Zuid-Afrika

Na 20 uur reizen, 1 keer overstappen, een 4 uur durende tussenstop en een emotioneel afscheid, ben ik aangekomen op het vliegveld in Johannesburg. Hier ben ik meteen doorgelopen naar de paspoort controle want daar stond een lange rij. Na ruim een uur stond ik buiten met mijn bagage en liep ik naar Marius, de man die mij naar Feracare Wildlife Centre gaat brengen. Het was een lange en vermoeiende reis alleen maar een hele ervaring. Het was de eerste keer dat ik alleen in het vliegtuig stapte. Maar ik heb het gedaan en daar ben ik trots op.

Marius heeft mij afgezet bij de supermarkt. Hier komt Kim naartoe, mijn stagebegeleider en tevens ook eigenaar van Feracare. Ik heb samen met Kim wat gegeten en ook boodschappen gedaan voor mijn ontbijt. Hier moet ik namelijk zelf voor zorgen. Verder heb ik mij voorgesteld aan de vrijwilligers die er op dat moment waren.

Ik, samen met 2 andere studenten, zijn de enige studenten voor deze periode. De 2 andere dames komen aankomende woensdag pas. Dan is ook pas het huisje klaar waar we in slapen. Ik slaap nu nog zo'n 3 nachten bij de vrijwilligers in het huisje.

Het is hier rustig. En daar geniet ik van. Af en toe hoor ik dieren rennen door de bosjes. Helaas kan ik ze niet zien want het is hier om 6 uur donker. De weg naar Feracare was na de verharde weg een hobbelige route over het zand. Ondanks dat heb ik mijn ogen uit kunnen kijken. Ik heb al 2 bosbranden en al enkele dieren gezien op de route.

Nu zitten we samen bij het kampvuur en dadelijk gaan we BBQen, hier ook wel de braai genoemd. Morgen gaat de wekker om 6 uur en ontbijt ik alleen, vrijwilligers eten pas om half 8 met elkaar. Tot nu toe heb ik een leuke ervaring met Zuid-Afrika, en ik ben zo benieuwd wat de dag mij morgen gaat brengen.

maaike.pittens

49 chapters

16 Apr 2020

Die eerste dag..

August 12, 2018

|

Feracare Wildlife Centre, Zuid-Afrika

Na 20 uur reizen, 1 keer overstappen, een 4 uur durende tussenstop en een emotioneel afscheid, ben ik aangekomen op het vliegveld in Johannesburg. Hier ben ik meteen doorgelopen naar de paspoort controle want daar stond een lange rij. Na ruim een uur stond ik buiten met mijn bagage en liep ik naar Marius, de man die mij naar Feracare Wildlife Centre gaat brengen. Het was een lange en vermoeiende reis alleen maar een hele ervaring. Het was de eerste keer dat ik alleen in het vliegtuig stapte. Maar ik heb het gedaan en daar ben ik trots op.

Marius heeft mij afgezet bij de supermarkt. Hier komt Kim naartoe, mijn stagebegeleider en tevens ook eigenaar van Feracare. Ik heb samen met Kim wat gegeten en ook boodschappen gedaan voor mijn ontbijt. Hier moet ik namelijk zelf voor zorgen. Verder heb ik mij voorgesteld aan de vrijwilligers die er op dat moment waren.

Ik, samen met 2 andere studenten, zijn de enige studenten voor deze periode. De 2 andere dames komen aankomende woensdag pas. Dan is ook pas het huisje klaar waar we in slapen. Ik slaap nu nog zo'n 3 nachten bij de vrijwilligers in het huisje.

Het is hier rustig. En daar geniet ik van. Af en toe hoor ik dieren rennen door de bosjes. Helaas kan ik ze niet zien want het is hier om 6 uur donker. De weg naar Feracare was na de verharde weg een hobbelige route over het zand. Ondanks dat heb ik mijn ogen uit kunnen kijken. Ik heb al 2 bosbranden en al enkele dieren gezien op de route.

Nu zitten we samen bij het kampvuur en dadelijk gaan we BBQen, hier ook wel de braai genoemd. Morgen gaat de wekker om 6 uur en ontbijt ik alleen, vrijwilligers eten pas om half 8 met elkaar. Tot nu toe heb ik een leuke ervaring met Zuid-Afrika, en ik ben zo benieuwd wat de dag mij morgen gaat brengen.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.