Ik loop door ons huis en het is leeg. De afwezigheid is sterk aanwezig en het is stil. Het enige wat ik terug vind zijn sporen van jullie vertrek. Nienke, je bent je anti insecten spul vergeten. En jullie hebben beide weer je noodle bakje niet afgewassen. Stiekem deed ik dat ook niet altijd maar dat is maar een klein detail.

Het is woensdagmiddag en ik pak even snel wat drinken in m'n huisje. Ik ben alleen. Geen huisgenootjes meer. Het is jammer en het schut me wakker met het feit dat mijn stage ook op z'n einde loopt. Na 10 weken is het namelijk echt gedaan. Het zit er dan op. Nog zo'n 4 dagen en ik heb nog maar 1 week te gaan. Wauw. Wat gaat de tijd snel en wat heb ik het naar mijn zin.

Iris, Nienke en ik kende elkaar niet voor ons Afrika avontuur. Ik heb Iris 2x ontmoet en Nienke 1x. Dit is toch best wel een risico als je ineens 2 maanden met elkaar gaat wonen. Het kan 2 kanten op gaan, helemaal goed of helemaal slecht. En gelukkig ging het bij ons meer dan goed. We hebben veel plezier gehad en veel kunnen lachen. We hebben al onze schaamte opzij gezet en niemand in ons huis had daar moeite mee. Jullie weten vast wel waar ik het over heb.

En dan is Marius al weer daar. Hij komt jullie ophalen want jullie vliegen vanavond naar huis. Hé wat jammer.. Nog even wat fotootjes knippen bij Nova en dan is het toch echt gedaan. Ik wil jullie een knuffel geven en Nienke, jij debiel, springt gewoon op me waarna Iris ook volgt. Ik heb een super tijd met jullie gehad, maar nu is het tijd dat ik jullie uitzwaai.

Lieve Nienke, lieve Iris. Jullie waren super leuke huisgenootjes en ik ga jullie echt missen. Waarom? DAAROM.

''My money,money,money HA HA''