3 weken. Wauw, dat ging snel. Als je echt per dag kijkt denk je ''Oh het valt wel mee, zo snel gaat het niet.'' Totdat je nu ineens rustig in je bedje zit en bedenkt dat je hier al 3 weken bent. En deze 3 weken waren vol avontuur. Het ontmoeten van nieuwe dieren, mensen, vrienden en het ontdekken van een nieuwe manier van werken. Hands-on.

Vrijdag was een goeie dag. Maar ook een moeizame dag. Ik voelde me prima maar bijna alles ging fout. Gelukkig konden we er wel om lachen. Bijvoorbeeld dat ene moment. We hadden in de ochtend een Gnoe en Zebra binnen gekregen en deze gingen we in hele stukken opvoeren. Dus dit betekend: ''Gooien maar!'' Hatseflats, die stukken vlees over de hekken. En natuurlijk overkomt het mij dan. Ze waarschuwt me nog, a.u.b. niet in het hek gooien. En jawel hoor, ik krijg het weer voor elkaar: Ik gooi het vlees vast in het gek. Dus dat wordt klimmen. Ondertussen de cheeta afleiden met een ander stuk vlees want ook die begon te klimmen en dan wordt het gevaarlijk.

En dat was niet de laatste keer. Voor mij gelukkig wel maar na een lange en vermoeiende dag moesten we de wilde honden nog voeren. En ook hier gingen we stukken overeen gooien. Yes, over het hek. En toen boem, Nelda, een van de werknemers, gooit 2 stukken achter elkaar in het hek. We lagen dubbel maar we waren echt kapot. De dag was heel erg heet geweest en ons energielevel was flink gedaald. Maar nu konden we deze stukjes er dus weer uit gaan pulken. Nou ik denk dat we toch wel 20 minuten bezig zijn geweest. Wat een gezeik. Maar ook een hilarisch moment.

We hebben de tourdieren die dag lopend moeten voeren. Lopend. Pfoe ik ging kapot. De gevoelstemperatuur zat ver boven de 30 graden en er was geen wind. We hebben vele pauzes moeten nemen. De auto was kapot dus we moesten wel maar oh wat was het zwaar.

En in de avond ging het mis. Ik kreeg buikpijn. En deze buikpijn is nu nog steeds aanwezig. Ik denk dat ik iets verkeerd gegeten heb. Ik bespaar jullie de details. Maar ik wordt er nu toch wel een beetje chagrijnig van. Ik heb geen honger, geen dorst en ik slaap slecht. Nu mag het van mij wel weer over zijn. Maar ik overleef dit wel, onkruid vergaat niet.

Gister was het trouwens ook weer zo'n typisch Zuid-Afrikaans moment. We waren naar de winkel geweest en we zouden tussen 14:30 & 15:00 uur worden opgehaald. Maar nee hoor, we hebben daar zeker 1 tot 1,5 uur zitten wachten voor hij kwam. Hier kan ik gewoon niet aan wennen. Je weet gewoon wanneer ze zeggen, ''ja ik kom om 14:00 uur.'' Nee hoor. Ze komen echt niet om 14:00 uur.

Vandaag gaan we, als het lukt, zwemmen! De privé chalets hebben ieder een privé zwembad. 1 nadeel: Ze zijn een half uur lopen. Vandaag wordt het ook weer een warme dag. Dus het wordt even kijken. Maar het is een vrije dag. Dus ik ga proberen te genieten, ondanks de buikpijn. Groetjesss.