Puzzling World

Op weg naar Queenstown, waar ik best tegenop zag omdat het zo’n uitgaansstad is. Het is een stad met zo’n 21.000 inwoners en ditzelfde aantal begeeft zich gemiddeld aan toeristen per week door de stad. Niet echt mijn type stad, schatte ik zo in, maar ik heb er toch respectievelijk 4 en 3 nachten geboekt (leek me in Nederland nog een super goed idee…).
Maar voordat ik Queenstown bereikte, werden we opgepikt door de bus en konden we kiezen voor een wandeling van een uur (de berg op) of naar Puzzling World te gaan. Ik geloof niet dat ik twee keer hoefde na te denken! Hoewel het heel klein bleek te zijn, was het echt de meest bijzondere ervaring van een gemaakte “attractie” tot nu toe. Alles draaide om optisch bedrog en de brein voor de gek houden. Het was opgedeeld in 3 delen: een enorm doolhof (die best moeilijk was), een hal waar je puzzels kon oplossen en “Illusion Rooms”. De laatste was echt bizar! Een van eerste kamers waar je door kwam, was een kamer waar de vloer in een hoek van 45 graden stond, maar alles in de kamer de tegenovergestelde kant op stond. Er waren geen ramen, dus je hersenen konden zich nergens op focussen; en je evenwichtsorgaan gaf andere seinen door dan wat je ogen waarnamen. Dit was zo verwarrend voor m’n lichaam, dat ik letterlijk misselijk werd. Het moment dat ik de kamer uit was, was het ook direct weer over. Het was iets bijzonders om mee te maken, dat alles in je lichaam zo nauw samenwerkt en als het dus blijkbaar in disbalans wordt gebracht, je dat ook zo erg kan merken.
De tweede kamer was een kamer, waarbij allerlei gezichten van bekende mensen je overal door de kamer met hun blikken “volgden”. Ik vond dit zelf niet zo spannend, maar het was wel grappig; de gezichten waren namelijk driedimensionaal hol gevormd, waardoor dat effect werd gecreëerd.
De derde kamer was een kamer waarbij je zowel heel klein als heel groot leek. Hoe het precies werkt, ben ik nog steeds niet helemaal achter, want de vloer was gewoon recht en naar mijn mening het plafond ook. Hoe dan ook, het was erg grappig om te bedenken dat waarschijnlijk op deze manier ook Alice in Wonderland gemaakt is.
Verder waren er nog wat leuke, gekke dingen te zien, waar je niet echt wijs uit kon worden. Helaas hadden we maar een uur de tijd en dat was eigenlijk net te weinig. Maar het was leuk!
De buschauffeur die we vandaag naar Queenstown hadden, deed me heel erg denken aan Ronald de Goede, m’n oud-scheikunde docent. Hij was ook groot, baardje, zwart/grijs haar, maakte te flauwe grapjes, waarvan hij dacht dat ze leuk waren; enfin niet mijn type. Blij dat ik maar een halve dag bij ‘m in de bus hoefde te zitten.
Tijdens een stop halverwege in Cromwell, werden we “losgelaten” bij

een fruitboerderijtje voor 15 minuten (veuls te kort): Jones Fruit Stall. Het was zo’n leuk winkeltje met zo ontzettend veel fruit. Ik heb daar (even snel) YumYum Plums gekocht en een kruising van een Perzik en een nectarine, genaamd Peacherine. Deze zijn ook yummie yummie!
Queenstown, here we are… Ik moet bekennen dat ik het eigenlijk stiekem wel een leuk (toeristisch, dat wel) stadje vind haha. Ik denk dat ik me hier toch wel ga vermaken de komende dagen. En YHA Lakefront, tja, het voelt weer heerlijk lekker als YHA. Love it!

CIJFERS VOOR VANDAAG:
Hostel (Wanaka Bakpaka): 9
Nachtrust: 9
Temperatuur: 18 C