Taupo, Rotorua, the Coromandel & Bay of Islands.

We hadden wat minder tijd en zin om er weer te gaan zitten voor een nieuw verhaal. Het kost altijd best veel tijd om die elle lange verhalen van ons op papier te krijgen. Vandaar dat het even op zich liet wachten. We hebben het veel te druk gehad met leuke dingen doen. Nu is het helaas al heel de dag erg slecht weer en staan we op een parkeerplaats bij het strand te wachten tot het weer wat beter wordt en we dus het strand op kunnen. Het vorige verhaal was geëindigd in Tongariro NP. De stop daarna werd lake Taupo zoals ik al had verteld. Dit is het grootste meer van heel NZ. En het is enorm. Als je aan 1 kant van het meer staat kun je niet zien waar de overkant is. Toen we aan kwamen in Taupo was het er enorm druk. De iron man bleek aan de gang. We waren even bang dat daardoor alle campings misschien vol zouden zitten maar dat was gelukkig niet zo. Heel het stadje was opgedoft voor de iron man, het was er erg gezellig. We hebben vanaf een terrasje de atleten aangemoedigd en wat rond gestruind in het dorpje. We moesten er een beetje onze tijd doden want aan het eind van de middag hadden we een zeiltocht geboekt over het meer. We hebben ondertussen echt al flink wat boottochten gedaan en ik had eigenlijk niet zo’n zin in weer een boottocht. Maar in de clifwanden langs het meer zijn er vroeger door de Maori enorme figuren, beesten en gezichten uitgekerfd om op zo’n manier hun verhaal te vertellen. Het weer was perfect, we kregen pizza op de boot, de mensen waren super aardig en de vrouwelijke kapitein kon heel mooi verhalen vertellen. Jasper heeft wat mooie duiken gemaakt vanaf de punt van de boot en lekker gezwommen. De tekeningen in de rotsen waren heel indrukwekkend om te zien, vooral omdat ze zo groot waren en omgeven door zoveel natuur. Het was weer weekend en we stonden met onze tent ’s avonds weer op een gratis camping dus het was weer heel de nacht disco met de kiwi’s.. Jap was te moe en heeft er als een blok doorheen geslapen maar ik had weer geen oog dicht gedaan voor mijn gevoel. De dag erna wilde we een wandeling maken van een grote waterval naar een warm water bron aan een rivier. De waterval zat aan het begin van de wandeling en het warme water aan het eind van de wandeling. We waren net tien minuten onderweg met lopen en allebei een beetje aan het klagen dat we toch wel erg moe waren en eigenlijk helemaal geen zin hadden om te wandelen dus besloten we om te draaien, 10 min terug te lopen naar de auto en lekker lui te doen en het stuk toch maar te gaan rijden. Zo gezegd zo gedaan. De waterval stelde niet zo veel voor, we zijn verwent geraakt denk ik, het was een hele brede waterval en het water stroomde heel erg hard maar het was helemaal geen hoge waterval en niet echt mooi. De heet water bron daarentegen was fantastisch. Het was heel gek want het was een hele brede rivier. Dezelfde rivier als waar die waterval aan zat en met echt een flinke stroming. Maar op die rivier kwam een zijstroompje uit en uit dat zijstroompje kwam heet water, ik schat zo tegen de 40 graden. En hoe verder je van het stroompje af was hoe kouder het water natuurlijk werd omdat het water zich mengde met het water van de grote rivier. En het water echt ver van de bron was super koud dus dat was een heerlijk dompelbad om even af te koelen. Veel mensen zaten in het ondiepe gedeelte redelijk ver van de bron omdat het water daar warm was maar niet heel warm. Maar als je een paar rotsen omhoog klom waren daar kleine poeltjes ontstaan door de constante stroom van het water en dat waren echte hete baden en redelijk diepe baden omringt door mooie planten waar het hete water direct in kwam vallen via een soort watervalletje. Het was een gratis sauna midden in de natuur. Echt heel bijzonder. Na een aantal keer van heet naar koud en weer terug te zijn gegaan zijn we lekker gaan opdrogen en doorgereden naar Rotorua. Zoals ik al eerder heb verteld is het noorder eiland heel erg vulkanisch en dat is goed te zien in Rotorua. Rotorua staat bekend om de zwavel lucht die overal te ruiken is in de stad, de vulkanische gijzers en de kokende modderpoeltjes. Daarnaast staat Rotorua bekend om de culturele ervaring. Om Rotorua zitten veel maori stammen. En hier kun je dus wat meer leren over de cultuur. We hadden onderweg al gehoord dat het hier allemaal echt super toeristisch is en dat je daardoor echt het gevoel krijgt dat je alleen de toeristische versie krijgt maar dat het eigenlijk niet de echte manier is om er iets over te weten te komen. Maar goed aan de andere kant hoort het er ook wel een beetje bij. We hebben in de i-site ook geprobeerd te informeren naar de minst toeristische variant, maar die bleek er niet echt te zijn..
Ik vertel zo verder, het weer is nu een beetje beter dus we springen even het strand op. Tot straks.
3 uur later:
Het is ondertussen gelukkig opengetrokken en de zon schijnt weer. We zijn nu 2 stranden verder op 1 strand hebben we, ook nog in de auto, gelunched en op de tweede zijn we nu. Hier gaan we dadelijk lekker chillen op het strand en vannacht kamperen. We waren gebleven in Rotorua dus daar ga ik nu weer verder. Omdat er in Rotorua toch niet een niet-toeristische manier zou zijn besloten we om naar het park te gaan die het beide had. Dit park had zowel de grootste gijzers en modderpoelen en de mogelijkheid tot een maori culturele ervaring en als klapper op de vuurpijl kiwi’s (de loopvogel), haha om die kiwi’s ging het ons niet maar goed ze waren er dus we hebben ze ook maar meteen bekeken. Het was inderdaad allemaal wel erg toeristisch, het was er niet erg druk maar het was echt een open lucht museum idee. We begonnen bij de maori cultuur performance, hier werd aan de hand van verschillende traditionele muziek wat dingen verteld over hun cultuur. Wij kende beide alleen nog maar de Haka, de dans die de rugby spelers doen aan het begin van een wedstrijd, maar er waren er heel erg veel en de liederen hebben vooral altijd een verhaal vertellende functie. Het was erg leuk en erg mooi, maar wanneer alle mannen in de zaal het podium opgeroepen worden om ook danspasjes uit de Haka te oefenen (Jasper natuurlijk ook, maar die ging helemaal achterin staan zodat ik hem niet kon zien) dan voel ik me toch echt niet de toerist die ik wil zijn. We hadden ook al een tijd geen chinezen meer gezien, maar hier waren ze natuurlijk weer, met zeer irritanten gebruiken en al weer volop aanwezig. Het zien van de gijzers en de modderpoelen was echt heel bijzonder. Het stonk alleen wel echt verschrikkelijk naar rotte eieren. Buiten de dingen die ik heb genoemd was er niet echt veel te beleven in Rotorua en naar onze zin veel te druk, dus snel weer door naar de volgende plek. De Coromandel, dit is een grote peninsula. Van Rotorua zijn we meteen ver de Coromandel opgereden naar Hahei waar de meeste bezienswaardigheden waren. Dat was weer best een lange rit en we verbleven op een camping direct aan het strand dus de rest van de middag hebben we heerlijk op het strand gelegen. De volgende dag hebben we een schepje gehuurd en hebben we ons eigen bad gegraven op hot water beach. En zoals de naam van het strand al doet vermoeden, hier zit weer een heet water bron dicht onder het zand. Hoe dichter je bij de bron een gat graaft hoe heter het water is dat er in je bad loopt. We waren al aan 3 baden begonnen maar steeds kwam er geen warm water uit de grond. Maar na een tijdje zagen we een familie hun bad verlaten en dat bad was erg warm, dus hier zijn we ingedoken. We hebben het nog wat groter en dieper gemaakt maar toen hadden we een heerlijk maar soms een heel erg heet bad. Het water wat direct van de bron af komt is bijna kokend water maar ons bad wat zo groot dat we ook een stroming koud water hadden dus op die manier konden we goed mengen. Maar soms kwam er ineens een grote plons heet water en dan kregen we wel even hele heten voeten. Het was een heel gek gezicht rond de warm waterbron wat het strand helemaal omgeploegd en iedereen zit in een bad op het strand, hahah. Het stuk was alleen aan de oppervlakte met laag water en zodra het laag getij over was werd ons bad al snel weggespoeld door de zee. Nog even lekker afkoelen in de zee en even opdrogen op het terras en toen gingen we naar de parkeerplaats waar de wandeling startte naar cathederal cove (1 uur lopen). Dit strand scoort toch wel heel hoog in de top 10 stranden die we hebben gezien. Het was een relatief klein strand, maar het strand werd door de midden gesplitst door de cathedral cove, een hoge tunnel grot van zon 20 meter lang waar je door heen kon lopen van het ene naar het andere strand. Hier hebben we lang van het mooie uitzicht en het mooie weer genoten en daarna weer terug gelopen. We sliepen even twee nachten op dezelfde camping omdat we zoveel door gereisd hadden maar de volgende dag gingen we toch echt weer verder. Jasper had in zin hoofd gehaald dat hij heel graag een bodyboard wilde want nu was hij steeds snel uitgekeken op het zwemmen in de zee en hij wilde wat te doen hebben. Dus wij naar de warehouse een winkel waar ze alles hebben van kleding tot eten tot serviesgoed, campeer spullen en ook speelgoed en daar hadden ze een goedkoop speelgoed bodyboard voor jap. Want op de planning van die dag stond weer strand, in de lonely planet stond dit vernoemd als het mooiste strand van nieuw zeeland en je moest er weer 30 minuten naar lopen om er te kunnen komen. Het was een heel mooi strand, maar zeker niet het mooiste wat we gezien hebben in NZ, maargoed we zijn ook wel verwent. Er waren wel perfecte golven voor Jap en zijn bodyboard en die heb ik dan ook zo ongeveer de hele middag niet teruggezien. Het was nog best een hele kunst maar het is hem een aantal keer gelukt helemaal met de golf mee te komen het strand op. Het probleem was eerder dat de golven te hoog waren en dat hij van zijn board werd afgeslingerd als dat er geen golven waren. Hahah. Hier hebben we ons weer een hele middag vermaakt maar we moesten weer optijd weg zijn voor het hoog water zou worden want dan loopt het pad onder water en konden we niet meer terug. We zijn toen doorgereden naar het plaatsje Coromandel nog steeds op de Coromandel peninsula. Vanuit daar wilde we eigenlijk nog een hele dag gaan wandelen de volgende dag. Maar het einde van onze reis in NZ komt natuurlijk in zicht en daarom hadden we besloten toch maar eens even wat meer te plannen, of in ieder geval te bekijken hoeveel dagen we nog hadden en wat we nog wilde zien. Dus besloten we om de volgende dag ipv te gaan wandelen op de Coromandel, door te rijden naar de Bay of Islands. De Bay op Islands staat hoog op de lijst van must sees in NZ. En zoals de naam ook al weer verklapt is het een grote baai met allemaal eilanden. Het zijn alleen hele grote eilanden waardoor het lijkt als je er tussen vaart dat veel eilanden aan elkaar vast zitten, maar dat blijkt dan niet zo te zijn. Ook redelijk wat van de eilanden zijn bewoont. We waren weer naar de i-site gegaan voor wat info en dit keer konden ze ons gelukkig wel de niet toeristische manier aanbieden om het gebied te verkennen. Maar dat was voor de volgende dag, we hadden weer ongeveer 500 km gereden dus we hadden niet echt meer ergens zin in en het was ook al 17:00uur. Dus zijn we lekker in het stadje spareribs gaan eten bij een heel gezellig restaurantje. En de volgende ochtend vroeg op voor onze excursie. Het werd weer een boottocht, ook weer een zijlboot, een grote catamaran die van een stelletje is die daar 4 maanden per jaar op leeft en daar hun geld mee verdient. Het was maar een klein groepje mensen die mee gingen op de boot, +/- 10 inclusief ons, en dat was weinig in vergelijking met de 100den mensen die meegingen op de andere grote motor boten. De eigenaren hadden sinds 1 dag een hele kleine hele schattige puppie. Vooral Jap heeft heel veel met de puppie geknuffeld. Voor mij was er een stel met een baby waar mee ik kon spelen terwijl de ouders wilde gaan snorkelen en ik op de boot bleef met de baby. Op de planning stond varen door de Bay of Islands, thee en koffie met scones, een lange stop bij een eiland, om daar te zwemmen en te wandelen. Daarna weer een stuk varen, en waarbij we bij de volgende stop een fantastisch heerlijke lunch kregen en konden snorkelen en zwemmen om hierna weer terug varen naar de haven. We werden om 8:45 uur ’s ochtends opgehaald en om 15:30 uur waren we weer terug. En wat niet op de planning stond maar wat echt het aller coolste was waren de dolfijnen, echt zo veel dolfijnen we konden ze niet tellen maar het waren er zeker 20 misschien wel 30 en zeker 2 jonge dolfijnen. En ze waren zo super dichtbij we konden ze bijna aanraken. Door het type boot vinden ze het heel erg leuk om tussen de twee drijf oppervlakken van de boot mee te varen en om zichzelf vast te zetten tegen de voorkant van de boot en dan zo lekker mee gesleurd te worden, klinkt heel gek en toen ik het zag riep ik meteen naar de eigenaresse dat ik dacht dat er een dolfijn vast zat. Maar die vrouw zei dat ze dat doen voor de lol om een beetje te spelen. En dat klopte ook ze deden het constant. Het was echt kippenvel, het waren er echt echt heel erg veel. We hadden in Kaikoura al wel dolfijnen gezien maar dat was maar heel even, nu bleven ze zeker wel 15 minuten bij de boot. En de dolfijnen die we in Kaikoura hebben gezien waren hector dolfijnen en die zijn maar heel klein, deze waren

zeker wel 2 meter als het niet langer was. Het was echt super gaaf. Dat was gister. Vandaag zijn we weer redelijk vroeg vertrokken want er was een groot motor rij evenement in het plaatsje waar we zaten en er gingen duizenden motors tegelijk rijden vanaf 10 uur naar het noorden waar wij ook naartoe wilden, dus die wilde we graag voor zijn. We hadden van veel mensen tips gekregen voor mooie stops voor onderweg en de eerste stop was een markt in het eerst volgende plaatsje. Dat was inderdaad erg gezellig met allemaal fruit en groente kramen, etenstentjes en van allerlei hebben dingetjes. Hier hebben we lekker ontbeten en heel goedkoop hele mooi groente gekocht. En de rest van de stops waren de stranden waar ik al over verteld heb. Het is weer zaterdag vandaag en we staan weer op een goedkope doc camping maar we hebben er dit keer beter over nagedacht waar we gaan staan, we staan nu tussen de grote motorhomes met vrouwen die hun borduur werkje bij hebben, dus we hopen vannacht minder last te hebben van feestvierende kiwi’s. Even voor de duidelijkheid, je hebt het fruit kiwi, de loopvogel die wordt gebruikt als symbool voor NZ maar het volk noemt zichzelf ook kiwi’s. Zoals wij zouden zeggen ik ben een Nederlander zeggen zij ik ben een kiwi.
Het weer is nu prima. Soms ineens erg bewolkt en dan is het meteen koud, maar het zonnetje laat zich gelukkig weer het grootste deel van de tijd zien. Jap is in slaap gevallen in de hangmat en ik ga er even lekker bij kruipen.
Een hele dikke kus en knuffel en tot de volgende!

Jap en Lon