Vrijdagochtend, 06:19 uur. Ik heb net mijn ontbijt achter de kiezen en zit eventjes op de bank. Boem, de realiteit slaat in. Vandaag is het mijn officiële laatste werkdag bij Feracare Wildlife Centre. Wauw. Na bijna 10 weken komt er dan toch echt een einde aan dit avontuur. Ik ga het missen. Het hands-on werken is een groot onderdeel binnen dit bedrijf en ik vind het heerlijk. Het is zo apart om een cheeta, het snelste landdier ter wereld, zo aan te mogen raken. Het is werkelijk waar prachtig en ik heb het gedaan.
De meatroom ga ik ook missen. Dat is net dat extraatje wat je als student mag doen in de ochtend want de vrijwilligers zijn hier niet bij. Het vlees mincen, klaarmaken, suplimenteren, pfoe een hele hand vol maar ik had er lekker mijn ritme in. Ik weet precies wat ik moet doen en dan is het makkelijk. De calcium, thiamine, copper, predator powder en de pellets zijn mijn dagelijkse bezigheid. En dat valt dadelijk allemaal weg.
Natuurlijk zijn er dingen die ik niet ga missen. Die rotte kippenlucht hangt nog weken in mijn neus als ik terug ben en die mag van mij toch wel weggaan. Het schoonmaken van de breeding camp. Pfoe, wat heb ik daar een hekel aan. Maar een nog grotere heken heb ik aan het harken van bladeren. Jezus wat een rot werk. Ploeteren in de zon, zweet op je rug en dan één kampje klaar na al die uren. Er is trouwens een reden waarom ze de bladeren weg harken in het breeding camp. Er kan zich namelijk een soort schimmel ontwikkelen in deze bladeren. Wanneer de mannelijke cheeta's dan voorbij komen om de geur van de vrouwen op te vangen gaat dit in hun neus zitten. Dit tast de neus aan en hier worden ze ziek van. In het ergste geval gaat de schimmel zich uitbreiden naar de hersenstam. Hier overlijden ze aan. En aangezien cheeta's erg gevoelig zijn willen we dit natuurlijk liever voorkomen.
Nog één dag werken. Wat is het raar. Maar ik heb echt zin om op vakantie te gaan. Ik kan het nog niet met 100% volle overtuiging zeggen maar ik ben bijna klaar om afscheid te nemen van Feracare. 10 weken heb ik hier een leven gehad, 10 weken heb ik vriendschappen opgebouwd. 10 weken, in deze geïsoleerde wereld.
maaike.pittens
49 chapters
16 Apr 2020
October 19, 2018
|
Feracare Wildlife Centre, Zuid-Afrika
Vrijdagochtend, 06:19 uur. Ik heb net mijn ontbijt achter de kiezen en zit eventjes op de bank. Boem, de realiteit slaat in. Vandaag is het mijn officiële laatste werkdag bij Feracare Wildlife Centre. Wauw. Na bijna 10 weken komt er dan toch echt een einde aan dit avontuur. Ik ga het missen. Het hands-on werken is een groot onderdeel binnen dit bedrijf en ik vind het heerlijk. Het is zo apart om een cheeta, het snelste landdier ter wereld, zo aan te mogen raken. Het is werkelijk waar prachtig en ik heb het gedaan.
De meatroom ga ik ook missen. Dat is net dat extraatje wat je als student mag doen in de ochtend want de vrijwilligers zijn hier niet bij. Het vlees mincen, klaarmaken, suplimenteren, pfoe een hele hand vol maar ik had er lekker mijn ritme in. Ik weet precies wat ik moet doen en dan is het makkelijk. De calcium, thiamine, copper, predator powder en de pellets zijn mijn dagelijkse bezigheid. En dat valt dadelijk allemaal weg.
Natuurlijk zijn er dingen die ik niet ga missen. Die rotte kippenlucht hangt nog weken in mijn neus als ik terug ben en die mag van mij toch wel weggaan. Het schoonmaken van de breeding camp. Pfoe, wat heb ik daar een hekel aan. Maar een nog grotere heken heb ik aan het harken van bladeren. Jezus wat een rot werk. Ploeteren in de zon, zweet op je rug en dan één kampje klaar na al die uren. Er is trouwens een reden waarom ze de bladeren weg harken in het breeding camp. Er kan zich namelijk een soort schimmel ontwikkelen in deze bladeren. Wanneer de mannelijke cheeta's dan voorbij komen om de geur van de vrouwen op te vangen gaat dit in hun neus zitten. Dit tast de neus aan en hier worden ze ziek van. In het ergste geval gaat de schimmel zich uitbreiden naar de hersenstam. Hier overlijden ze aan. En aangezien cheeta's erg gevoelig zijn willen we dit natuurlijk liever voorkomen.
Nog één dag werken. Wat is het raar. Maar ik heb echt zin om op vakantie te gaan. Ik kan het nog niet met 100% volle overtuiging zeggen maar ik ben bijna klaar om afscheid te nemen van Feracare. 10 weken heb ik hier een leven gehad, 10 weken heb ik vriendschappen opgebouwd. 10 weken, in deze geïsoleerde wereld.
1.
One week to go!
2.
Solivagant
3.
Hé Ho, Let's go!
4.
Die eerste dag..
5.
Introductie dag!
6.
First day on the job!
7.
Pick up Molly
8.
SELCOUTH
9.
'N Ware Suid-Afrikaanse dag!
10.
Monkey town
11.
Wanderlust
12.
Kippenstress
13.
'N Gevarieerde gevoel
14.
Blydskap
15.
SONDER
16.
WEEKEND! - aka - Boodschappen!
17.
Bunny Chow
18.
EUDAIMONIA
19.
3 weeks down
20.
RAMÉ
21.
Achter op d'n trekker
22.
Kultuurverskil
23.
One month away!
24.
NOMAD
25.
'N las van my skouer
26.
Halfway there!
27.
SOLITUDE
28.
Rayna
29.
Nightshift
30.
Rayna †
31.
'N rondje op d'n trekker!
32.
Goeiemorge!
33.
Kippenstress 2.0
34.
Produktiewe dag
35.
WEEKEND!
36.
Let's go to town
37.
Bosvuur
38.
Besige begin van die week
39.
Pilanesberg Safari: Day 01
40.
Pilanesberg Safari: Day 02
41.
Downtown
42.
Die laaste dag
43.
Afskeid
44.
ELEPHANTS!
45.
Hereniging & Afscheid
46.
Op z'n eind
47.
My laaste werksdag
48.
Krop gevoel
49.
Aan alles komt een einde
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!