verstand van heb. Maar goed zoals ik al zei, het gaat dus steeds beter met het surfen, en het ging al zo goed! Nadat Jap klaar was met surfen was hij ook wel bek en bek af, we hebben bij een ander strand nog heerlijk op een terrasje gezeten en wat gedronken en zijn daarna naar de camping gegaan, gegeten, gedoucht en naar bed. Wat ik trouwens heel de dag gedaan heb? Helemaal, maar dan ook helemaal niets! Ik ben van mijn buik naar mijn rug gerold en weer terug, gelezen, heb gejuicht als Jap een goede golf had en er goed op mee surfte, heb lekker gelegen en me een keer ingesmeerd. Heerlijk!
Voor de volgende dag stond Hunter Valley op het programma. Jap keek hier heel erg naar uit. Jap had al een tijdje terug een boek gekocht over wijn en dan vooral gericht over de verschillende wijndruiven en regio’s in Australië. Hij had zich goed ingelezen en zelf een wijntour samengesteld van wijngaarden waar hij graag naartoe wilde. Omdat we zo’n specifieke route hadden en we niet naar de grote wijnmakerijen wilde als Lindemans die we thuis in NL ook kunnen proeven gingen we niet met een tour mee die dat wel doet. Het nadeel daarvan is dat ik moest rijden, het gebied was te heuvelachtig en er waren geen fietspaden dus fietsen was geen optie. Maar goed dat geeft niet, ik geef er lang niet zo veel om als Jap, en hij heeft de lekkerste wijnen gekocht dus die kan ik alsnog lekker proeven. Jap was helemaal in zijn element. Vooral omdat hij zijn huiswerk goed had gedaan kon hij leuk gerichte vragen stellen en goed antwoord geven op de vragen die terug kwamen. Het leek net of hij er verstand van had, haha. Tussen de wijnmakerijen en de auto hebben we vooral hard moeten rennen voor de harde regen en het ging zelf flink onweren. Maar goed dat mocht de pret niet drukken, alles was toch lekker binnen. We hebben lekker geluncht, Jap heeft lekker wijntjes geproefd het was een prima dag. Een dag wijn proeven was ook wel weer genoeg dus gingen we de volgende dag door naar Port Stephens. Dit zou de dolfijnen hoofdstad van Australië zijn. We hadden gelezen dat je hier op verschillende plekken ook heel erg goed kon snorkelen en daarbij dolfijnen maar ook schildpadden kon zien. We hadden een leuke zeiltocht gevonden waarop je eerst dolfijnen zou gaan spotten en daarna bij een eilandje zou gaan snorkelen. Hier hadden we allebei super veel zin in. Helaas werd dit alleen geannuleerd omdat het water te ruig was. Jammer maar helaas. Vanuit de kust was er ook een plek waar je goed zou kunnen snorkelen dus zijn we daar heen gegaan. Het was er ook super druk met mensen die aan het snorkelen waren. We waren alleen nog geen twee minuten in het water en ons aan het verbazen over de ongelooflijke hoeveelheid vis en hoe dicht bij ze kwamen of het water werd ineens zo troebel dat het zicht nog geen 5 cm was. Dan is de hele zin van snorkelen weg dus gingen we er maar weer uit. We hadden ons alleen net met veel pijn en moeite in onze wetsuits gehesen en vonden het zonde nu ze dan weer uit te doen en niet meer het water in te gaan. Dus zijn we nog even lekker gaan bodyboarden op een strand naast onze camping. Op de een of andere manier wordt ik altijd wel een keer gewastrommelt en Jap nooit, ik doe toch iets niet goed. Jap had in eerste instantie geen zin om te gaan surfen omdat hij de dag ervoor al zo veel gesurft had maar bij het zien van de andere surfers op dat strand kriebelde het toch bij hem en is hij toch maar even zijn board gaan halen. Met het bodyboarden hadden we al gevoelt dat het water echt een super sterke stroming had en dat je nauwelijks wat dieper kwam. En dat merkte Jap ook met het surfen. Hij kwam de branding gewoon niet door. Hij heeft het zeker 20 minuten geprobeerd maar toen heb ik hem het water uitgeroepen omdat het weer er te dreigend uit begon te zien, het hele strand was ook al leeg gelopen. Er was weer onweer voorspeld, dus dan kun je maar beter niet in het water zijn. Uiteindelijk was het toch nog een heel geslaagde en gezellige dag. De volgende dag gingen we naar Port Macquarie, En daarom heen werd er weer veel gesurft door Jap. Onderweg naar Port Macquarie en ook nog twee keer onderweg naar weer onze volgende bestemming Coffs Harbour. Port Macquarie hebben we alleen gebruikt om er te slapen en te facetimen met het thuisfront. Ik heb gezellig gefacetimed met Peter, Esther en Job, Floortje sliep lekker uit. En de volgende ochtend gefacetimed met papa, mama, Nienke en Felice, Ruud was helaas in Parma. In Coffs harbour zijn we ook maar 1 nacht gebleven en zijn we weer gillend weg gegaan. Deze plek was alleen maar negatief en het is maar goed dat ik toen niet meteen die dag ben gaan schrijven voor het dagboekje want dan zou het 6 a4tjes vol worden met alleen maar geklaag en uitgeraas over onze bekeuring… We hebben hier een dikke dikke vette bekeuring gekregen, een met zwaailichten, alles er op en er aan. We leken net echte criminelen. Maar om het allemaal heel gemakkelijk te houden hebben ze hier in iedere staat zijn eigen regels. En blijkbaar hebben ze hier in New South Wales de meeste, waaronder dat je geen U-bocht mag maken bijvoorbeeld bij een stoplicht. En dat is wat wij deden, bij alle stoplichten staat normaal namelijk dat het niet mag, maar bij deze stond geen bord. Jap en ik zeiden het nog tegen elkaar toen we voor het stoplicht stonden, er staat geen bord dat het niet mag dus dan mag het. Maar nee dus. 248 dollar lichter… AU!! We vonden het allebei heel erg flauw, we boden meteen onze excuses aan en zeiden dat we er ons echt niet van bewust waren dat het niet mocht en onze redenatie verteld over dat er geen bord stond. Maar daar had ze geen gehoor voor, het mag gewoon niet, punt. Ons inlichten over het feit dat het niet mag en ons een waarschuwing geven dat voor ons echt meer dan genoeg geweest, maar nee mevrouw de politie vond de bekeuring echt nodig. Ze gaf ons geen mogelijkheid iets te zeggen, zei alleen maar dat alles op de film stond, dat we in overtreding waren, dat ze Jap zijn rijbewijs wilde, verdween haar auto in, zwaailichten nog aan, stelde bekeuring op, gaf ons die en weg was ze, ons achterlatend met hoofdpijn en buikpijn ervan. Maargoed het was niet anders. We hadden als plan die avond gezellig bij een Italiaan wat te gaan eten. Ik had daar alleen helemaal geen zin meer in en dacht alleen maar dat we die bekeuring ons wel weer genoeg gekost had die dag. Maar Jap was vastbesloten zijn dag er niet door te laten verpesten, wat natuurlijk heel goed is. Dus zijn we lekker uit eten geweest, waar ik toen toch heel blij om was, een lekkere pizza maakt veel goed. De volgende dag zijn we vroeg weg gegaan uit Coffs Harbour. Het ging ons ook helemaal niet om Coffs Harbour maar om een naastgelegen plaatsje, daar waren alleen geen campings. We hadden van wat Nederlanders die in Sydney wonen onderweg de tip gekregen dat Bellingen en Yamba beiden erg de moeite waard zouden zijn. En voor die dag stonden beide op de planning, Bellingen was het plaatsje wat naast Coffs harbour lag dus daar gingen we eerst naar toe en Yamba was 150 km verderop en daar zijn we nu, twee dagen later, nog. Bellingen was een heel sfeervol, knus en klein dorpje met wat leuke winkeltjes en leuke cafétjes. We hebben hier lekker wat rond gesnuffeld, wat gesnoept en gedronken en zijn toen naar Yamba vertrokken. Die Nederlanders hadden ons Yamba aangeraden maar ook de surfdocent uit NZ heeft Jap een hele lijst met zijn favoriete surfplekken in Australië toegestuurd en daarvan stond Yamba voor hem op nummer 1. Toen we hier gister aankwamen was het al wat later in de middag en weer erg regenachtig, zoals alle afgelopen dagen. We hebben nog een beetje door het dorpje gestruind en langs het strand gewandeld en de rest van de middag lekker bij de camper gelezen, schuilend voor de regen. En vandaag moest er natuurlijk weer gesurft worden. We waren even bang dat het weer een zelfde dag qua weer zou worden als de afgelopen dagen maar het was het tegenovergestelde. Het was een strak blauwe lucht en bloedje heet! Jap begon bijna even te klagen dat het te warm was maar dat hem ik hem snel de mond gesnoerd. We mochten nu niet klagen, we wilden al die tijd mooi weer, nou hier hebben we het. Ik heb er van genoten. En Jap ook, die is weer heel de dag in het water geweest en heeft weer veel gesurft. Deze golven waren alleen misschien iets meer voor de echt ervaren surfer dus heel veel golven zaten er niet bij voor hem, maar hij heeft zeker een aantal keer goed gestaan. Ik heb weer lekker helemaal niets gedaan en Jap is later lekker bij me komen zitten op het strand en hebben we tot de zon onder ging lekker zitten lezen. Helemaal perfect! Voor morgen staat Byron Bay op het programma. Als mensen het hebben over Australië dan hebben ze het over het Great Barrier Reef, Uluru, The Great Ocean Road en misschien nog een paar dingen, maar Byron Bay komt vaak ook voor in die lijst. Het schijnt een heel bijzondere plaats te zijn met een sfeer die helemaal op zichzelf staat maar die ook vooral is stil blijven staan in de hippie tijd. Daarnaast staat het erom bekend dat je er goed kunt surfen. We hebben besloten dat we hier zeker een nacht of 4 a 5 willen blijven. Gewoon ook even omdat het lekker is en omdat het ons gewoon een leuke plek lijkt. We zullen het zien morgen, we hebben er zin in. Dat was het al weer. Zoals ik voorspeld had was het niet zo’n lange dit keer. Maar wie weet maakt Byron Bay dat wel weer goed bij de volgende!

Tot de volgende!
Dikke kus en knuf.
Jap en Lon