Ik kook!

Wat ben ik boos zeg! Het is niet vaak dat ik een klacht indien, maar vandaag ging echt te ver!

Al sinds Nederland keek ik uit naar m’n verblijf bij Mount Cook en de guided walk die ik hier wilde doen. Het was wel prijzig, maar ik heb $116 graag over voor een volle dag wandelen, waarbij je veel uitleg krijgt over planten, dieren en de omgeving inclusief lunch.
Maar toen ik me meldde bij het activiteitencentrum, kregen David en ik (we waren maar met z’n tweeën) een Japanse dame toegewezen als gids. Op zich geen probleem, alleen was haar Engels heel erg slecht en nauwelijks verstaanbaar. Daar zat ik dus een hele dag mee opgescheept… Dan maar hopen dat ze veel te vertellen had. Maar nee hoor, het was meer een sociale wandeling. Nou sorry, maar daarvoor ga ik niet met een gids mee; daar verwacht ik van dat hij of zij me de oren van het lijf praat met alles wat ze weten. Verder dan “dit besje kan je eten; dit plantje is de oorspronkelijke dennenboom van Nieuw Zeeland en ruikt naar dennenboom; en de naalden van deze plant werden door de Maori gebruikt voor tatoeages zetten omdat ze hol zijn” kwam ze niet. Ik heb zelf meerdere malen moeten vragen of ze nog iets te vertellen had. En nogmaals dan moest ik zo geconcentreerd luisteren en echt naast haar lopen om haar te verstaan.
Daarnaast liepen we ook nog eens over het pad wat alle andere mensen ook liepen… Ik had dit dus makkelijk alleen kunnen doen, zonder dit geld te betalen.
Na onze lunch merkte ik dat ik echt goed geïrriteerd was en niet kon wachten om een klacht in te dienen. Ik ben normaal niet van de klachten, maar dit was echt te gek voor woorden!
Oja, ik wilde iets voor het einde nog een kleine wandeling voor mezelf doen, omdat ik helemaal klaar met haar was. Uiteindelijk toch besloten om (alleen) terug te lopen. Toen ik weer bij het activiteitencentrum in de buurt was, ben ik even doorgelopen naar I-site, wat het informatiecentrum op elke plek is. En daar was verdorie meer (gratis) informatie over de omgeving dan dat ik tijdens de tour had gehoord.
Eenmaal terug bij het activiteitencentrum vroeg ik of ik de manager mocht spreken omdat ik erg teleurgesteld was in de wandeling. Ondertussen kwam m’n gids naar me toe dat David een 3D film over Mount Cook ging kijken, of ik dat ook wilde? Ja waarom niet, ik wil juist meer info over de omgeving. Na de film (20 min) kwam ik naar buiten en stond de manager me op te wachten. En of het nog niet erger kon, was het ook een Japanner die zeer gebrekkig Engels sprak. Hij begreep niet eens dat ik vroeg of we even in een prive kamer konden zitten omdat ik niet te midden tussen de anderen gasten m’n ongenoegen wilde uiten. Uiteindelijk snapte hij me… zucht! Ik m’n klachten geuit en uiteraard bood hij z’n excuses aan en vertelde dat hij geen native speakers had en dat het een multicultureel land was. Ja, prima, maar ik boek een Engelse tour en dan verwacht ik iemand die fatsoenlijk Engels spreekt! Dus ik wilde een deel van m’n geld terug! Toen ik dat duidelijk maakte,

zei hij dat de film al een compensatie was. Sorry?! Dat was absoluut niet zodanig aangeboden. Hij: “Nee, maar dat doen wij Japanners nou eenmaal niet op die manier. We bieden iets aan en dan is dat voor ons een compensatie. Want de gids had ook al gezien dat je niet blij was”. Ik zei: “Ik begrijp volkomen dat jullie dat in Japan misschien zo doen, maar ik ben hier in Nieuw Zeeland en niet in Japan!” (nog steeds netjes en beleefd, maar ik kookte). Geld teruggeven deden ze niet, want als ze dat bij mij deden, moesten ze dat bij elke klacht doen. Ik: “Dan moet u zorgen dat u geen klachten krijgt en een fatsoenlijk tour aanbieden!”. Ik eiste 50%, uiteindelijk heb ik 30% gekregen. Ik ben zeker niet tevreden, maar het is niet anders…
Wat een dag! Ik kook nog steeds! Dan nu toch maar gaan genieten van de rode kool met appeltjes van Hak die ik vanaf Wellington al met me meesleep om na deze (leuke – not) guided walk op te eten – uitkijkend op besneeuwde bergtoppen.

CIJFERS VOOR VANDAAG:
Hostel (Mt Cook Lodge): 6
Nachtrust: 8
Temperatuur: 16 C