Het was echt grappig, nouja voor mij iets minder, dat ik vannacht dacht dat ik hard aan het snurken was en daarna eigenlijk niet meer durfde te slapen. Zou het echt overdraagbaar zijn? Ik kon niet wachten tot de twee andere meiden van m’n kamer wakker waren om te vragen of dat ook zo was. Gelukkig bevestigden zij m’n verhaal niet, maar toch best gek dat je er zo door beïnvloed wordt.
Toen we opstonden stond er een heerlijk ontbijtje voor ons klaar. Zo gezellig om met z’n allen te ontbijten voor we weer de (hete) bus in gingen.
Helaas konden we niet naar een lokale school, wat normaal gesproken op de planning stond, dus gingen we naar een natuurlijke “hot spring”, een hete rivier (incl waterval) genaamd Kerosene Creek. Het was uiteraard een beetje stinkie stinkie, maar ook heel bijzonder om in behoorlijk heet water, midden in het bos, een “duik” te nemen. Het water was zo warm dat je er niet langer dan 10 minuten in kon zitten of je moest echt even gaan staan om je bovenlichaam af te laten koelen. Het gaf trouwens een nog specialer gevoel, omdat het ook een klein beetje regende. Moet je je voorstellen: midden in het bos, in een hete rivier, waar je onder de hete waterval zit terwijl het om je heen regent en je allemaal mooie bosgeluiden hoort.
Nadat we hier zo’n 45 minuten hadden vertoefd gingen we weer de bus in. De bus heeft de hele dag heerlijk naar rivier gestonken, maar het was wel een bijzondere ervaring.
Voordat we in Taupo aankwamen om te lunchen, stopten we bij de Huka Falls. Dit water heeft zo’n bijzondere intense kleur: het is letterlijk ijsblauw! Daarnaast stroomt er door deze waterval zoveel water, dat het per minuut 5 Olympische zwembaden kan vullen. Door deze enorme hoeveelheid water kunnen er geen vissen of alen tegenin zwemmen en dat is de reden dat er in Lake Taupo geen alen leven.
Eenmaal in Taupo aangekomen, kregen we de opdracht om in 8 minuten tijd voor max $4 bij de tweedehands winkel een gekke outfit te scoren die we vanavond moesten aantrekken bij het kampvuur. Niet iedereen, inclusief mezelf, was hier helemaal happy mee, maar toch maar gedaan.
Toen we aankwamen bij Blue Duck Station waren we inmiddels zo ver afgedwaald van de bewoonde wereld, dan telefonisch bereik niet meer mogelijk was. In the middle of nowhere zaten we dan, rond een kampvuur, in gekke kleding.
Eerst wilde ik eigenlijk morgen niks doen en vooral geen geld uitgeven, maar ik ben toch overgehaald om te gaan kajakken. Het is een van de Great Walks – hoewel je het met de kajak doet – en je hoeft gelukkig alleen stroomafwaarts te peddelen. Vervolgens word je opgehaald met een jetboot, die je stroomopwaarts weer terugbrengt.

CIJFERS VOOR VANDAAG:
Hostel (Kohtapu Lodge): 7
Nachtrust: 5
Temperatuur: 22 C