Gister had ik besloten om Roy’s Peak te gaan lopen, een wandeling van zo’n 6 uur, om op de top van Mount Roy te komen en een fantastisch uitzicht te hebben. Nog steeds was ik erg aan het twijfelen, omdat ik weet wat Tongariro me heeft gekost en was er nogal huiverig over. Maar ik wilde me ook niet laten kennen en bedacht me ook dat ik niet altijd voor de veilige weg moest kiezen. Maar toen ik dit besluit had genomen, daalde de Zegen van Heer op me neer; ik werd door Jacqueline Menzies uitgenodigd om als passagier (gratis) met haar mee te gaan bij een vliegles die zij had geboekt voor vandaag. Met m’n stomme kop zei ik eerst dat ik er even over na wilde denken, omdat ik net had besloten die wandeling te gaan doen en er waarschijnlijk langer dan 6 uur over zou doen, maar binnen een paar minuten besefte ik dat dit natuurlijk de “reddingshelikopter” van de Heer was. Ik kon niet anders dan “Ja!” zeggen.
Dus vanochtend werd ik om 7.55u opgehaald om te gaan vliegen over Lake Wanaka en alle bergen eromheen. We waren zelfs hoger dan Mount Roy en hadden het meest fantastische uitzicht! Ik heb alles mogen ervaren, zonder mezelf kapot te lopen! De hele dag heb ik de Heer bedankt voor deze grote zegen! Ik was en ben vervuld met vreugde en dankbaarheid.
Eigenlijk wilde Jacqueline na de vliegles Roy’s Peak doen, maar besefte al snel dat het uitzicht er niet beter op ging worden dan wat we al hadden gezien. De rest van de dag hebben we gewoon lekker samen rondgelopen en het was heel gezellig! We hebben heerlijk gekletst en beseften ons dat het heerlijk is om alleen te reizen, maar het ook jammer is dat je het met niemand kan delen. Het is gewoon lastig om aan het thuisfront uit te leggen wat je allemaal meemaakt en hoe het allemaal is. En vandaag hebben we alles zo fijn met elkaar kunnen delen! Dat voelde ook wederom als zegen!
We zijn naar de “Wanaka-boom” gelopen, die eenzaam en alleen midden in het meer staat en beroemd schijnt te zijn en ’s middags heb ik Jacqueline (en mezelf) getrakteerd op garlic bread met mozzarella, waar ik in het hostel over gehoord had en het was super lekker. Hierna ben ik even naar m’n hostel gegaan en spraken we rond 16u weer af voor een drankje en om vervolgens naar de film te gaan. Dan denk je: Je bent in Nieuw-Zeeland en dan ga je naar de film… Why?? Nou hier staat echt een speciale bioscoop die je ervaren móet hebben. Het heet Paradiso en het is een mini bioscoop met slechts 2 zalen. Je kan in verschillende stoelen zitten, zoals een tandartsstoel, vliegtuigstoel, bank of gewoon een normale bioscoopstoel. De film wordt halverwege stopgezet en dan kan je heerlijke warme cookies kopen om vervolgens de film af te zien. Het was een bijzondere ervaring en ook een bijzondere film. We gingen naar Hidden Figures, een film waar ik eerst over twijfelde om heen te gaan, maar me achteraf weer aan het denken zette. Ik werd meegezogen in het verhaal waarbij de Afro-Amerikanen hebben moeten vechten om gelijkheid en het verhaal achter NASA. Indrukwekkend, dat is het enige wat ik erover kan zeggen.

CIJFERS VOOR VANDAAG:
Hostel (Wanaka Bakpaka): 9
Nachtrust: 7
Temperatuur: 19 C