Stel je voor: azuurblauwe zee, rotspartijen in het water en een goudkleurig strand. Klinkt als het meest ideale plaatje, toch?! Luister dan: ik was daar!!! Vooral het goudkleurige strand heb ik nog nooit zo gezien. Meestal lijkt het gefotoshopt, maar dit was echt, 100% echt! En het was ook niet 1 strandje wat er zo romantisch uitzag, maar elk strand in deze omgeving ligt er zo sprookjesachtig bij!

We begonnen de dag op de kajak. Er stond een flink windje en op zee gaf dat behoorlijke golfjes. Laat ik zeggen dat ik aan het begin van het kajakken al blij was dat het niet meer dat 2 uur ging duren… Bram en Marieke gingen samen in de kajak en ik met een ander Nederlands meisje, genaamd Merel. Blijkbaar waren we niet op elkaar afgestemd qua tempo, want we kwamen nauwelijks vooruit. Nu ik dit trouwens aan het schrijven ben, voel ik nog steeds de golven waar de kajak overheen moest. Onze gids vertelde best veel bij de eilanden en rotspartijen en dat gaf wat extra jus aan het geheel. Onze eindbestemming, voordat we omkeerden was Split Apple Rock; een ronde rots dichtbij de kust die recht door midden was gebroken (als een gespleten appel). Ik vond het niet heel boeiend, maar dit scheen wel echt een bekend punt te zijn. Daar zijn we ook nog een heel krap rots gedeelte ingevaren, wat ik wel leuk vond. Maar ik kon niet ontkennen dat ik blij was dat we niet veel verder gingen. Tijdens het terug peddelen, deelde onze gids (op het water) overheerlijke chocoladekoekjes uit. Dat is trouwens iets wat ik al vaker heb meegemaakt bij activiteiten; warme drank en chocolade of koekjes – zo’n leuk idee! Ook voeren we langs een strand een lagune in, wat buitengewoon mooi was. Eenmaal terug op ons begin strand, hadden we een klein uurtje pauze, waarna we de SeaShuttle de zee weer opgingen en langs diverse stranden voeren. Het was zo enorm mooi, maar ik moet toch (nog steeds) toegeven dat Bay of Islands nog steeds mijn favoriet is. Ik ben benieuwd of er iets in Nieuw-Zeeland is wat dat kan overtreffen. Voordat we uitstapten bij Anchory-Bay, gingen we langs een eilandje waar allemaal (niet heel veel) zeeleeuwen zaten. Ook baby zeeleeuwen kwamen her en der tevoorschijn. Jammer dat we er niet even de tijd namen om te genieten van deze bijzondere dieren.
Toen onze voeten het goudkleurige zand van de baai raakten, hadden we ruim 2 uur om hier te spenderen. We kozen ervoor om een wandeling te maken die eindigde in Te Pukatea Bay. Ik was al kapot! Het was niet eens zo’n hele lange wandeling, maar na het intensieve kajakken en daarna weer bergopwaarts te moeten lopen, kon ik niet meer.
Op de SeaShuttle terug naar ons beginpunt, kon ik niet meer genieten van de prachtige uitzichten, maar zat ik te knikkebollen op de boot. Het was een mooie dag, maar morgen ga ik gewoon lekker op het strand liggen.

CIJFERS VOOR VANDAAG:
Hostel (Old McDonalds Farm): 6
Nachtrust: 4
Temperatuur: 22 C