Vandaag staat de dag in het teken van de dierenarts. We gaan namelijk Molly ophalen. Molly is een caracal. Dit is een soort grote kat met kleine plukjes boven op haar oortjes. Het is een prachtig dier. Helaas is molly ziek. Ze heeft spontane verlamming in haar ruggengraat gekregen. De dierenarts, Peter Caldwell, denkt dat dit door het weer komt in combinatie met het springen op een verhoging. Maar nu was Molly vrij van haar pijn en dus mochten we haar op komen halen.

Helaas is de dierenarts in Pretoria en dit is 2 uur rijden. Enkel. Daarom stond ik om 7:00 uur paraat om te vertrekken. Om 7:30 uur had ik nog niks van Kim, de eigenaresse, vernomen. Ik heb haar toen een berichtje gestuurd en ze reageerde denk ik een half uur later. De remmen van de auto waren kapot. Deze zouden om 7:00 uur gemaakt worden maar de mannen begonnen er pas rond 8:00 uur aan. Dit was natuurlijk een enorme tegenvaller want we moesten tussen 9 en 10 bij de dierenarts zijn. Uiteindelijk reden we weg rond een uur of 9. We kwamen rond 11:00 uur bij de dierenarts aan.

Ik vond het prachtig om het landschap te zien. Ik heb enkele aapjes, herten en zwijnen langs de weg zien lopen. Ondanks dat zie je ook veel armoede. En niet alleen maar bij zwarte mensen. Hier heerst armoede onder blanke mensen ook gewoon. Helaas hoort de rest van de wereld alleen de verhalen over zwarte mensen die het slecht hebben. Maar juist in Zuid-Afrika is er veel sprake van racisme. En niet zoals men denkt van blank naar zwart, maar juist omgekeerd of nog gekker: Van zwart naar zwart. Er zijn zoveel culturen hier in Zuid-Afrika dat dit regelmatig botst. Zo erg zelfs dat mensen er voor moorden. Nu in voornamelijk Natal vinden veel ''farm-moorden'' plaatst. Dit zijn donkere mensen die blanke mensen vermoorden om zo hun land in bezit te nemen. Helaas is het aantal moorden gestegen de afgelopen tijd. Maar in Limpopo zijn we veilig.

Maar terug naar Molly. We mochten haar meenemen en hebben haar op de achterbank gezet. Ze was nog een beetje slaperig van haar verdoving maar gaandeweg werd ze steeds alerter. In de auto vertelde Kim mij dat ik de verantwoordelijkheid over haar ga krijgen. Dit wil zeggen, zorgen dat ze voedsel krijgt, zorgen dat ze eten krijgt, zorgen dat ze water heeft enzovoort. Dit vind ik heel spannend maar ook heel erg leuk.

Bij terugkomst is Molly in een van de zogenoemde ''Hospital'' verblijven gezet. Hier worden alle dieren die ziek zijn neergezet. Tevens is dit ook het huis waar wij slapen. Mijn spullen zijn later in de middag hiervoor verplaatst.

Helaas hebben we nog geen koelkast en geen wasmachine. Ook hebben we geen wifi en nog geen theedoeken enzovoort. Maar dit komt nog wel. Voor nu heb ik mijn plekje voor de komende 10 weken gekregen!